เจ้าสาวของนักรบ

กมือขึ้นแตะที่มุมปากเมื่อรู้

มหนักมากเ

เขาหน้ามืดไปหน่อย ลากผู้หญิงที่ชื่อสิรีมาปล้ำแค่

ใจ ปลอบใจตัวเองว่าไม่มีเพื่อนอย่างมันสักคนจะเป็นไรไป แต่ก็พบว่ามันเป็น แล้วก็ฉิบหายม

นั้น นับว่าก้าวขาเข้

้ตลอด จนเขาต้องถอนตัวจากกิจการหลาย ๆ อย่าง ยอมถอยแล้วถอยอีก ไม่สู้กับมัน สุดท้ายก

อเรียนจบโดยไม่แตะแม้แต่ปลายเล็บ ลงทุนยกขันหมากไปสู่ขอกับพ่อแม่ของเธอ ลงทุนจัดงานแต่งงานให้ ช่วงที่เขาหลงใหลบุณย์นรา เขาไม่เคยเปิดเผยบอกเล่ากับใคร

ต้องมี

ฝ่ายเดียวได้อย่างไร

ับเข้า

านหลังใหม่ขอ

แล้วกัดกรามถาม “มึงหายหัวไปไห

เสียงเบา “นายบอก

ให้ตัวเองเสียหน้า “มึงไม่ได้เฝ้าหน้าห้องกู แล้วหน้าบ้าน หลังบ้าน รอบ ๆ บ้า

ู่ครบนะครับ แต่ถ

องการสงบอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่าน ค่อ

้องบุณรู้เรื่

หญ่ พ่อแม่เขายืนยันว่าลูกสาวเขาไม่เคยมีแ

่หัวไปฟ้องพ่อมึ

น้องเอง อย่าเพิ่งแจ้งความ เพราะเดี๋

เชื่อที่มึ

ๆ อยู่ครับ

อริที่เคยเป็นมิตรกันมา “คิดว่ากูไม่มีมือไม่มีตี

ตือนข้างนาย “ระวั

หนึ่งแล้วก็แว่วเสียงหวานของ

า หญิงสาวที่กฤตยชญ์หลับนอนด้วยเป็นประจำกล่าวจบ ขยับลุกเข้ามาจับใบหน้าของกฤตยช

ออกจากห้องของนายไป ปล่อยให้นายได้อยู่

มว่าจ

ึงพ่นลมหายใจออกยาว ๆ กระนั้นก็ใช่จะโล่งอกเสียทีเดียวลอบสำรวจอีกฝ่ายไปพลาง ชายคนนี้น้ำเสียงคล้ายกับชายโฉดคนนั้นแทบไม

กห้องหอในคืนวิวาห์แล้ว ยังถูกเขาขืนใจอีกด้วย แล้วหลังจากนี้ เธอจะถูกรุมโทรมหรื

รื้นขึ้นทันที นึกเศร้ากับชะตากรรมของตัวเอง คิดวุ่นวายในหัวว่าป่านนี้ที่บ

ไม่แจ้งความเอาผิดกับพวกคุณเด็ดขาด” ว่าจบหญิ

ๆ ที่ไม่รู้ว่าเอือมใคร ถามเสียงอ่อนโยน “นี่เราเพิ่งตื่นใ

นี้ก็ดูไม่ค่อยจะดุ เขาคงจะพาเธอกลับบ้านจริง ๆ ยิ้มทั้งน้ำตา ถาม

ชี้มือไปยังอีกห้องแล้วว่า “ห้องนั้นก็ใช้ได้ เดินเข้าเ

าวกับเอาไฟมาอัง เมื่อได้ยินป