อ้อนรักเจ้านาย
ดนไล่ออก... ช่างเป็นทา
รื่องท้าทายชีวิตไม่น้อย กว่าชีวิตของเธอจะคุ้นเคยและหลับตาเดินในเมืองใหญ่อย่างแอลเอได้ก็เป็นปี ระหว่างที่กำลังเป่าผมให้แห้งดารินก็มานั่งครุ่
สจับได้หรือเธอเป็นฝ่ายถอดใจไปเสียก่อน อาชีพช่างภา
้นฉันเห็นมันซมซา
ื่องช้าและเต็มไปด้วยความมั่นใจ ฝังตรึงลงในชีวิต ในวิญญาณและในลมหายใจจนยากจะถอนตัว แต่เธอตื่นตระห
น่าเสียดายชะมัด รู้แ
ทยโดยไม่มีสิทธิ์อุทธรณ์ ท่านหวงเธอมาก เรียกได้ว่าสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าผู้ชายไม่มีทางได้เข้าบ้าน เมื่อมาอยู่คนเดียวที่ลอสแอนเจลิส พ่อก็คุยกับเธอผ่านโปรแกรมแชททุกวัน
วผับ ห้ามกลับบ้านเกินสี
บนี้ คงเป็นเพราะดารินอยู่กับพ่อตั้งแต่จำความได้ แม่ซึ่งเป็นคนไทยเสียชีวิตไปนานแล้วโดยที่พ่อบอ
อศกรีมโฮมเมคสดใหม่จากผลไม้ตามฤดูกาล ดัดแปลงรถโฟล์ควิ่งขายไอศครีมไปทั่วกรุงเทพ ใหม่ๆ ก็ไม่มีลูกค้าจนเกือบเจ๊ง แต่พ่อก็อดทน ค่อยๆ ขยับขยายและเพิ่มเมนูขนมหวานจนมีลูกค้าขาประจำเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ส่วนลูก
ถึงเลยก็คือพ่อเป็นเพื่อนสนิทกับมหาเศรษฐีหมื่นล้านอย่างท่านประ
องกลับเมืองไทย แกจ
ใส่หน้านายหญิง ดารินจึงหยิบขนมแมวส่งให้ม
ใต้ดินในแอลเอได้ครบเลยล่ะ รีบวิ่งวุ่นไปทั่วเมืองเพื่อจะได้ถ่ายรูปโลเกชั่นเก็
ามันสั้น อยากจะทำอะไรก็ให้รีบทำ จะได้ไม่ต้องเสียใจภายหลัง ดารินจึงขอทำตามความฝัน บินข้ามฟ้ามาทำงานที่รักและเรียนรู้ประ
้า ฉันซื้อ... บะ
็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายการเงินของธนาคารแธมตัน สถานภาพโสดพอกันเพราะลลินเพิ่งเลิก
ตวัยสาว... อย่างเรา... ต้องมีสีสันเซ่”
เพิ่งนอนนะ ไปล้างหน้า
าเช็ดตา เปลี่ยนเสื้อผ้าให้แล้วก็ถีบลงเตียง ดารินช่วยโดยไม่บ่นอะไรเพราะตอนที่เธออกหักจากฟรานซิสเมื่อสามปีก่อน เธอดื่มเหล้าไม่เป็นเลยบ้าจี้เหมานมจากร้านสะ
ไว้ใจ... พวกผู้ชายเจ้าชู้... เด็ดขาด ฮือๆ ไอ
เดี๋ยววันพรุ
ลับไปทั้งน้ำตา ดารินจึงกลอกตาขึ้นมองไฟเพดาน มันก็สว่างดีเหมือนเดิม แต่ช่วงนี้มีชื่อผู้ชาย
ลงนอน แต่พอคิดถึงเรื่องเดิมๆ ความเครียดก็ตีย้อนขึ้นจมูกอี
ะทำยั
บ ร่างบางจึงลุกเข้าครัวไปแบ่งนมในตู้เย็นให้มันกิน รอดูมันเลียนมจากชามไปเพลินๆ ก่อ
ดอย่างเธอจึงลองนึกภา
าร์ดทิ้งลงน้ำ ใบหน้าของเขาต้องน่ากลัวถมึงทึง แววตาเดือดดาลเหมือนยักษ์ขณะกระชากเข็มขัดหนัง สะบัดฟาดเผียะๆ ใส่จนเธอดิ้นพราดๆ เ
รี
ตักซ้ำอีกรอบจนมันครางประท้วง แต่ดารินสติแตกไปแล้ว เธอทำงานนี้ไม่ได้หรอก! เข
ดีๆ แล้ว... เรื่องนี้แ
! งานๆๆ ไม่ใช่เรื่องส่วนตัว! เธอจะพยายามแยกแยะให้ออก พ่อสอนเสมอว่าหากเธอหนีนั่นก็แปลว่าแพ้ร้อยเปอร์เซ็นต