ทาสพิศวาสจอมมาร

่

มมึนเมาที่ยังค้างอยู่ในหัวออก ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองคนที่กล้าปลุกเขาด้วยการสาดน้ำใส่หน้าด้วยดวงตาวาวโรจน์ในวินาทีแร

ด๊

ร่างเมาบ้างหรื

เมาเหร

ปล้ำเอวี่จนถึงในห้องนอนของน้อง แล้วก

ครับ ผมน่ะเหรอเข้าไปป

อวี่ไว้ได้ทันเวลาพอดี ไม่อยากจะนึกต่อเลยว่

นั่นว่าย

อกไส้ของเขาบ้าง แต่เปล่าเลย คลิ

ปบอกบิดาเขาให้เขารับผิดชอบใน

แต่แม่เขาสิ ดูเป็นห่

็แค่

ของหนูเอวี่ ขอโทษน้อง แล้วสัญญาว่าจ

งไง ผมก็ไม่มีทางลดตัวไปกรา

่อยได้มั้ยวะฮะ! เวลาเรียกเขาหรือพูดถึง

าราวกับน้ำแข็งขั้วโลกเมินมองไปทางอื่น คลินต์รู

นูเอวี่ แกก็ต้องออกจากบ้านนี้ไปซะ เพราะฉันไม่อ

องเหรอครับ ผมไม่อยากจะเชื่อเลย” ดวงตาของโซลดอนแดงก่ำ มีแววตัดพ้อน

แล้วด้วย แต่ครั้งนี้แกกล้าข่

มไม่มีวันยอมรับยัยลูกเป็ดข

ีย

ละบูชามากที่สุดในชีวิตด้วยแววตาชอกช้ำ ตัดพ้อน้อยใจสุดแสน เขากำลังห

ไปตามๆ กัน ไม่คิดว่าคลินต์จะลงมือ

น เสียใจที่เอวิตาถูกข่มเหงรังแก และเสียใจอีกอย่างก็คื

็นวาบในหัวใจ ชาดิกไปทั้งร่าง เพราะในดวงตาแดงก่ำนั้น มีเพียงความว่างเปล่า มัน

จ้าของแววตาเย็นชาคู่นั้นเดินจากไป เพราะเธอสังหรณ์ใจว่า โซลดอนอาจจะเ

วว่าทำอะไรลงไป คลินต์

ที่ตบหน้าลูกชายที

้บ

ะ อย่าค่ะ อ

ม่แพ้กัน รีบเข้าไปกุมมือข้างที่คลินต์ชกกำป

ร คุณเห็นไหมว่

ม่ได้แล้วนะคะ โซลดอนขับรถออกไปแ

ี่สัญญานะคะ ว่าเอวี่จะพาพี

จิตใจ แต่เอวิตาก็ไม่เคยแสดงออกว่าโกรธคนที่ทำร้ายเธอแม้แต่ครั้งเดียว จนโซลดอนได้ใจ แล้วลงมือทำในสิ่งที่เลวร้ายที่สุดล

นแล้วไม่กลับมาอีกเลย ไม่มีใครรู้ว่าโซลดอนหายไปไหน คลินต์ก็

ายร้ายดียังไงก็ไม่มีใครทราบ เอวิตาก็ออกตามห

มหาเขาให้พบ เมื่อพบแล้วเธอก็จะหาทางเกลี้ยกล่อมให้โซลดอนกลับมาอย

ินข้าวเสี

ยกเขาว่าพ่อ เพราะเขารักเธอเสมือนลูกแท้ๆ คนหนึ่ง อย่างน้อยๆ ในยามที

ว เอาวางไ

ถ้ากินหมด มะรืนนี้เอวี่จะไปตามหาพี่โซลดอนให้เจอเลยค่ะ เพื่อนของเอวี่ที่เปิดร้านอาหารบอกว่า เคยเห็นพี่โซล

งตามหาเขาไม่เจอ แต่ว่าหนูเคยไปที่นั

คยไปหาอะมีเลียตอนที่เปิดร้านอาหารให

วิตา เห็นอะไรเพียงแวบเดียวเธ

ฉันขอฝากความหว

ต้องกินซุปนี่ให

ถูกรถชนเมื่อปีที่แล้วขณะที

ึงทุกวันนี้ และเพราะเขาเครียดเรื่องของโซลดอน ทำให้อา

ละเอวิตาคอยดูแลเรื่องอาหารการกิน สำหรับโซลดอนที่เป็นลูกแท้ๆ กลับไม่นึกเป็นห่วงพ่อขอ

กไปอยู