บำเรอรักพยัคฆ์ทมิฬ

ร่างกายเหมือนจะชาวาบเมื่อได้ยินสิ่งที่ลูซี่บอก ดวงตาสวยหวานมีแววสนเท่ห์ไม่แน่ใจ นี่เธอกำลังอยู่ในความฝันหรือเปล่า คนอย่างชีคมาลิกน่ะหรือจะ... ‘ซื้อเวลา’

“พี่ลูซี่ล้ออายเล่นใช่มั้ย” ภาษาไทยชัดเจนส่งออกไปถามสาวสวยผมบลอนด์เปรี้ยวจี๊ดที่ยืนยิ้มแหยอยู่ข้างๆ

“อายคิดว่าพี่จะเอาเรื่องแบบนี้มาล้ออายเล่นเหรอ ใครจะกล้าล่ะ”

ลูซี่ตอบกลับด้วยสำเนียงไทยชัดเป๊ะเช่นเดียวกัน แม้จะมีใบหน้าสวยสไตล์สาวอังกฤษขนานแท้ แต่ลูซี่ก็พูดไทยได้ชัดเจนเพราะมีแม่เป็นคนไทย ลูซี่เคยเป็นนางแบบมาก่อนแต่เพราะใบหน้าที่ไม่สวยคมโดดเด่นเช่นนางแบบเอเชียทำให้เส้นทางในอาชีพไปได้ไม่สุด

แต่ประสบการณ์การทำงานทำให้ลูซี่มองเห็นช่องทางอาชีพ เธอจึงผันตัวเองมาเป็นเอเจนซี่คอยหางานป้อนให้นางแบบน้องใหม่ที่มีเกิดขึ้นมาทุกวัน และเธอก็โชคดีที่ได้ ‘เนตรดารา’ มาเข้าสังกัด เพราะความสวยโดดเด่นบวกกับบุคลิกและภาพลักษณ์ที่ดูดี ทำให้เนตรดาราก้าวเข้าสู่เวทีนางแบบแถวหน้าของเมืองไทยได้ในระยะเวลาไม่นาน อีกทั้งยังโดดเด่นจนแบรนด์เครื่องสำอางระดับโลกต้องการตัวเธอไปร่วมงานด้วย

รายได้มหาศาลจากนางแบบตัวทำเงิน จึงทำให้ลูซี่ต้องทุ่มเทเพื่อให้เนตรดาราไปได้ไกลมากยิ่งขึ้น งานเอเจนซี่จึงต้องปล่อยให้ทีมงานที่เหลือทำไป ส่วนเธอก็บินตามเนตรดาราไปทุกที่เพื่อทำหน้าที่ผู้จัดการส่วนตัว และในค่ำคืนนี้เธอก็ได้อีกงานที่อาจสร้างมูลค่ามหาศาลได้เพียงชั่วข้ามคืน แค่เนตรดารายอมตกลงเทคิวงาน 1 สัปดาห์นับจากนี้ เพื่อท่องเที่ยวไปในดินแดนทะเลทรายร่วมกับชีคมาลิกเท่านั้น แต่เนตรดาราจะตกลงหรือเปล่านั่นล่ะคือปัญหา

“ว่าไงล่ะอาย อาย... จะตอบตกลงหรือเปล่า” ถามอย่างกลัวใจ เพราะรู้ดีว่าเนตรดารารักษาภาพลักษณ์ของตัวเองได้ดีกว่าใคร อาจพูดได้ว่าตั้งแต่ทำเอเจนซี่มายังไม่เคยมีดาราหรือนางแบบในสังกัดคนไหนที่ไม่ ‘ขาย’ เพิ่งมีเนตรดารานี่แหละที่แตกต่างออกไป แต่เป็นความแตกต่างที่ดีเพราะนั่นเท่ากับว่าเป็นการสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับตัวเธอเอง

เนตรดาราถอนหายใจเสียงดังก่อนดวงตาสวยหวานจะปิดลง พยายามสะกดกลั้นความรู้สึกหลากหลายที่พุ่งเข้าใส่ เธอหนักใจ เสียใจ และไม่คาดคิด

“พี่ลูซี่ถามเหมือนไม่รู้จักอาย”

“ก็เพราะพี่รู้จักอายดีกว่าใคร พี่ก็เลยต้องถามยังไงล่ะ ถ้าเป็นคนอื่นพี่คงไม่ถาม” ลูซี่ตอบตามจริงเพราะหากเป็นนางแบบในสังกัดคนอื่นเธอคงตกลงเซ็นสัญญากันไปเรียบร้อยแล้ว คงไม่มาหนักใจรอคำตอบแบบนี้หรอก หรือหากเม็ดเงินที่เสนอมาไม่มากพอ เธอก็คงจะปฏิเสธให้กับเนตรดาราไปแล้ว เพียงแต่ว่าครั้งนี้มันมหาศาลจนปฏิเสธไม่ลง

“งั้นพี่ลูซี่ตอบเขาไปเถอะค่ะว่าอายไม่ตกลง และไม่ต้องเพิ่มราคานะคะเพราะไม่ว่ายังไงอายก็จะไม่มีวันตกลงเด็ดขาด”

ร่างงามระหงลุกขึ้นยืนในทันทีที่พูดจบเพราะเจอมามากแล้วที่เพิ่มราคาให้ 2 เท่า หรือ 3 เท่า ซึ่งไม่มีทางที่เธอจะตกลงอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าทุกครั้งนั้นไม่ได้รู้สึกเสียดลึกในหัวใจได้มากเท่าขนาดนี้ ครั้งนี้มัน...

ดวงตาสวยหวานฉายแววหวั่นไหวชั่วครู่ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเจิดจ้ามองตรงไปข้างหน้า ทางที่เธอจะเลือกเดินยังมีอีกหลายเส้นทางนัก แต่ไม่ใช่การเดินไปสู่ทางตันอย่างที่ผู้ชายเหล่านั้นต้องการเสนอให้เธอแน่ ‘นกน้อยในกรงทอง’ หรือแม้แต่ ‘กรงฝังเพชร’ เธอก็ไม่ต้องการ

“อายจะไม่ลองคิดดูก่อนเหรอ เงินมันมากนะ และเขาก็ยินดีจ่ายได้เท่ากับงานนี้ แลกกับแค่หนึ่งสัปดาห์เท่านั้นเอง”

ลูซี่ถามลองเชิง แม้จะเห็นแล้วว่าสีหน้าเรียบเฉยของเนตรดารานั้นแปลว่าเธอจะไม่มีวันยอมเด็ดขาด แต่จำนวนเงิน 10 ล้าน แลกกับการทำงานแค่ 1 สัปดาห์ มันคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม เพราะปกติเงิน 10 ล้านที่เนตรดาราได้รับนั้นต้องแลกกับการเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ของสินค้านี้ถึง 1 ปี และส่วนแบ่งของเธอต่องาน 30% ที่ได้ แต่ครั้งนี้เธอจะได้พิเศษอีก 3 ล้านบาทฟรีๆ สรุปแล้วถ้าเธอทำสำเร็จเธอจะมีรายได้แค่ปลายฝีปากอยู่ถึง 6 ล้านบาทด้วยกัน ดังนั้นการพูดเพื่อให้เนตรดารายอมจึงไม่เหนือบ่าฝ่าแรงเลยสักนิด

“พี่ลูซี่ก็รู้ว่ามันไม่คุ้ม” มันไม่มีทางคุ้มที่เงิน 10 ล้านบาทจะแลกกับสิ่งมีค่าสูงสุดของเธอ

“โธ่อาย... พี่ก็เห็นว่าเงินมันเยอะ อายน่าจะรับไว้ แค่อาทิตย์เดียวมันไม่สึกหรออะไรหรอกน่า ดีไม่ดีอาจได้ใช้งานแค่ครั้งเดียวเท่านั้นด้วย ท่านชีคก็ไม่ได้มีเวลาว่างขนาดนั้น นางในฮาเร็มของท่านก็มีตั้งเยอะ คงมาอยู่กับอายได้ไม่ถึงสัปดาห์หรอก”

“พี่ลูซี่... อายไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดแบบนี้ออกจากปากของพี่เลยนะ 3 ปีที่พี่เป็นผู้จัดการส่วนตัวของอาย พี่ไม่รู้จักอายเลยหรือไง อายมีความจำเป็นต้องใช้เงินมากขนาดนั้นเลยเหรอคะ และถ้าพี่บอกว่านางในฮาเร็มท่านชีคมีเยอะ ทำไมไม่แนะนำให้ท่านไปใช้บริการให้ครบทุกคนก่อนล่ะ หรือพี่อยากให้อายไปเป็นหนึ่งในนั้น” น้ำเสียงมีอารมณ์น้อยใจส่งออกไป ดวงตาสวยหวานแวววาวเพราะความโกรธ แต่ว่าโกรธใครล่ะ ลูซี่ หรือว่าท่านชีคสุดหล่อคนนั้น

“อายก็... พี่ไม่ได้หมายความอย่างนั้น พี่เพียงแต่เสียดาย เงินมันเยอะ อายคิดดูสิอายแค่ทำงานแป๊บเดียวก็ได้เงินแล้ว แต่ถ้าอยู่เมืองไทยอายต้องถ่ายโฆษณากี่วัน เดินแบบกี่งานถึงจะได้สิบล้านน่ะ”

“พี่ลูซี่คะ อายไม่เดือดร้อนเรื่องเงิน แต่ถ้าพี่ลูซี่เดือดร้อนต้องใช้เงินด่วน บอกอายได้นะคะ แต่อย่าบังคับให้อายรับงานแบบนี้ อายหัวโบราณค่ะ และอายก็ไม่เคยคิดจะขายตัวกินด้วย พี่ลูซี่...”

สีหน้าสลดลงของลูซี่ทำให้เนตรดาราชะงักคำพูดที่เหลือเอาไว้ อย่างน้อยที่สุดลูซี่ก็หางานมาให้เธอไม่ขาดสาย เรื่องแค่นี้ไม่ทำให้เธอกับลูซี่ต้องขาดกัน

“ไปบอกชีคบ้ากามของพี่ลูซี่นะคะ ว่าอายไม่ใช่ผู้หญิงที่จะอยู่ใต้อาณัติของผู้ชาย ผู้หญิงไทยอย่างอายหาเลี้ยงตัวเองได้ หรือถ้าอายจนตรอกจริงๆ ก็คงแค่กลับบ้านไปทำนาทำสวนค่ะ คงไม่คิดจะขายตัวเองกินแน่”