วิวาห์ร้างใจ ชุด เจ้าสาวพรหมจรรย์ของมหาเศรษฐี

กร เจริญวัฒนากุล นายห้างร้านทองชื่อดังที่มีสาขาอยู่เกือบแทบทุกจังหวัดของเมืองไทย

่เกิด ส่วนนิสัยใจคอนั้นเป็นคนตระหนี่ขี้เหนียว และไม่มีน้ำใจ แถมยังขี้หึงเป็นที่หนึ่ง ทำให

ดชื่อสุดา หล่อนขับไล่สุดาออกจากบ้านในคืนวันนั้นทันที ทั้งๆ ที่สุดาบอกความจริงกับหล่อนว่าแท้จริงแล้ว ตัวเองถูก

วน ดำ เตี้ย สูงวัย เท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์ทำงานในคฤหาสน์เจริญวัฒนากุ

ัวขึ้นอีกครั้งในบ้านเจริญวัฒนากุล พร้

ยหอมเป็นลูกสาวข

ากปากของสุดา สาวใช้ที่เขาขืนใจในอ

ิงวอน และบอกว่าตัวเองป่วยเป็นโรคร้าย และกำลังจะตาย เขาจึงต้องกลั้นใจรับเด็กคนน

และแม่ของเธอก็กำลังจะตาย ผมใ

นั่นก็คือน้องเจน คุณลื

อยู่แล้ว ส่วนเด็กนี่ ก็ถือว่าเลี้ยงเอาบุญเถอะ ป

มันจะเป็นได้แค่คนรองมือรองตีนลูกเจนเท่านั้น คุ

กล

่ง เวลาฉันสั่งส

นี้ เข็มนาฬิกาก็เคลื่อ

าวหน้าตาสะสวยเหมือนกับสุดามารดาของตนเอง

แม่พามาฝากเอาไว้ที่นี่ ทุกเช้าค่ำ หล่อนต้องทำงานไม่ต่า

นหนักๆ จนไปเรียนสายหลายครั้ง โชคดีที่บิดา... ไม่สิ... เขาไม่ใช่พ่อขอ

า แต่คำสอนของแม่ที่พร่ำบอกสมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ก็ท

ทนบุญคุณข้าวแดงแกงร้อนที่พวกเขาราดรดหัวในทุก

ม่นา

บแล้ว และเมื่อหล่อนเรียนจบ หล่อนก็จะสามารถหางานดีๆ ที่พ

ิบรองเท้ามาใ

นใครไปไม่ได้นอกจากเจนจิรา

ะก็กุลีกุจอไปหยิบรองเท้

้ฉันด้

ค

หัวใช้หล่อนทำทุกอย่างให้ เพราะในสายตาของ

ยสิ เห็นไหมรองเท้า

ขอโทษค่

เช็ดคราบขี้มือแกออกให้หม

ค

ดหน้าออกมาจากกระเป๋ากระโปรงนักศึกษา และบรรจงเ

็จแล

ันด้วยสิ เร็วเข้า ฉ

นก้มหน้าทำตามคำสั่

ฉันมาก แกว่าไหมนังเตย” เจนจิราก้

คุณ

น้าตรงไปยังรถสปอร์ตราคาแพงที

ไหร่ จะโยนให้ขี้ข้าอย่า

ได้โต้ตอบ ขณะยื่นมือเ

ที่ราคาแพงมาก แต่ไม่ใช่เพราะพวกเขาเมตตาหล่อนหรอกนะถึงส่งเรียนที่

าสิ เดี๋

อ...

จนจิราจะพุ่งตัวรถออกไปจากรั้วคฤหาสน์ขน

กทำเรียบร้อ

ค

มฉันล่ะก็ ฉันจะทิป

ม่เป็นไรหร

เห็นแก่เงินหน่อยเลย ฉันรู

แต่ปิยนุชสั่งสอนเจนจิราให้เกลียดชังหล่อน ให้มองหล่อนเป็นแค่ขี้ข้าร

หล่อน สายตาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

... ค

่อน แต่เจนจิราสนใจธนัท ทำให

้พี่นัทเห็น เพราะ

ค

ขณะที่หล่อนนั่งก้มหน้านิ่ง และบอกกับตัวเองว่า

ียวกันนู้น ไอ้เสกไง หรือว่าไอ้หนุ่มก็ได้ พวกนั้นเหมาะกับคนอย่า

ยบ และก็ไม่คิดจะใส่ใจกับ

เลี้ยวจอดข้างทาง หลังจากท

้แหละ ฉันม

ุณเจนมีสอบ

ีธุระด่วน แกรีบลงๆ

. แต่

เสียเลย ลงไปได้แ

ะก้าวลงไป ซึ่งรถคันงามที่

อยมาก แถมครั้งนี้ยังเป็นการสอบเก็บคะแนนอีกด้วย เพราะอย่างนี้ไง

มาเบาๆ เพราะรู้ดีว่าเ

ู้ชายคนไหนสักค

้าวเดินมุ่งหน้าตรงไปยังป้

ทางบ่อยๆ จึงไม่ได้รู้สึกต

้น

ก็พบรถสปอร์ตราคาแพงคันหนึ่งแล่นมาจอดข้างๆ กระจกด้านคนน

ไปเรียนห

ั่นเ

ชายที่หล่อที่สุดเท่าที่

หว หล่อนไม่เคยกล้าสู้สายตาระยิบระยับสีฟ้ากระ

มจากเครื่องสำอางเห่อร้อนเห

สียแล้ว ทั้งๆ ที่ก็รู้อยู่เต็มอกว่าผู้ชายคนนี้เ

เล็กซ

ันว่าอเล็กเฉยๆ ไม่ต้อง

มหน้างุดหลบสายตาส

มา ฉันจ

เป็นไรค่ะ

ำไม ขึ้นมานี่ ฉันผ่านทา

่เต

ที่มอเห็นฉันแล้วเรต

นสักหน่อย” หล่อนส่ายศีรษะไ

มาบนรถเถอะ ฉันจอดนานๆ เดี๋