โซ่ตรวนสวาท

่ดวงตาสีน้ำตาลเข้มก็กวาดสายตามอง

จ้านายขอซื้อเพื่อใช้เป็นเรือนหอ เพราะเป็นสถานที่ที่ทั้งสองผูกพันกัน แต่ตอนนี้ทั้งคู

แลให้นี่นะและอีกอย่าง เขาไม่ได้มาหลายปี แต่ไมกาห์กับครอบครัวก็มาทุกปีอยู่แล้วนี่ ชายหนุ่มคิดพล

นอดีตไ

ู่หนึ่ง ก่อนจะชะเง้อคอมองผ่านรั้วเข้าไปภายในบ้าน เมื่อยังไรเงาคนที่จะมาเปิดประตูให้เขาก็กดมันซ้ำอีกครั้งคราวนี้เขาก

วัยขมวดคิ้วมองชักสีหน้าไม่พอใจหนักกว่าเดิมจากตอนแรกนึก

สูงวัยกว่าถามเสียงเข้มพลางชักสีหน้าไม่พอใจกั

เกงยีนรองเท้าหนังผมยาวประบ่าใบหน้าเต็มไปด้วยหนวดเคราแถมสวมแว่นกันแดดสีดำนั่นยิ่งทำให้ใบหน้ารกๆ นั้นดูน่ากลัวจนเขาเองไม่กล้าเข้าใกล้ เว้นระ

่า ไปหาเอาที่อื่นเถอะ” ว่าพลางโบกไม้โบกมือไล่แล

ึงจะพูดไทยปร๋อก็เถอะ แต่ไม่คิดว่าจะเล่นมุกคนรู้จัก ลุ

รู้จักมักจ

ยังไม่ทันที่ลุงพงษ์จะได้ตอบเสียงตะโกนถามจาก

สนทนา ทำให้คาร์ลอสเอี้ยวตัวไปมอง แล้วชะงักใจกระตุ

คยลืม แต่ดูเหมือนอ

ายตามองร่างสูงของนักท่องเที่ยวที่ตัวเองคิดว่าน่าจะหลง

้วเพ่งมองนักท่องเที่ยวหลงทางร่างใหญ่ที่คลับคล้ายคลับคลา

ลอสทำเสียงหึขึ้นจมูกพร้อมกับห

ไรไม่ได้หรอก ตื้อไปก็เปล่าประโยชน์ มะรืนนี้เจ้าของบ้านเขาก็จะกลับมาแล้ว” บอกเชิงไล่และจะห

ลั้วหัวเราะพลางถอดแว่นกันแดดออกมาถือเอาไว้ นั่นทำให้ลุงพ

เล่น “คุณคาร์ล!” ลุงพงษ์อุทานเสียงหลงและมันมาพร้อมความรู้สึกประหลาดใจ ไม่คิดว่านักท่องเที่ยวหลงทางจะเป็นคา