จอมมารกับผู้กล้าเป็นของคู่กันไม่ใช่เหรอ?

งปราสาทของจอมมารตระกูลซิกเนอร์ สถานที่แห่งนี้ยังมีหิมะตกตลอดท

หญ่และหอคอยสูง นั่นคือสถานที่ส่วนตัวของ ‘แซนโ

รื่องหลักนั้น มังกรผู้นี้คือฮาเร็มหมายเลข 2 ของรีชม่อน ทั้งที่แซนโซมีภรรยา

หลัก แต่เพื่อป้องกันไว้ก่อน เขาจำเป็นต้

ไปยังปราสาทของแซนโซ เขาเลือกที่จะใช้ [เวทย์สื่

ายท

รษะให้กับรีชม่อนด้วยคว

่อนก็พอมีเหตุมีผลอยู่บ้าง อาจารย์ยูโกะก็เคยเฉลยในเนื้อเรื่องหลักแล้วว่า เพราะรีชม่อนได้ช่วยเ

ารรุกรานแดนมนุษย์ทั้งคืนจนใต้ต

นแม่ทัพ นำทัพอยู่แถวหน้า แช่แข็ง

แซนโซย่อมมีคุณสมบัตินำทัพมากกว่าฟลินต์ที่เป็นแวมไพร์ ไม่ถูกกับแสงแดด และเพิ่งมาอาศัยท

งแรกนี้ เป็นทั้งการเดบิวต์และจุดจบความบริสุทธ

่นออกหน้าล่ะก็

ึห

งนี้ให้ข้าบุกอาณาจัก

ามาในความคิด รีชม่อนด

ใช

อาณาจักรกริสต์มีผู้กล้าที

ยังพอควบคุมอาการได้ แต่เมื่อทำงานร่วมกับอาจาย์ยูโกะนานวันเข้า ความหงุดหงิดแ

ทว่านักเขียนมือทองอย่างอาจารย์ยูโกะกลับหาได้ยากในยุคที่มีการแข่งขันสูง ดังนั้นต่อให้หงุดหงิ

ลึก ควบคุมความหง

าจะรับมือกับผู้กล้าไ

อยได้หากโดนฟันเพียงแค่แผลเดียว แต่ก็นั่นละ ด้วยพลังแห่งมังกร บวกกับเวทย์ฟื้นฟูระดับสูงที่แซนโซมี บ

บสนุนอยู่ข้างหลังเจ้าไม่ใ

พราะเริ่มหงุดหงิดขึ้นมาแล

ริฟส์ไม่ได้ตรงกับเนื้อเรื่องแต่อย่างใด เขาก็แ

ยนไปก็ช่างมันสิ เขา

บ นาย

่ แซนโซก้มศีรษะพร้อมตอบ

รกร้างสว่างสดใส เ

็นจอมมาร พาแซนโซที่อยู่ในร่างมังกรเกร็ดขาวดุจหิมะตัวใหญ่ และปีศาจลิ้วล้ออีกหนึ่งพ

่งอย่างกลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็ง เหล่าปีศาจหลายเผ่าพันธุ์ใน

ดเหี้ยมแบบนี้ แต่เวลาจวนตัวจร

.ไม

้องเอาพวกม

ที่ตื้นเขิน แต่ตอนหนีจากผู้กล้าก็

ู่บ้าง ทั้งๆ ที่มนุษย์นั้นถูกเผ่าพันธุ์ปี

แต่ถ้าอดทนฟังอีกหน่อย เสียงกรีดร้องและเสียงอ้อนวอนต่อพระเจ้าก็จะค่อ

้วย กรี

วยลูกด้วย ช่

้กล้

อนเคลื่อนย้ายตัวเองไปยืนอยู่หน้ากองทัพปีศาจนับพัน ขบคิดอย่างรวดเร็วว่าควรใ

วิญญาณ] [เวทย์ต

ังตูม แผ่นดินสั่นสะเทือน ก่อนทุกอย่างจะป

ขึ้นอยู่กับพลังเวทย์และความตั้งใจของคนที่ใช้ อย่างที่สอง เวทย์ตาข่ายอนันตกาล เป็นการกัก

าง เวทย์กรงเล็บวิญญาณ เขาก็เล็งไปตรงที่ไม่มีคนด้วย เห็นอย

ามมืดได้ การที่เขาเลือกใช้เวทย์บทนี้ก็เพื่อชิงความได้เปรียบ ปิดกั้นทุกอย่างเพื่อไม่ให้ผู้กล้า

ร้อย ใช้ช่วงชุลมุ

นโซ

ปไหนเล่า

อึ

ห้แซนโซถอยทัพ ทว่ายังพูดไม่ทันจบ เสียง

้นผมสีทองและมีดวงตาสีครามเป็นประกาย โดยรวมแล้วเป็นชายหนุ่มที่หล่อเหลาเอาก

้กล้

น้ำเสียงสั่นเคร

ายใต้ดวงตาสีครามคู่สวย คล้ายจะมีเปลวเพลิงเผาไหม้อยู่ในนั้น และอีกอย่าง อีกฝ่ายยังข

แล้วสะบัดดาบที่มีเลือดและน้ำแข็งเกาะราวกับไม่ได้ตั้

นแล้วเหรอ

งสารคนอื่น เพราะต่

่รับรอง ข้าไม่ได้ทำให้ลูกน้องของเจ้าเจ็บสักนิด อันที่จ

่หรืออะไรก็ช่าง แต่มาถึงขน

กล้าที่อุตส่าห์ส่งเขาไปส

ย็น ทั้งที่ความจริ

ล้ายั

ย่างเป็นมิตรที่สุดให้ผู้กล้า ขณะนั้นก็

ว่

ี่ก่อนหน้านี้ข้าใช้เวทย์ศักดิ์สิทธิ์สร้างเขตแดนเอาไว้ ปิดกั

..

ัวของรีชม่อนมีแต่คำว

ที่ควรจะกลืนกินเมืองหลวงกรีฟส์ให้ตกอ

ากลัว แต่ที่น่ากลัวกว

้า.

ปาก หลังจากพยายามข่มอากา

หื

ชื่อ แต่นี่ต้องเป็น

ิด? เรื่อ

่า...ข้าถ

น ขอโทษที่โยนคว

ากใ

้หรอก แค่ตื่นขึ้นมาก็เข้ามาอยู่ในร่างของจอมมารนี้แล้ว แล้วก

หากก็เป็นด้ายเส้นสุดท้ายที่อาจยึดเหนี่ยวชีวิตเอาไว้ได

างนั้นเหร

่อ ฉันก็ไม่มีอ

คำพูดจากยุค

จริงๆ ของแบบนั

พล่อยๆ...คิดว่าเขาจะต

ม่คิดว่าพวกเราควรพูดคุยก

่มีอะไรจะต้องพูด’ เอลเลียตก็ฉุดแขนของ

ปเถ

หวอ

้เขาตกใจจนหัวใจร่วงไปอยู่ที่ตาตุ่ม แต่ก็รู้

นื้อ หื่นกระหาย แถมไอ้นั่นก็ใหญ่ ในมังงะก็พอทน แต่ของจริงไม่เอาด้