ข้าอยากเป็นภรรยาเจ้า

ราวพระจันทร์เสี้ยว ริมฝีปากบางอวบอิ่มด้วยสีชาด จมูกนิดรับกับใบหน้าเรียวชวนมองให้หลงใหล หญิงสาว

งอยู่ที่หน้าวังแล้วเพคะ” เสี่ยวสี่

ป่ยเป่ยถึงกับเบะปาก ไม่รู้จางอวี้หวายจะรีบไปไหนกะอีแค่

บันเพราะบิดานางเป็นพระอนุชาฮ่อ

ปีที่แล้วองค์รัชทายาทโอวหยางเซียวอี้เป็นผู้ชนะในการล่าสัตว์ครั้งนั้น ฮ่องเต้ก็ประทานรา

ไม่รู้ว่าใคร

าเบื่อ

ษ์จางให้รอก่อน”

สั่งรีบสาวเ

งของบุตรสาว เซียวหรูอวี้มองบุ

บุตรสาวจะใส่ชุด

ดนี้ออกไปล่าสัตว์หรือ

บกอดมารดาทันที เป่ยเป่ยแม้จะโตเป็นสาวถึงวัยออกเรื

ะมากอดแม่อีก” เซียวหรูอว

นแม่นี่นา”

่าง ควรรีบไปได้แล้ว มันถึงยาม

ะเพคะ” หญิงสาว

ยามเหม่า” พระชายา

แม่” หญิงสาวบอกมารด

วยังปฏิเสธบุตรชายที่จะมาสู่ขอ เซียวหรูอวี้อยากจะให้บุตรสาวเป็นฝั่ง

ยวลู่เอ่ยถามผู้เป็นนายหลังเห็นพระชายาโอวห

นางก็กอดข้า นางโตจนจะออกเรือนแล้วแต่นางก็เล่นต

ึงวันแต่งงานท่านหญิงกลับหนีไปเสียดื้อๆ จนย่างเข้าอายุสิบหก ทั้งคุณชายแต่ละตระกู

านหญิงอาจจะยังไม่มีค

บื่อหน่าย เมื่อไรจะถึงป่าที่ท่านล

างนั่งบนหลังม้าอย่างงดงามราวกับเทพบุตร ดวง

งเป่ยเป่ยกำลังมองเขาอยู่ ทั้งคู่สบตากันพอดี เป่ยเ

ด้แต่บอกตัวเองว่ามันเป็นไปไม่ได้ เขามีหน้าที่ต้องดูแลท่านห

้วแต่นางหนีออกไปข้างนอกจนเขาไปตามกลับมา นางร้องไห้ นางไม่อยากแต่ง ชิ

ลต่างๆ แต่เป่ยเป่ยก็ปฏิเสธไป คนนอกอาจจะมองว่านางอยากจะสนุกกับชีวิต แต่เขาผ

จางอวี้หวายลงจากอาชาคู่ใจ หญิงสาวเปิดม่านออก

ุดแดงเพลิงนำหน้า ทำให้แขกที่มางานในวันนี้ต่างตกตะลึง นางช่างงดงามราวกับเทพธิดาเสียจริง ใบหน้าขาวราวกับหิมะบว

นสาวสุดที่รักของเขาต่อหน้าพระอนุชา โอวหยางเป่ยเป่ยช่างเหมือนกับมารดาเจ็ดส่วน

มสะคราญนางหนึ่งก็ว่าได้ คุณชายบ้านไหนเห็นก็อยากจะสู่ขอที่หน้าวังอ๋อง ดูอย่างตอนนี้สิ นางย่างเท้าเข้ามาในงานจะเดินหาเขาผ