ไนล์ รักนี้ชั่วนิรันดร์
ือนผ
์ ณ พระรา
ระตำหน
ไม่พบร่องรอยขอ
อกไปค้นหาฝ่าบาทตามที่ท่านเฮรูได้บอกเอาไว้ทุกประการ แต่ก็ไม่ปรากฏร่องรอยแม้แต่อย่างใด ไม่มีแม้กร
พลัน เมื่อรายงานข่าวไม่ปรากฏร่องรอยฟาโรห
ายเกิดขึ้นกับพระองค์หรืออย่างไรกัน นับตั้งแต่เสด็จออกจากวังจนถึงบัดนี้เป็นเ
ลับไปกลับมาเพื่อใช้ความคิด หากแต่ไม่ว่
มเฮรูมาพบข้า
รักษ์รับคำสั่งพร้อม
ตร์ราชินีทูย่า และทันทีที่ราชองครักษ์คู่พระทัยของฟาโ
กไปตามหาฝ่าบาทได้ร่อ
รูส่ายศีรษะไปมาติดๆกัน
ทางไปจนถึงหมู่บ้านชาวประมงเลยออกไปถึงท่าเรือที่จะออกทะเล ก็ไม่มีร่องรอยของฝ่าบาทให้ติดตามได้เลยพ่ะย่ะค่ะ ซึ่งร่องรอยของฝ
ลันเมื่อทรงได้ยินราชองครักษ์
รงนำกองทัพออกขับไล่ผู้รุกรานอาณาจักร แม้จะทรงอยู่ไกลและนานหลายปีหากแต่ก็ยังล่วงรู้ว่าพระองค์ประทับอยู่แ
มืองรวมไปถึงพวกสอดแนมที่แอบแฝงอยู่ภายในจักรวรรดิ ว่าพระองค์ทรงหายไปหากมีผู้ใดล่วงรู้ยอมไม่เป็
วยกันค้นหาฝ่าบาทอีกแรง หากฝ่าบาททรงหายไปนานมากกว่านี้โดยมิมีสาเหตุ อีกในไม่ช้าข่
ร้อมชายหางตาเหลือบมองราชองครักษ์คนสนิทขอ
ลลา จะออกเดินทางเสียตั้งแต่บัดนี้” ราชองครักษ์เฮรู เอ่ยทูลลาพร้อมรีบรุดออกจากพระตำหนักราชินีไปอย่างรวดเร็ว ท่ามก
ีทูย่ารับสั่งหาร
าชองครักษ์ขานร
ินทางว่าพวกเจ้าอยู่ ณ ที่แห่งใด และเมื่อได้พบฝ่าบาทจงรีบเร่งรายงานให้ข้าล่วงร
คำ ก่อนจะล่าถอยออกไปจากพระตำหนักราชิน
ูย่ารับสั่งพึมพำอยู่เพียงลำพัง สายพระเนตรจับอยู่ที่แม่น้ำไนล์ตลอดเวลา ป
ิปต
บ้านชา
งของทุกช่วงที่กำลังก้าวเดินไปอย่างช้าๆ ท่ามกลางสายตาของ
้อนรีบเร่งหาไม่แล้วบาดแผลบริเวณต้นขาของเจ้าจะ
รกายอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันลงกับพื้น พลางเสด็จพระดำเนินไ
สามารถเดินเป็นปก
าเป็นผู้อื่นที่โดนเหมือนเจ้าคงจะนอนเจ็บอีกนานมิหายง่ายดั่งเช่นเจ้าอย่างแน
ไม่อยากเป็นภาระให้ผู้ใดอีก เท่าที่ผ่านมาท่านก็ลำบากดูแล
ผลที่เจ้าถูกแทงใช่เล่นเสียที่ไหนกันเล่าดีนะที่เนพธีสอยู่ที่หมู่บ้านนี้พอดี ห
ดยพลัน ครั้นได้ยินชายชราเอ่ยนา
ยวกันที่มาฆ่าข้า ข้าเพียงได้รู้จักนามที่แท้จริงของนางและได้พูดคุยเพียงไม่กี่คำ ตั้งแต่บัดนั้นจนถึงบัดนี้นางไม่มาหาข
้นางได้รับบาดเจ็บ ข้าก็เพิ่งจะรู้จากปากเจ้า
นข้าให้ดูแลเจ้าเสียยืดยาว บังเอิญว่าเป็นช่วงระยะเวลาที่จะต้องกลับไปหาปู่ของนา
็นการถาวร อีกไม่นานเดี๋ยวก็มา น่าจะไม่กี่วันนี้หรอก
มวดเข้าหากันโดยพลันเ
วเหตุใดท่านจึงบอกข้า ทั้งๆ ที่ข้าคอยถามไถ่ว่าเหตุใดนางจึงหายไป
อยู่เช่นนั้นไม่คิดว่าจะมีแรงไปทำอะไรใครได้ ถ้าเจ้าไม่เอ่ยปาก
แรก กายสาวที่นุ่มนวลพร้อมกลิ่นหอมกรุ่นอ่อนๆ จากเนื้อนวล ติดตรึงในดวงจิตของพระองค์
กัน เพื่อสลัดความรู้สึกที่พระ
ข้าขึ้นมาอีกเช่นนั้นหรือไร” พระองค์รำพึงอยู่ในพระทัยด้วยทรงมิล่วงรู้ว่าพระอา
อมละมือจากการเก็บพวงองุ่นตรงหน้า รีบเดินเข้ามาหาชายหนุ่มรูปงาม
์ขึ้นโบกไปมาเป็นการห้ามช
ที่ได้รับบาดเจ็บก็ดีขึ้นมากแล้วเดินเป็นปกติได้ดั่งเดิม เหลือเพียงแต่....” องค์กษัตริย์รับสั่
ปในแม่น้ำไนล์! กระแสน้ำพลัดร่างมาทางนี้แล
าดคิดว่าเนพธีสจะกลับมายังหมู่บ้านชาวประมงใ
ว่ายน้ำ
้วยความตกพระทัยเมื่อได้ยิ