ทัณฑ์รักพ่ายพิศวาส

เป็นเวลาเกือบบ่ายสองโมงกว่าๆ เขายังไม่ได้ลุกเดินไปไหนแม้แต่น้อย งานที่อยู่ตรงหน้า

วามอึดอัดในใจ เพราะคำพูดที่

งครับ’ จิรัฎฐ์พยายามถามด้วยน้ำเสีย

ลขาแทนคุณจงจิตที่ลาออกไป’ ผู้

กหน้าไปหน่อยหรือไงครับ’ ชายหนุ่มตอบผู้เป็นบิดาด้วยน้ำเสีย

’ หม่อมหลวงณรงค์ฤทธิ์เริ่มขึ้น

แทงใจจนเกินไป ที่ผ

้าดำหน้าเขียวด้วยความโกรธ ก่อนลุกขึ้นเดินออกไปจากโ

อี้พร้อมกับหลับตาลง แต่ทว่าเสียงเค

กๆ ก

ีอะ

ไปเรียกเธอมาพบไหมคะ” จิรัฎฐ์ลุกขึ้นนั่งด้ว

ดี๋ยวฉันออก

จะหมุนตัวเดินไปจากห้อง แต่ ชายหน

พ่อของ

้อนรับคุณพาขวัญตั้งแต

ที่เดินออกจากห้องไป ไม่เคยรู้ว่าเขาโกรธและเกลียดใครเท่าพาขวัญมาก่อนเลย บ

ังนี้อย่างมีความสุข พาขวัญ เพร

เกรงใจสาวใช้ที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับเธอที่มาช่วยยกขนของ หญิงสาวหันไปได้พอดีจ

ุง” เธอกล่าวพร้

อาไว้ให้แล้วละ หวัง

อยู่แบบนี้ก็เกรงใจแล้วละค่ะ” พาขว

ับเดินนำหน้าเข้าไปในบ้านคฤหาสน์หลังใหญ่ ที่ทั้งชีวิต

ุดท้าย หญิงสาวเดินตามไปพลางหมุนคอมองดูรอบๆ จนถึงหน้าห้องของเธอ สาวใช้คนที่ถือกระเป๋าใบเล็กของเธอเดินเข้าม

นอนขนาดใหญ่ที่มีเฟอร์นิเจอร์ราคาแพงครบทุกอย่าง ห

มันไม่ใหญ่ไ

ยู่ไปเดี๋ยว

่ว่า

งเลยนะ” หม่อมหลวง- ณรงค์ฤทธิ์พูดก่อนที่จะเ

เป็นสิบเท่าตัว มีทั้งตู้เสื้อผ้าขนาดใหญ่ เฟอร์นิเจอร์ที่

จัดเข้าตามชั้น ตู้พวกนี้เยอะเกินไปสำหรับเธอ ของ

ตาลขนาดใหญ่เรียงติดกันสามตอน ซึ่งดูจากเสื้อผ้าใน

ินไปหรือว่าตู้เส

เข้าชั้นต่างๆ ให้เรียบร้อย พาขวัญเดินขึ้นมานั่งลงที่ปลายเตียงก่อ

ีเงินพอ จีนจะย้ายออกทันทีนะคะ” ไม่ใช่แค่มารดาของเธอไม่สบายใจ เธอเองก็ไม่สบายใจเช่นเด

านถึงสามชั่วโมง จนตอนนี้ก็เกือบบ่ายสี่โมงแล้ว เป็นโชคดีของเธอที่ไม่ต้

นจะก้าวลงบันไดไปเดินสำรวจทั่วบ้านอย่างชื่นชมพลางถอนหายใจออกมา ชีวิตนี้เธออยากจะมี

งมีความสุ