บัลลังก์ไอยคุปต์

แล้วเดินออกมาอย่างรู้ดีว่าระหว่างการรักษาทั้งท่านปู่เลจูและอังค์เนส ต้องการสมาธิอย่างสูงมิต้องการให้ผู้ใดมารบกวน แต่เมื

บหน้างดงามนัก เขารู้ด้วยสัญชาตญาณว่าชายผู้นี้ไม่ใช่คน

ันแล้ว” ใบหน้างดงามนั้นเผยยิ้ม

เป็นกังวล” ดังชีปร

งฉงน “ท่านหมายถึงเด็กหนุ่มที่ช

กหน้าอย่างประเมินสถานการณ์ “ใช

ยิ้มแต่แสร้งทำเป็นยอมรับ

ให้ได้เรียนรู้วิชาแพทย์” ดังชีแสดงท่าทางปกป้องอังค์เนสทัน

ใช่ไหม” ชายหนุ่มถามขณะเดินตามซึ่งเข

ันมาทำอาหารเลี้ยงคนเจ็บที่โรงหมอแห่งนี้ คล้ายกับธรรมเนียมปฏิบัติของหมู่บ้านแห่งการรักษาแห่งนี

ค” ชายหนุ่มเอ่ยถามเบาๆ และยิ้มตอบไมตร

ยหนุ่มที่ยืนอยู่เคียงข้างเขา “แต่จากเมื่อครู่คล้ายว่า หนุ่มน้อยอังค์เนสทำตัวเ

่นพลางโปรยยิ้มหวาน “ความรู้ของท่านหมอเลจูถ่ายทอดให้อังค์เนสจนหมดสิ้นแล้ว

ังชีปราบเ

วผิวเข้มเส้นผมหยิกฟูทั้งศีรษะสะบัดหน้าหนี

ชายหนุ่มยิ้มอย่างเข้าใจมากขึ้น “ทว่าใ

นอาหารของเจ้าซะ แล้วข้าจะมา

จากพระโอษฐ์ของเจ้าชายเนเฟอร์เคเร โอรสแห่งฟาโรห์เตติ พระองค์ประทับเสวยพ

หนึ่งราตรีหรือ?” ติตี้เบียดอกอวบของตนเข้

รี? คงเป็

โกรธแค้นที่ถูกผู้หญิงตัวเล็กๆ ทำร้ายได้แต่

บว่ามีคนเป็นเ

งค์เนสทำตัวแปลกประหลาดอยู่บ้างแต่ฝีมื

อังค์เนสเป็น

ผยเสียงดังกว่าก่อนเอ่ยตอบ “สำหรับดังชีแล้ว เขาต้องการให้อังค์เนสเป็นหนุ

าบกำมะหยี่นั่นยังตรึงในความรู้สึกของเจ้าชายเนเฟอร์เคเร ความลับเล็ก

กผ่อนก่อนเถิดทาง

าดออกคำสั่งของปู่เรอะ”น้ำเสียง

ารห่วงใยของข

ลายขนานที่ประเคนเข้าใส่เพื่อรักษาอาการที่เขาเป็น “นี่เป็นอาก

ูยิ้มพึ่งใจในความชาญฉลาดที่วิเ

ารับ “ทว่าเมื่อไม่ได้รับการรักษาอย่างถูกต้อง นอกจากเชื้อโรคจะกระจายเข้า

วอังค์เนส” เลจูพยักหน้ารับพรางล้า

รที่เป็นอยู่ไม่อาจทำลายเชื้อโรค

ยของเชื้อโรคนั้นมาจากทา

ี่ติดเชื้อหรือปนเปื้อนเชื้อจากอุจจาระของผู้ป่วยหรื