ทาสพิศวาสจอมมาร

าฝ้ายตัวหลวมขาสั้นตัวเดียว ก็มายืนเท้าแขนกับขอบหน้าต่างด้วยสีหน้าเ

สียเวลาเตรียมเงินค่าไถ่ไปให้มันแน่ แต่นี่... เขาไม่รู้ว่ามัน

ัวว่าคนที่นอนป่วยอยู่บนเตียงจะหั

็

ะประตูด้วยความหวาดหวั่น แม้ว่าจะกลัวเขาจับใจ แต่เธอไม่มีทางเลื

หมือนกัน แต่ก็อย่างที่โซลดอนบอกนั่นแหละ หากคลิ

า

้อมกับร่างสูงของเจ้าข

อยู่ผลาญสมบัติของบิดาเขาไปวันๆ โดยไม่รู้จักทำมาหากิน พอเรียนจบก็ยังเอาแต่ช้อปป

มาหาฉัน ไม่กลัวร

จะไม่กลัว น้ำเสียง

้เธอห่วงมารดาของเธอมากกว่า ไม่รู้ว่าท่านจะเป็นอย่างไรบ้าง ไม่รู้ว่าท่านจะได้กินอิ่มและนอน

ยังไงคะ พี่โซลดอนถึงจะยอมช่วยแม่ของเอวี่ ได้โปรดบอ

นูน้อยที่มาขอความช่วยเ

แท้ๆ เสียอีก ครั้งหนึ่งเขาถูกพ่อไล่ออกจากบ

ทำตามที่ฉันสั่งใ

งน่าเกรงขามเค

วแรงๆ บีบบังคับให้หญิ

ค

ั่น เธอตั้งใจแล้วว่าจะยอม

แทน ดวงตาเหี้ยมเกรียมจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของกวางสาวที่ก

แทน ดวงตาเหี้ยมเกรียมจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของกวางสาวที่ก

หล่อนทำอะไรดี

แข็งแรงข้างหนึ่งกอดรัดแน่น และถูกมืออีกข้างของเข

สของฉัน

ให้ปากของตนเองสั่น ก่อนจะพยักหน้ายอ

ของผู้ชายที่เกลียดเธอ ชิงชังเธอ มันช่างเจ็บปวดรวดร้าวแสนสาหัส แต่เธอ

างโดยไม่ให้ใครรู้ ต่อหน้าเราจะทำเหมือนพี่น้องที่รักกัน แต่ลับหลั

รั้งเผื่อว่าหล่อนจะเปลี่ยนใจ ทว่าเอวิต

องเอวี่กลับมาอย่างปลอดภัย ต่อให้พี่โซลดอนสั

าวจบคำก็ผละร่างบางออกจนหญิงสาวซวนเซ สักครู่เอวิตาก็ได้ยินเสีย

็ยอมช่วยแม่ของเธอแล้ว แม้ว่าจะต้องแลกกับอิสรภาพของเธอ แม้จะต้องสูญเสียสิ่

ของเอวี่ให้กลับมาอย่

ไม่อาจทราบได้ เพราะถูกขังอยู่ในนี้มานานนับสิบว

ตนเอง แต่มันกลับหาเงินด้วยวิธีนี้ หรือมันรวยขึ้นมาได้เพร

ีมาก ราวกับแขกคนพิเศษ ถ้าไม่ติดว่าถูกจ

ยกค่าไถ่ มันเป็นใคร แต่แม้แต่ใบหน้าของมันก็ไม่มีโอกา

เดาอายุจากน้ำเสียงก็คงราวๆ สามสิบกว่าๆ มือไม้สะอาดสะ

มา อีกสักพักก็คงจะมาถึง ยินดีกับอิสรภ

รู้เหตุผล” อรอิน

ุผลอ

นาดนี้ ทำไมถึงห

ุญนะ คุณเป็นแค่หมากตัวหนึ่ง ที่จะท

ะไร” อรอ

ง ได้เวลารับเงินไปบริจ

ูทสีเข้ม ก็เดินจากไปพร้อมรอยยิ้มเ

ผู้ยากไร้ มันเป็นโจรคุณธรรมห

งินตามที่มันต้องการก่อนมั้ง มันถึงจะยอมปล

ำให้เรื่องราวสนุกยิ่งขึ้นอย่าง

ำขึ้นรถมาปล่อยในสถานที่แห่งหนึ่ง ซึ่งคิดว

ยเสน่ห์แห่งบุรุษเพศ แววตาเย็นชาสีฟ้าอมเทากับรอยยิ้มเยือกเย็นเป็นเหมือนกำแพงส

ล้ามา

าอะไรสน

งไม่สนุก

กะกล่องของราฟาเอลเรืองรองพราวระยับฉายแววเหี้ยมเกรียม พร้อมกับริมฝีปา