กรงสวาท ทาสพยัคฆ์ (Love Cage)

ฟที่น่ารักสมกับเจ้าของร้านเสียจริงๆ จิตใจของชายหนุ่มไพล่นึกไปถึงแพรพิลาศ ผู้เป็นเจ้าของร้านกาแฟแห่งนี้ ร้านนี้บ่งบอกความเ

แจ้ง เป็นโต๊ะสำหรับคนที่ชื่นชอบธรรมชาติอันร่มรื่น ซึ่งตั้งอยู่ที่สวนหย่อมเล็กๆ หน้าร้านที่มีต้นไม้สูงใหญ่คอยให้ร่มเงา ทั้งยังมีดอกไม้สีสดสวยนานาพันธุ์ประ

จกหน้าร้าน ก่อนส่องเข้าไปในร้านเพื่อสอดส่ายสายตาหาแพรพิลาศ คนที่นัดเจาให้

ช้งานมานานหลายปีแล้วและคงถูกใช้งานบ่อยเสียด้วย คนคนนั้นสวมหมวกสานปีกว้างๆ และกำลังนั่งพรวนดินแปลงดอกได้อยู่ที่บริเวณสวนหน้าร้านอย่างขะมักเขม้น ชา

เพชรบูรณ์ แต่เขาก็ไม่เคยดูถูกคนที่มีฐานะต่ำกว่าด้วยการเรียกด้วยคำพูดจิกหัวเลยสักครั้ง แต่ทว่าคนสวนคนนั้นกลับไม่หันมามองเขาเลยสั

ไร้ซึ่งสรรพเสียง

บบางเป็นการเรียกเสียเลย แล้วผลที่ได้ก็ต้องร้องเสียงหลง เมื่อคน

เพราะมันเป็นอาวุธเพียงชิ้นเดียวที่สามารถป้องกันตัวได้ในเวลานี้ ดูท่าว่าคนตัวเล็กคนนี้คงจะคิดว่าเป็นเขาเป็นโ

้ว่าหากปล่อยให้คนตรงหน้าได้เสียมไปง่ายๆ มีหวังกบาลเขาได้แยกเป็นแน่ “ผมชื่อพยัคฆ์ มาหาคุณแพรพิลาศ เจ้าของร้านนี้” ได้ผล! เมื่อคนสวนยอ

แท้จริงแล้วกลับเป็นหญิงสาวหน้าใสไปเสียนี่ แถมยังเป็นผู้หญิงที่มีวงหน้างดงามจับตาอีกต่างหาก ใบหน้าเรียวสวยดูถือดีนั้นถูกล้อมกรอบด้วยเรือนผมสั้นระต้นคอที่ถูกตัดแต่งไว้อย่างทันสมัย เขาแทบจะไม่

กใจไปหน่อย” เสียงใสๆ ของเธอขอ

ได้ตกใจหน่อยหรอก แต่ตกใจมากๆ ต่างหากล่ะแม่คุณ!

.คุณชื่ออ

สิ่งที่แพรพิลาศเล่าให้ฟังว่าพยัคฆ์เต็มไปด้วยอำนาจจนฝ่ายนั้นไม่กล้าขัดใจ บัดนี้เธอประจักษ์ด้วยตัวเองแล้วว่ามันไม่ได้เกินจริงไปเลย นี่ขนาดเขายังไม่ได้เอ่ยปากสั่งเธอด้วยน้ำเสียงห้วนๆ

กเจ้านายอย่างสนิทสนมขนาดนั้น แล้วความสงสัยของเขาก็ถูกเฉลยด้วยประโยคต่อมาของห

นไม่ใช่เลยสักนิด เหมาะจะเป็นคนสวนเสียมากกว่า แล้วหญิงสาวก็ชักจะฉุนกับสายตาดูถูกของเขา คิดว่าสา

คิดว่าคงพอมีอะไรให้คุณดื่มบ้าง” หญิงสาวบอกก่อนที่คนท

าภาช่างแตกต่างกันเหลือเกิน ไม่รู้ว่าคบกันได้อย่

แห่งความเป็นหญิงที่แค่มองก็รู้ว่าเป็นกุลสตรีไทยอย่างที่เขาตามหา เธออ่อนหวาน ขี

ี่หาตัวจับยาก เรือนผมสั้นทันสมัยนั้นบ่งบอกถึงบุคลิกของเธอได้เป็นอย่างดี ว่าคงเป็นคนที่มีความมั่นใจในความคิดของตัวเองสูง จมูกโด่งเชิดรั้นนั้นทำให

ีวิตแต่งงานกับผู้หญิงอย่างรุจาภาล่ะก็ คงต้องวุ่นวายกับการปราบพยศภรรยาสาวไม่เว้นวัน หรือไม่ก็เลิกกันไปตั้งแต่แต่งกันยังไม่ถึงปีกระมัง! แต่โชคดีที

้งน้อยๆ เมื่อได้ยินคำเชิญนั้น ด้วยมัวแต่คิดอะไรเพลิดเพลินไปหน่อย จนไม่รู้ว่าเดินตามเธอเข้า

ของเขาก็ไม่ได้ห้วนกระด้าง แต่ก็ยังคงความหนัก

รอสักค

ัจจุบัน ใบหน้าแกร่งมีเหลี่ยมคมชัดเจน จมูกโด่งของเขาทอดตัวลงมาหยุดอยู่ที่เหนือแนวหนวดจางๆ ที่เขาคงโกนมาแล้ว แต่มันก็ขึ้นเป็นตอให้เห็นเป็นแนวเขียวๆ จนได้ มุมปากรูปกระจั

ไม่ใช่กับร

่งซ่อนอยู่ภายใต้ความกร้าวแกร่งภายในตัวตาสีนิ

่เห็นผ่านเสื้อเสื้อสีเข้มและกางเกงขายาวของเขา รุจาภาอนุมานว่าเรือนร่างสูงๆ นี้คงอัดแน

่เขาไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลยสักนิด แค่ยืนเฉยๆ บรรดาสาวๆ ก็พร้อมจะหมอบราบคาบแก้วแทบเท้าเขาแล้ว ชายหนุ่มดูลึกลับน่าค้นหา...และก็น่ากลัวหากจะเขาใกล้ไปล้อเล่