ทาสพิศวาสจอมมาร
ปเรียนรู้งานกับโซลดอน เพื่อว่าต่อไปในอนาคตข้างหน้า เธอจะได้ไปบริหารงานในสาขาของบริษัท
๊อ
ความกล้าที่จะยกมือขึ้นเคาะประตูห้องเพื่อไปเผชิญหน้ากับเจ้านายคนแรกในชีวิตด้วย
งทำไม
ที่เป็นฮีโรของเธอมาโดยตลอด ทำให้เอ
ผ
จะเคาะบานประตู หญิงสาวตกใจจนผงะ เซถอยห
้มดุ ดวงตาคมกล้าจ้องมองหน้าเธอนิ
แล้วไปยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานของท่านรองประธานฯ ก้มหน้ารอฟังคำสั่งอย่างหวั่นหวาด แค
ของเขา ขณะที่เอวิตาสูดลมหายใจเข้าป
ั่ง
่งลง ยังคง
ฉันจะได้รู้ว่าเธอกำลังตั้งใจฟังฉันพูดอ
อกว่าด้วยความรู้สึกเหมือนตนเองจะเป็นไข้ เธอกำลังร
งที่เธอจะต้
ถูกมือใหญ่ยกมาวางไว้ตรงหน้าหญิงส
วย่อใส่สมุด ว่าแต่ละแฟ้มพูดถึงอะไ
ค่
ฉันคือ ทำตัวเป็นไม้กันสุนัขสาวๆให้ฉันด้วย เพร
ค่
ต๊ะทำงา
ที่โต๊ะทำงานของตนเองแวบหนึ่
หน้าโต๊ะทำงาน
ำงานไ
ค่
างลงบนโต๊ะเบาๆพร้อมจัดเรียงให้เป็นระเบียบ ก่อนจะเดินอ้อมไปนั่งบนเก้าอี้ประจำตำแหน่งของตนเอง แล้วเตรี
ย่างตั้งอกตั้งใจ โดยไม่ยอมออกไปรับประทานอาหารเที่ยง เธอแค่ลุกไปชงกา
้มเอกสารไปวางที่หน้าโต๊ะทำงานของเจ้านายหนุ
ล่น เพื่อออกไปประชุม ไปกินข้าว ไปคุยกับลูกค้า พอกลับมานั่งที่โต
งหมายคำถามมองพนักงานใหม่
บทั้งแปดแฟ
ค่
นนี่ มันอัจฉริยะแล้ว แต่ชายหนุ่มก็ไม่รู้หรอกว่าเอวิตาชอบการอ่านมาตั้งแต่เด็ก และเธออ
ต่ละแฟ้มแบบย่อๆ
ค
ญของแต่ละแฟ้มงานแบบย่อๆเข้าใจง่ายให้กับบอสใหญ่ฟังแบบกระชับได้ใ
อก
มาช่วยสาวน้อยเอาไว้ได้เสียก่อน แต่มันคงเป็นระฆังนรกสำหรับผ
้าเซ็ง เขาเบื
อะไรหรื
ันห่างเหินจั
ุณมาเถอะ ผมม
น้อยคนนี้คือคนที่โซลดอนแนะนำกับเธอว่า เด็กสาวคนนี้เป็นเพียงลูกสาวคนรับใ
งคนใช้บ้านของคุ
โซลดอนเตือนย้ำด้วยเสียงเข้มต่ำ ทำเอานางแบบสาวหน้าเสีย ภายใ
นี่ค่ะโซล ท่านอยากให้ฉันลาออกจากวง
่ไปฝึกงานที่บร
ราะอีกหน่อยถ้าเราแต่งงานกัน ฉันก
ันจบไปแล้วนะ”
ราจบแล้ว ตอนไหนคะ เราบอก
งจนหู้อื้
า หากคุณมีคนอื่นหลังจากที่เราค
ับไซมอน ทั้งที่เรื่องนี้เธอยังไม่เคยเล่าให้ใค
ซล ฉันไม่มีใครเลยนะ
ก เมื่อนั้นเราจะไม่เหลื
้ว่าหล่อนได้ทำพลาดไปแล้ว แต่... หล่อนจะยังไม่ยอมอ
ลูกสาวคนใช้ แล้วทำไมแม่นี่ถึงได้
้ว ก่อนจะหันไปมองคนที่โดนพาดพิงถึง เอวิตามีสีหน้าเรียบสงบ ดูไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลย หญิงสา
จะไปโวยวายกับบิดาของเขาก็ได้ เพราะสองครอบครัวสนิทสนมกันมานาน ทางเดียวที่แคนดี้จะเ
วันบุหรี่ก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง แล้วเดินเข้าไปยืนเคียงข
่วนตัวของผม และเธอค
เชื่อ นางแบบสาวจ้องมองเอวิตาตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่า
นเอง ว่าเธอจะต้องทำหน้าที่เป็นไม้กันสุนัขให้เขาด้วย เธอจึงยืนสงบไม่ขอออกความเห็นใ
ามหมายอะไรหรอก นอกเสียจากการถูก
ยังไงถึ
่เอาหล่อ
บนี้ ยังจะไม
้เอวิตาได้ทันตั้งตัว สาวน้อยรู้สึกช็อกจนชาดิกไปหมดทั้งร่าง ยืนนิ่งอยู่ในอ้อมกอดของคนเจ้
งราวกับดอกไม้บานถูกสายฝนกลางฤดูกระหน่ำลงมากลางช่อจนกลีบดอกสั่นสะท้าน ก้
่อย่างดูดดื่ม ต่อหน้าต่อตาเธอนานสองนานด้วยความเจ็บแค้นใจสุดๆ! ก่อนจะกระแทก
ทันทีเหมือนชิงชังรังเกียจ ส่งผลให้หญิงสาวเซจนเกือบล้ม แต่เขาก็ยัง
งเชียวรึ” หยอกเย้าด้วยรอยยิ้มมุม
ยปากร้ายเสี้ยววินาทีหนึ่งเท่านั้น ก็เดินเลี่ยงกลับไปที่โต๊ะทำงานข
ิดหวัง แล้วมองดูหญิงสาวเตรียมกระเป๋าสะพายมาคล้องไหล่เตรียมจะลุก จึงเดินเข้าไปหา ทำให้ร่างเล็กที่กำ
ได้คิดอะไรนะ เธอก็ไ
ี้แล้วลุกขึ้นยืน พูดกับเขาประโยคแรก
กงานได้แล
อนะ คงไม่ใจเสาะออกจากงานตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาทำงานล่ะ
ห้องทำงานให้อย่างแผ่วเบาแทบจะไม่ได้ยินเสียง ทิ้งให้คนที่อยู่ข้างหลั
างชัดเจน แถมรสชาติแสนหวานในโพรงปากเล็กนั่น ก็ยังหวานติดลิ้นเขาอย
ยียด ก่อนจะเคาะนิ้วกับโต๊ะทำงานหลายอีกนาทีอย่างใช้ความคิด ก
วงคนใหม่ล่าสุดของเขา แค่ชวนหล่อนไปดินเนอร์แค่ครั้ง
วเขาจะไปรับหล่อนเอง แล้วหล่อนมาหาเขาโดยไม่โทรบอ
จะรำคา
ีกครั้ง ก่อนจะฉีกยิ้มให
อร์ไพรส์มา
จะไปที่ไหน จำได้ว่าเรามีนัดกันเย
อกไปกั
ีค
อดอยู่ด้วยใบหน้ายิ้มระรื่น การได้คู่ควงทั้งหล่อทั
บอาบน้ำเปลี่ยนชุดเป็นชุดนอนแล้วนอนอ่านนิยายที่ซื้อมาทันที เพื่อสลัดภาพใบหน้าของคนใจร้ายทิ
ดุกกระดิกไม่ได้ พยายามดิ้นรนแต่ก็ไม่สำเร็จ เมื่อบางอย่างที่ทาบทับอยู่กำ
นแอลก
ตาที่หนักอึ้งเปิดขึ้นทันทีแล้วก็เป็นอย่างที่คา
ได้ยังไง หรือว่า
ใกล้จะจูบปากเธออยู่รอมร่อ จึงรีบ
่เมามาใช่ไหม
มากแล้วเข้าห
าดิ้
อน ปล่อย
สมบัติของฉัน ฉันจ
และเอวี่ก็ไม่ใช่สมบัติของใคร
แม่ของเธอ และฉันจะทำลายเธอให้ย่อยยับ!” คนเมาแม้จะเสียงอ้อแอ้ แต่ก็มีความจริงจังหนักแน่น
้ำคำของเขา เหมือนน้ำกรดที่รินรดลงกลางใจ มันกัดกร่อนจนรู้สึกเจ็บแสบแปลบไปทั้งหัวใจ ยิ่งเม
้าคลั่งเต็มไปด้วยแรงแค้น แรงชัง และเธอกำลังจะขาดอากาศหายใจ เ
้อ.
ีน้อยกว่า เพียงแค่ถูกโซลดอนจูบ ก็ทำให้เ
กลาม เขาไม่ปรานีเธอเลย แม้ว่าหญิงสาวจะร้องไห้จนสะอื้นแต่คนเมาก็
ลดอนไม่เปิดโอกาสให้เธอได้
วิตก็มาถึง เมื่อชายหนุ่มกำลังปลดตะขอ รูดซ
!! กร
า
่ว
หลุนๆจากผู้เป็นบิดาต่อยเข้าที่ปลายคางเต็มๆ
วยความเสียใจ ไม่คิดเลยว่าลูกเลี้ยงของตนจะกล้าลงมือข่มเขงน้ำใจแก้วตาดวงใจของเธอแบบนี้
ม่สัญญานะ... ว่าต่อไปนี้แม่
กับอกของมารดาโดยไม่
อดี เพราะถ้าหากมาช้ากว่านี้อีกเพียงแค่นาทีเดียว เธออา
นของเขา และคิดว่าโซลดอนคงจะสลบถึงเ
มือดอยู่บนเตียงแล้วก็ต้องทอดถอนใจ ตอ
ารกระทำของตนเอง ด้วยการไปกราบขอโทษอรอินและให้คำมั่นสัญญาว่า เขาจะไม่ไปรังแกเอวิตาอีก และอาจจะต้องส่งตัวโซลดอ