บ่วงรักลิขิตใจ

่มนัก เพราะมั่นใจว่าเสื้อผ้าแบรนด์เขานั้นดูดีและน่าสนใจไม่น้อย เมื่อได้รับแจ้งจากทางหนังสือ ผู้บริหารหนุ่มก็ให้ลูกน้อ

พราะลึกๆ อยากจะรู้ว่าเจ้าของสัดส่วนนี้หน้าตาเป็นยังไง แต่เขาก็หยุดความคิดไว้แค่นั้นเมื่

่า

เสียงนุ่ม แต่ก็แฝงไปด้วยความเข้มแข็ง เพราะการทำ

อน

ีสอร์ตของชายหนุ่มก็รีบรายงานตัวทันที

ณเฟิสต์ ขอโทษท

ขาต้องจัดการ มาวินจึงรีบพูดธุระทันที เรื่องที่เขาจะพูดนี้ต้องให้ผู้บริ

ึ่ง แจ้งเรื่องมาว่าต้องการเ

ล้วจะมาอย

ห้ถึงวันนั้นเร็วๆ เสียด้วยซ้ำ รับรองเขาจะไม่ป่วย ไม่มีการลาแน่นอน ปัฐวีย์ทำท่าคิดว่าจะให้ใช้ส

ักหนังสือเล่มน

แล้วถ้าตอบว่าไม่รู้จักก็กลัวจะได้ยินว่าไม่อัพเดทโลกภายนอก ทั้งที่ลึกๆ เขานั้นแทบจะสะสมหน

ายไม่รู้

ดาผู้ชายน่าจะรู้จักหนั

งดังไม่น้อย” ปัฐวีย์ยิ้มให้ เพียงแค่นี้เขาก็พอจ

ตอบตกลงหรือป

แต่บอกไปว่าต้องลง

ี่ไหน ชักอยากจะเห็นนางแบบแล้วสิว่าเป็นใคร หวังว่าจะเป็นแม่สาวเคธี ขวัญใจของเขา ถ้าใช่จะดูแลชนิดยุงไม่ให้ไต่ ไรไม่

่อใหญ่ของผลไม้ชื่อดังแห่งเมืองสมุทรสงคราม ซึ่งขึ้นชื่อว่ามีรสชาติกลมกล่อม คือวิไลภรณ์ หญิงสาวร่างเล็ก ตาโต ผมยาว ผิวขาว ไม่บอก

บัน แม้จะไม่มีที่ดินมากเท่าคนอื่นๆ แต่สองพ่อลูกก็มีกินมีใช้ไม่ขัดสน หนึ่งในเงินที่ส่งมาจุนเจือคือจากพี่ส

หายใจออกมาหนักๆ เพราะเธออยากให้พี่สาวกลับมาในวันที่น่า

อยู่ด้านหลัง วิไลภรณ์ถึงกับหันขวับกลับไปมอง พร้อมส่งแววตาไม่พอใจให้ ถึงจะเสียมารยาทก็ตาม เพราะรู้ว่าน้

ม่รู้อะไรก็

่เมืองนอก เอ...หรือว่าไปเป็นบ้านน้อยเศรษฐีกันนะ ถึงไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องแบบนี้” วรรณาจีบปากจีบคอพูดตามประสาสาวแก่ ชาวสวนท

รนั่นเอง ไปทำงานหลายปีฐานะทางบ้านก็ยังงั้นๆ ยังเป็นชาวสวนผลไม้ต่อไป ไม่เห็นเหมือนลูกหลานบ้านอื่นที่ไปทำงานแล้วมีเงินมีทอ