ฤาจะไร้ใจ

้แต่ร้องวิงวอน

ยู่เหนือผิวน้ำเพียงไม่ถึงหนึ่งเมตร น้ำกระเซ็นมาโดนตัวเป็นระยะ ความหนาวเย็นเ

ณพ่อคุณแม่มารับห

ทั้งสอง แม้ความทรงจำจะรางเลือน เพราะท่านจากไปตั้งแต่เธออายุได้เพียงสามขวบ แต่คว

้องเดินทางสู่อีกภพภูมิ ก็ขอให้เธอได้สัม

ขาดแล้ว

..

ชือกมะนิลาที่ควรจะทนทาน แข็งแรงมากกว่านี้ ก็ขาดออกจากกัน “กรี๊ด!” กรีดร้องได้เพียงอึดใจในขณะที่ร่วงลงสู่มหาสมุทร เมื่อร่างจมลึกไปในท้

นแบบนี้ก็ด

วามหมาย ชีวิตของเธอนับตั้งแต่จำความได้มาจนถึงบัดนี้ มันเห

้วยกันแล้ว หนูคิดถึงคุณพ่อกับคุณ

บแล้

นเกรงอย่างที่คิด การมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างอ้างว้าง ไร้จุดหมาย มีแค่ลมหายใจ แต่ต้อง