วิวาห์ตัวสำรอง ชุด เจ้าสาวพรหมจรรย์ของมหาเศรษฐี
ีอยู่แก่ใจว่าผู้หญิงคนเดียวที่เคลวินรัก
ล้
ห้เด็กทำเรื่องอย่างว่าโดยไม่เต็มใจเลย หรือถ้านายเกรงว่าจะไม่คุ้มกับเ
ันก็คือ ผู้หญิงที่ต้องทำหน้าที่บนเตียง ไม
้เค
ของเคลวินเลย เขายังคงไม่ไยดีความรู้สึกขอ
ั้นล้วนถูกสร้างมาให้ทำหน้าที่สร้างความบันเทิงเริง
าจะไม่กินไก่
ัวใจของฉันด้วยความร่านของเธ
ไรได้แล้ว เพราะขนาดเฌอปรางเอง ยังไม่เ
อาไว้ในมือ มันก็เผามือนายไหม้เกรียม แต่ถ้านายปล่อยวางลง ทุกอย่างมันก็จะผ่านพ้นไป เชื่อ
ายังไม่ใช่นักบวช ยังไม่ใช่พระ ที่จะสามารถป
แต่ฉันตั
กับเพื่อนรักอย่างเคลวินไม่ได้ เขา
ั้งนี้ก็แล้วกัน อ้อ ฉันหวังว่านาย
ชื่อฟังคำสั่งของฉัน ไม่
ค่นี้นะ นาย
รมาหา นายก็พั
ต่างที่เปิดกว้างอยู่ ความมืดด้านนอกตัวบ้านช่างไม่ต่า
กรามกระด้างมีไรหนวดขึ้นพ
ระกาศต่อหน้าคนงานทุกคนในไร่ชา รวมถึงบรรดาคนรับใช้ในบ้าน ว่าเด็กสาวในอ
ะอดสู เมื่อสายตาทุกคู่ของผู้คนเบื้องหน้
พากันเหยียดหยามหล่อนทางสายตา คงเพราะคิดว่าหล่อนใช้เต้าไต่จึ
ขามีสิทธิ์ที่จะคิด ในเมื่อสถานะของหล่อนเปลี่ยนแปล
พยายามยิ้มเอาไว้ ยิ้มสู้กับสายตาดู
มือนที่พวกคุณปฏิบัติต่อผม หวังว่าพวกคุณจะเข้า
ับ/
ย้ายกันไปทำ
ิน หล่อนช้อนตาขึ้นมองเขา และก็พบว่าใบหน้าหล
่ห่อเหี่ยว รู้สึกเหมือนกับกำลัง
ข้าวเก็บของที่จำเป็น ย้ำนะว่าที่
่อ.
กับจิตไปช่
ช้สองคนที่รุ่นราว
พ่อเล
วามรู้สึก ราวกับหล่อนคือวัตถุชิ้นหนึ
นี้อีกแล้ว แต่ก็รู้ดีว่าไม่มีทางไปไหนได้ไกล เพรา
ับไล่มันให้จางหายไป และทันทีที่เขาเดินหันหลังจากไปอย่
า น้ำตาที่พยายามซ่อนเอ
ิงอ่อนต่อโลกเช่นหล่อนไม่ควรเข้าไปพัวพันหรื
ีหัว
่ผู้หญิงที่ชื่อณิชาทั้งดวง
มือที่เขาใช้ฟาดฟันเอาคืนณิชาเ
งแต่งงาน มันคงไม่แตกต่างอ
องป
งดังด้านข้างค่อนไปทางด้านหลัง เมื่อน้ำตาแห้งจากสอง
ี่
วยความผิดหวัง หล่อนรู้ด
มีอะไรกับ
้อย ก่อนจะตัดสินใจพูดทุก
ยว่าน้องปราง... จะกลา
าง.
ลี้ยงรักคุณณิชา และถ้าพี่คาดการณ์ไม่พลาด ที่พ่อเลี้ยงเลื
นทำทุกอย่างลงไปเพราะต้องการเอาคืนณิชาเท่านั้น
พียงแต่ว่า... ปรางต้องต
ามือเล็กของเฌอปรางมากุม
้ดีว่าพี่คิดยังไงกับ
หลบสายตาของผู้ชายที่กำลังยืนกุมม
เพราะพ่อเลี้ยงจะต้องเขี
นตาขึ้นมองคู่สนทนา และก็ไม่อ
ทำไมถึงยอมล่ะ พี่ไม่อยาก
ท พ่อเลี้ยงมีบุญคุณกับป
ักดิ์ศรีความเป็นคนนี่ น้องปรางไปกับพี่นะ พี่จ
่นั
กับสิ่งที่ได้ยิน ก่อนจะค่อยๆ ดึงมือ
ำแบบนั้นไม
่ะน้อง
ใจ ดวงตาของเขามีความเจ็บ
สายตาคาดคั
งปราง... รั
... ไ