ไนล์ รักนี้ชั่วนิรันดร์

ข้างกายเมื่อครู่ที่ผ่านมา วิ่งนำหน้าดั่งเช่นพายุทรายออกไปอ

์โจนทะยานลงไปในแม่น้ำไ

เข้าสู่ฤดูน้ำหลากของทุกปี สองข้างริมฝั่งของแม่น้

เพื่อสูดอากาศหายใจ พร้อมเสียงดั

มาแจ้งข่าวตะโกนบอกพระองค์ หากแต่ในส

นตรท่อนไม้ขนาดใหญ่ที่ไหลมาตามกระแสน้ำที่เชี่ยวกรากก่อนจะทรงทอด

ั่งตะโกนชื่อร่างบางท่

นอนหมดสติอย่างไม่ย่อท้อ พระหัตถ์พยายามไขว้คว้าร่างงามให้หลุดจากท่อนไม้ที่

อาไว้เป็นผลสำเร็จ พร้อมกับคว้าร่างของหญิงสาวที่กำลังจ

กำลังลอยคอแต่ไร้สิ้นสติกลับเข้าริมฝั่งแม่น้ำไนล์ให้จงได้ ท่ามกลางสายตาของชาวบ้

งขึ้นกลับมาได้ ทว่าจนแล้วจนรอดเชือกที่ชาวบ้านต่างช่วยกันโยนลงไปในแม่น้ำไปไม่ถึงคนอยู่ในน้ำสักคราด้วยกร

ูกโยนจากบนฝั่งลงมาขวางพระพัก

งของเจ้าไว้เร็วเข้

งพระวรกายจนถึงบั้นพระองค์ พระกรกอดรัด

้นไปเลย!

หนุ่มหญิงสาวดึงขึ้นจากแม่น้ำไนล์ได้เป็นผลสำเร็จท่ามกลางความโล่งใจขอ

อมพระกรจนสามารถขึ้นมาบนฝั่งได้เป็นผลสำเร็จ พระอ

านั้นก็ต้องชะงักงัน ด้วยเพราะได้ทอดพระเนตรใบหน้าเจ้าขอ

าวเป็นยิ่งนักและที่แปลกไปกว่านั้นคือ นางมีเส้นผมสีนิลเงางามและยาวถึงทรวงอกมิได้โกนศีรษะและสวมวิกผ

ี่นางสวมใส่อยู่บนเรือนกายในขณะนี้ เปียกน้ำจนบางเฉียบแนบไปกับ

บกับเอวคอดกิ่ว จนถึงสะโพกผายแสนกลมกลึง ด้วยสรีระที

างไม่มีที่ติของนวลนางเป็นครั้งแรก และยิ่งไปกว่านั้น นี้คือครั้งแรกของพระองค์ที่ได้ท

น้างามเลิศล้ำเกินคาดหมาย จิตเสน่หาใคร่แน

ะโกนถามดังขึ้นพร้อมร่างของชายสูงวัยกำลังเ

กำลังเกิดขึ้นกับพระองค์ให้สงบลงจงได้ พร้อมใช้ท่อนพระกรทั้งสองข้างรีบช้อนร่างบางเกือบเปลือยขึ้นพาดพระอังสะของพระองค์ด้วยความรวดเร็ว เพื่อให้นวลนาง

คว้าผ้าคลุมที่ชอร์ตี้ถือติดมือม

นำผ้าคลุมปกปิดร่างบางอย

ำให้นางฟื้นขึ้นมาโดยด่วน” พระองค์รับสั่งกับชอร์ตี

เอ่ยได้เพียงเท่านั้นรีบร

นบ้า

ิปต์หันกลับมารับสั่งกับชอร์ตี้และชาวบ้านที

้องการผ้าหนาๆ เพื่อให้ความอบอุ่นและต้องการย

ข้าอ่านหนังสือไม่ออก”

ข้า ข้าจะอ่านเองแล้วเอาผ้าหนาๆ มาด้วย เร็วเข้าอย่

ยวนี้เลย” ผู้สูงวัยเอ่ยบอกพร้อมช

อด ร่างบางยังคงหมดสติมิล่วงรู้เลยว่า ตนกำลังเป็นต้นเหตุให้พระทัยที่นิ่

ะโอษฐ์ออกมาอย่างแรงคล

ึงอาภรณ์ที่เปียกโชกออกจา

มนำผ้าลินินผืนใหญ่ที่นำมาเย็บติดกันหลายๆ ชั้นจนกลายเป็นผ้าห่มถูกนำมาห่อหุ้มร่า

แล้ว” พระองค

่างนั้นจนมิดชิดทั้งนี้เพื่อให้เกิดความอบอุ่น แต่สิ่งที่นอกเหนือไปจากนั้

ต่อย่างใด เหตุใดหนอสตรีสตรีนางนี้จึงทำให้พระองค์มิอาจละสายพระเนตรไปจากดวงหน้างามนี้ได้เลย และเหตุใดหนอนา

ชราแทรกดังขึ้นทำลายความเงียบง

กระทั่งร่างของชายชราโผล่พ้นประตูเผยให้เห

หละ ส่วนเสื้อผ้าต้องหาในนี้นางคงมีเสื้อผ้าเก็บไว้ในบ้านด้วยกระมัง

รงพระพักตร์ พร้อมเอื้อมพระหัตถ์หยิบ

ติภายในไม่ช้า” พระองค์รับสั่งพร้อมหันกลับไปทอดพระเนตรร่างอรชรที่กำลังห

มให้เจ้ากินตอนที่ยังนอนเจ็บอยู่ นางให้ข้าไว้ก่อนจะเดินทางกลับไปหาปู่ของนาง นอกจากตัวยาสำห

ื่อเข้าสู่ยามราตรีจะหยิบจับอะไรก็ไม่ค่อยสะดวกเสียเท่าใดนัก ข้าจะลองไปค้นหาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนใ

รื่องหอมที่ใส่ไว้ในหีบผ้ามิให้เหม็นอับ กลิ่นหอมละมุนดังกล่าวส่งกลิ่นพวยพุ่งโชย

าเอาไว้นี่เอง ทว่าพระองค์กลับหยุดชะงักเมื่อได้พบสิ่งที่เป็นเหตุให้พระหัตถ์ขององค์กษัตริย์ต้องสะดุดหยุดลงนั้นก็ค

บ ลวดลายที่แกะลงบนฝักของกริชตลอดจนถึงตัวด้ามที่ทำจากงา

์กษัตริย์หันกลับไปทอดพระเนตรร่างงามที่กำลังหมดสติมีบางสิ่งที่พระองค์กำลังครุ่นคิดอยู่ภายในพระทั

ื่นเจ็บไข้ได้ป่วยมีแต่เนพธีสคอยดูแลรักษา แต่พอถึงตัวเองเป็นบ้างกลับหามีผู้ใดรักษานางไ

ีกอย่างนางเป็นสาวเต็มวัยแล้ว มิได้เยาว์วัยดั่งเช่นที่เข้าใจ” ฟาโรห์แห่งอียิปต

็นสาวเต็มตัวดั่งที่เจ้าเห็นแต่อย่างใด นางเพิ่งจะอายุ 1

ลับไปทอดพระเนตรร่างงามตรงพระพักตร์ทันทีด้วยมิอยากเชื่อว่าจะเป็นดั่งเช่นชอร์ตี้เอ่ยบอก

้ามกับรูปลักษณ์ของนางในยามนี้อย่างยิ่งยวด” ชอร์ตี้เอ่ยพร้อมหันกลับไป

์ทรงมีความรู้สึกเช่นไรกับร่างตร

จ้าออกว่าเจ้าพึงใจในตัวนาง” ชอร์ตี้ปล่อยหมัดเด็ดตร

อย่างมิดชิดและต้องปกปิดใบหน้าเอาไว้เพราะความงามของนางทำให้นางมีภัย มิ

งามมากยิ่งขึ้นไปอีกและนี่คือสาเหตุที่นางจะต้องเดินทางกลับไปหาปู่ของนา

สวยขมวดเข้าหากันเม

้บุรุษเข้าถึงเนพธีสได้ แต่...” พระองค์รับสั่งพร้อมหัน

วไปเป็นยิ่งนัก หรือนางเป็นคนต่างชาติเช่นนั

จึงมีรูปโฉมผิวพรรณที่แตกต่างไปจากสตรีชาวอียิปต์ทั่วไป ส่วนปู่ของนางจะมีอำนาจมากเพียงใ

ะเป็นชายที่มีรูปโฉมงดงามซึ่งข้าก็เห็นว่าเจ้าทั้งสองคู่ควรกันมากเลยทีเดียว แต่ถึงกระนั้นใช่ว่าเจ้าจะสมหวัง

้อนเสียนี่กระไร ยิ่งปู่ของนางด้วยแล้วทำให้พระองค์ทรงขบคิดมากขึ้นไปอีก องค์กษัตริย์หันกลับไปทอดพระเนตรร่างงาม

ปกปิดภายใต้ผ้าห่มแต่แล้วร่างที่นอนสงบนิ่งมาโดยตลอดเริ่มเคลื่อนไหวเรือนกาย หากแ

เอ่ยออกมาเบาๆ พร้อมขดตัวเข้าหากัน

ือนกายให้นวลนาง ก่อนจะหยุดชะงักเ

ล้ว” พระองค์ลุกประทับพร้อมเสด็จตรงไปที่หีบไม้ เพื่

งของชอร์ตี้เอ่ยถามเมื่อกลับมาเห

สียแล้ว ข้ากำลังหาผ้ามาห่

ก่อน เดี๋ยวเรื่องอื่นค่อยว่ากัน” ชอร์ตี้กล่าวกับพระองค์พร้อมทร

างเพราะนางช่วยชีวิตและรักษาเจ้าเอาไว้ คราวนี้ก็ถึงตาเจ้าบ้างแ

ยๆ ประคองร่างที่กำลังหนาวสั่นสะท้านจากฟูกนอน ให้ขึ้นมาอยู่บนพระวร

นี่ก็ค่ำมากแล้วข้าไม่ต้องห่วงเนพธีสแล้วมีเจ้าคอยดูแลอยู่ ข้าจะกลับไ

อ้าปากดื่มยาแต่อย่างใด พระองค์ทอดพระเนตรเนพธีสที่กำลังอยู่ในอ้อมกอดของพระองค์คล้ายก

พระโอษฐ์ถูกปล่อยลงไปอย่างช้าๆ เพื่อมิให้นางเกิดอาการสำลักอย่างค่อยเป็นค่อยไปจวบ

์ร้อนค่อยๆ ไล้ริมฝีปากอวบอิ่มของเนื้อนวลไปจนทั่ว พระนาสิกโด่งเป็นสันได้สูดกลิ่นกายสา

ค์อยากเพียรเฝ้าจุมพิตเนื้อนวลตลอดทิวาและราตรี พระหัตถ์หนาประคองใบหน้างามที่กำลั

ท่านั้นเนพธีส! เป็นของข้าแต่เพียงผู

น ให้ร่างงามนั้นอยู่ภายในอ้อมกอดของพระองค์ พระองค์จะเป็นผู้ดูแลและคอยปกป้องโฉม

ระกาศก้องว่ามิมีทางเกิดขึ้นกับพระองค์อย่างแน่นอน ทว่าในยามนี้กษั

25 รักที่ต่างวัย ต่างชนชั้น จะเป็นเช่นไรต่อไปเล่า เมื่อรักหนึ่งเต็มไปด้วยแรงเสน่หาพิศวาสจนล้นทรวง มีเพียงนางผู้เดี