icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ผีผายามังกร

บทที่ 2 ตัดเข้าโฆษณา

จำนวนคำ:2339    |    อัปเดตเมื่อ:12/01/2022

๑ ตัดเ

อย่างหาสาเหตุมิได้ แม้แต่การเวียนว่ายตายเก

ว่ามันคือ ปรากฏการณ

กดินแดนหนึ่ง ณ ห้วงแห่งกาลเวลาที่อาจจะเป็นอดีตกาลหรืออนา

่งเสถียรภาพและสมดุลของความเป็นไปแห่งยุค ทว่าข้อผิดพลาดของปรากฏการณ์ดังกล่า

ที่ถูกเลือนหายไปจากหน้าประวัติศาสตร์ อย่างเช่น เหตุใดหากเดินทางไปยังพิ

ห่งนั้นมีทั้งผู้อาศัยอยู่ ท

ี้สักหน่อย คิดเสียว่าเป็นเพียงเรื่องเ

นานเล่าขานเกี่ยวกับบุรุษรูปง

เกรียงไกรสยบทุกหย่อมหญ้าไว้ด้วยพลาน

ดีย์ทองคำ ส่วนมือ

หาร หนึ่งเครื

ันตรายย่อมเป็นเรื่องน่ายินดี ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนหน้าที่ให้เทพแต่ละองค

้จำต้องสังหารมังกรคู่กายของตนลง หากมันได้กลายมาเป็นหา

รงไว้ซึ่งความดีงา

ารมณ์และเรื่องฉาวคาวโลกีย์ เมื่อความจริงแล้วตั้งแต่บรรพกาลแรกเริ่ม มหาจักรพรรดิผู้เป็นดุจเทพเซียนอั

้นประสานเป็นหนึ่งเดียว จึงได้ส่งคืนมังกรให้เป็นสัตว์รับใช้เทพเซียนบนสร

าดสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไว้กำราบเหล่ามารปีศาจทั่วทั้งพื้นพิภพและสวรรค์ก็ปั่นป่วน

ังก์ หากแต่มังกรนั้นก็เป็นเพียงสิ่งเล่าขาน สิ่งที่เปรียบเทียบแทนความยิ่งใหญ่ ความชาญฉล

ารผู้ยิ่งใหญ่ผู้นั้นเหมือนอย่างเคย แต่ก็ใช่ว

ามสง่างามและท่วงท่าในการปราบมารนั้นเป็นที่เลื่องลือในหมู่เทพและหมู่มาร เซียนหนุ่มผู้นั้

ิฬกลางเวหาประมือกับมารจากขุมนรกด้วยท่าทีสง่าดุจน้ำแข็งสลักต้องแสงอาทิตย์ ส่วนมังกรทมิฬตนนั้

วกายสีดำทมิฬของมังกรตนนั้นสอดประสานกันอย่างลงตั

กลับมิใช่เพียงแค่เ

ยให้แก่สัตว์เทพย่ำยีด้วยใบหน้าที่เปี่ยมสุข ดาบทั้งหกเล่มปักรอบกองฟาง

ิวขาวดุจหยกเนียนชั้นดี ใบหน้างามที่มีสัญลักษณ์เทพสวรรค์เชิด

ผ่าลงมายังดา

นำมาซึ่งการหยุดยั้งการกระทำอันน่าสัง

เดียวกันกับมังกรทมิฬตนนั้นก็ยกสองแขนขึ้นมาโอบกอดปกป้องร่างนี้เอาไว้

นึ่งมาโยนจนนางล้มพับลงตรงหน้า นางเป็นเพียงเทพธิดาบรรเลงผีผา ริอาจผันต

หนึ่งเทพอัปรีย์

ณฑ์ให้ไปรับเคราะห์

วรรค์ไปพบกับความอัปย

สวรรค์ไปสถิตยังภพมาร ให้ตกระ

นมันทั้งเป็น ร้อยปี พันปี หมื่นปี

จักษ์ได้ว่าเหล่าเทพเซียนนั้

เทพเซียนนั้นตายด้า

์จะได้เนื้อคู่เป็นคนท

น...” เสียงทุ้มนั้

นี้เขากำลังอายุ

่สิบต้น ๆ บวกลบกับอายุสามสิบปีของเขา ไม่สาวน้อยวั

กรรมแท

รมณ์ให้ตื่นเต้นไปได้สามวินาทีภาพก็ตัดเข้าโฆ

้านทั้งหลายที่พอรายการตัดเข้าโฆษณานั้น

นี้” ป้าแม่บ้านคนหนึ่งหันก

ทย์วัยสามสิบปีที่มีชื่อเล่นสั้น ๆ ว่าโม น้อง ๆ พยาบาลร

ขาวและภายในโรงอาหารที่ร้อนอบอ้าวนั้นทำให้แก

ยงเวลาไม่กี่ปีก็ได้เป็นอาจารย์แพทย์ มีข่าวลือซุบซิบกันไปว่าด้วยงานที่ท่วมท้นบวกกับเพิ่งถูกสาวเทมาไม่นานแม้แ

งหวานกับคนไข้แต่คน

นที่กินมันจนน้ำหนัก

วมของหวานระหว่างมื้อ และรวมไปถึ

งการอะไรอีกนอกจากอาหา

งเนี่ย ฟังหูไว้หูสักหน่อ

้ำเปล่าปิดท้ายก่อนจะลุกเอาจานชามไปเก็บ โดยไม่คิดจะนั่ง

ามืดก็ปรากฏขึ้นมาทันที ก่อนมือท

้ อีกมือหนึ่งจับที่อกเสื้อด้วยค

ว่าไม่เป็นอะไร แต่สักพักก็ล้มพับลงไปนอนหมดสติกับพื้น

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ลิขสิทธิ์ และคำเตือน2 บทที่ 2 ตัดเข้าโฆษณา3 บทที่ 3 ไร้ยางอาย (1)4 บทที่ 4 ไร้ยางอาย (2)5 บทที่ 5 ไร้ยางอาย (3)6 บทที่ 6 ไร้ยางอาย (4)7 บทที่ 7 ฉานฉูรับราชโองการ (1)8 บทที่ 8 ฉานฉูรับราชโองการ (2)9 บทที่ 9 ฉานฉูรับราชโองการ (3)10 บทที่ 10 ฉานฉูรับราชโองการ (4)11 บทที่ 11 ฉานฉูรับราชโองการ (5)12 บทที่ 12 ฉานฉูรับราชโองการ (6)13 บทที่ 13 ฉานฉูรับราชโองการ (7)14 บทที่ 14 กาลกิณี (1)15 บทที่ 15 กาลกิณี (2)16 บทที่ 16 กาลกิณี (3)17 บทที่ 17 นางไม่พูด (1)18 บทที่ 18 นางไม่พูด (2)19 บทที่ 19 นางไม่พูด (3)20 บทที่ 20 นางไม่พูด (4)21 บทที่ 21 นางไม่พูด (5)22 บทที่ 22 นางไม่พูด (6)23 บทที่ 23 นางไม่พูด (7)24 บทที่ 24 สังเวยแพทย์ (1)25 บทที่ 25 สังเวยแพทย์ (2)26 บทที่ 26 สังเวยแพทย์ (3)27 บทที่ 27 สังเวยแพทย์ (4)28 บทที่ 28 สังเวยแพทย์ (5)29 บทที่ 29 เครื่องสังเวย (1)30 บทที่ 30 เครื่องสังเวย (2)31 บทที่ 31 เครื่องสังเวย (3)32 บทที่ 32 เครื่องสังเวย (4)33 บทที่ 33 ตัวล่อ (1)34 บทที่ 34 ตัวล่อ (2)35 บทที่ 35 ตัวล่อ (3)36 บทที่ 36 เปิดหูเปิดตา (1)37 บทที่ 37 เปิดหูเปิดตา (2)38 บทที่ 38 นักเล่านิทานพเนจร (1)39 บทที่ 39 นักเล่านิทานพเนจร (2)40 บทที่ 40 นักเล่านิทานพเนจร (3)41 บทที่ 41 เหม็นเน่า (1)42 บทที่ 42 เหม็นเน่า (2)43 บทที่ 43 เหม็นเน่า (3)44 บทที่ 44 เจ้าหุบเขาเสวี่ยและเซิน (1)45 บทที่ 45 เจ้าหุบเขาเสวี่ยและเซิน (2)46 บทที่ 46 เจ้าหุบเขาเสวี่ยและเซิน (3)47 บทที่ 47 เจ้าหุบเขาเสวี่ยและเซิน (4)48 บทที่ 48 เจ้าหุบเขาเสวี่ยและเซิน (5)49 บทที่ 49 มนต์ดำ (1)50 บทที่ 50 มนต์ดำ (2)51 บทที่ 51 มนต์ดำ (3)52 บทที่ 52 ปราบมังกร (1)53 บทที่ 53 ปราบมังกร (2)54 บทที่ 54 ปราบมังกร (3)55 บทที่ 55 ปราบมังกร (4)56 บทที่ 56 ปราบมังกร (5)57 บทที่ 57 ขี่มังกร (1)58 บทที่ 58 ขี่มังกร (2)59 บทที่ 59 ขี่มังกร (3)60 บทที่ 60 ขี่มังกร (4)61 บทที่ 61 ขี่มังกร (5)62 บทที่ 62 คนโปรด (1)63 บทที่ 63 คนโปรด (2)64 บทที่ 64 คนโปรด (3)65 บทที่ 65 ตะลุมบอน (1)66 บทที่ 66 ตะลุมบอน (2)67 บทที่ 67 ตะลุมบอน (3)68 บทที่ 68 ไม่ต้อง (1)69 บทที่ 69 ไม่ต้อง (2)70 บทที่ 70 ไม่ต้อง (3)71 บทที่ 71 โง่เง่า (1)72 บทที่ 72 โง่เง่า (2)73 บทที่ 73 โง่เง่า (3)74 บทที่ 74 โง่เง่า (4)75 บทที่ 75 โง่เง่า (5)76 บทที่ 76 อย่าหนีข้าไป (1)77 บทที่ 77 อย่าหนีข้าไป (2)78 บทที่ 78 ก็ไม่เลว (1)79 บทที่ 79 ก็ไม่เลว (2)80 บทที่ 80 ก็ไม่เลว (3)81 บทที่ 81 ก็ไม่เลว (4)82 บทที่ 82 ก็ไม่เลว (5)83 บทที่ 83 ก็ไม่เลว (6)84 บทที่ 84 สอด (1)85 บทที่ 85 สอด (2)86 บทที่ 86 สอด (3)87 บทที่ 87 ซื่อซื่อ (1)88 บทที่ 88 ซื่อซื่อ (2)89 บทที่ 89 ซื่อซื่อ (3)90 บทที่ 90 ซื่อซื่อ (5)91 บทที่ 91 ชายแก่ (1)92 บทที่ 92 ชายแก่ (2)93 บทที่ 93 ชายแก่ (3)94 บทที่ 94 ชายแก่ (4)95 บทที่ 95 จุก (1)96 บทที่ 96 จุก (2)97 บทที่ 97 จุก (3)98 บทที่ 98 เหี่ยว (1)99 บทที่ 99 เหี่ยว (2)100 บทที่ 100 เหี่ยว (3)