บุปผางามซ่อนรัก

นตะวันตกวิ่งได้

ลือกอาชาได้ดียิ่งนัก ระหว่างนั้นนางก็มองพี่ชายร่างสูงบึก

ังไม่รู้ฐานะของพี่ชา

ทว่าก็ช่างมันเถอะ ในเมื่อเจ้าสำนักอู๋เล่ยซิงส่งนางให้มาทำภารกิจ รวมทั้งเจ้

ีขาวที่ไม่ละลายตลอดปีสะอาดตางดงาม ตัดกับภาพเบื้องล่างที่เป็นหญ้าและผืนดินกึ่งทรายสีส้มเกือบน้ำต

ูงใหญ่คนนั้นไปติดๆ หากพอผ่านภูเข

านมาหยุดหน้าประตูไม้ขนาดใหญ่ จากนั้นเขาแ

ลับมาแ

สำนักขนาดใหญ่ถูก

มาทางสตรีชุดสีขาวหม่นนั่งบนหลังม้าที่ขึ้นชื่อเรื่องความพยศตัวนั้น พวกเขาเปลี่ยนจ

่า จากนั้นอธิบายว่า “นางมาเพ

าเขาต้องการเก็บเรื่องนี้เป็นความลั

็รู้ว่าชายที่นางติ

้ถึงกล้าตั้งชื่อเหมือนเจ้าสำนักของตน นั่นเพราะเพียงเห็นเขาแค่แวบแรกนางก็สังเกตได้จากคิ้วหนาพาดเฉียง หางค

้งที่อยู่ใต้จมูกของเขาแท้ๆ ควา

าประตูพูดขึ้น หลังจากได้ยินคำตอบของอู๋จี้ และเมื่อมอง

าสตรีมาที่นี่ หนำซ้ำท่านยังให้ขี่เจ้าห

วิเคราะห์ “จะตรวจสอบเภทภัยหร

งามเช่นนี้ ฮ่าๆ” อู๋จี้พูดกลั้วหัวเร

่ฉุดคร่าหญิงสาวใช่เป็นคนจากสำนักเสือขาวนี้หรือไม่ เหตุใด

ของเจ้าสำนัก ตามข้ามา” อู๋จี้บ

น นางควบม้าป่าแดงผ่านตึกเล็กใหญ่ตามหลังเขา เมื่อพวกเรามาถึงพื้

าหย

งหย

ถอะ ข้าจะพาม้าไปกินหญ้ากินน

นหลังใหญ่ที่ตั้งเบื้องหน้า และหันมา

้าสำนักของท่านไม่คิดว่าข้

นจะเปลี่ยนมาแหงนหน้าหัวเราะปากกว้าง แล้วก้าวฉ

อู๋จี้ มีคนต้อง

ินเข้ามาหานางพ

ขาด้วยคว

้าพอใจแล้วใช่ไหม เข้าไปเ

ดินอ้อมตัวนาง และเอื้อมมือจับบั

งตามหลังชายหนุ่มจนเขา

ยผู้นี้ช่างป

ินไปข้างหน้า เมื่อหยุดหน้าประตูเรือน นาง

ู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะบ

าตเข้าไปข้า

บ ไม่มีเส

ั่วครู่ เมื่อไม่มีเสียงตอบรับ นางก็เคาะประตูแ

งเงีย

ไปจริงๆ น

ก็ยั

หรือไม่นะ แล้วนางควรยืนรออยู่ตรงนี้จนกว่า

ไม่นั้น ประตูถูกเปิดจากด้านใน จากนั้นชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ผู้หนึ่งก็อ

มือและค้อมศีรษะให้อ

๋หลัน มาจากสำนักเต๋าแห่

บ อีกฝ่ายก็บอกสั้

ม่ใ

ัย ตั้งแต่มาถึงเมืองตะวันตก หากไม่พบคนพูดมากเกินไป ก็พบคนพูดน้

ช่เจ้าสำน

งต้องเสียหน้า ใบหน้าอ่อนหวานของนาง

นั้นหรื

าสำนัก เจ้าเข้ามาก่อนสิ” เขาแนะนำต

ลงบนเก้าอี้ในห้องโถงส่วนหน้า ตามที่อาส

ยืดสายก็ใช่เรื่อง เพราะอาสือห้าวจะเดินเข้ามาดูนางทุกๆ ชั่วยาม พอนางถามอาสือ

่มาเสียที มีเพียงอาสือห้าวที่ยกน้ำชาและขนมมาวางให้นางเท่านั้น สรุปแล้ว นางม

นางก็ไม่เคยรู้สึกโมโห นางเหมือนผ้าขาวที่ถูกพับจีบอย่างเรียบร้อย ไม่เคยเดือดดาล ไม่เคยฟุ้งซ่าน และการที่หัวใจนางกระเพื

พุทธ’ ซ้ำไปซ้ำมา หากมีลูกประคำในมือ การได้นับลูก

คือการสงบ

าวเพื่อการใดกันแน่ มิใช่เพื่อตรว