เจ้าบ่าวอสูร.

ไปไหน ส

ใหญ่ ขณะตวัดสายตาที่ซ่อนอยู่ภายในแว่นดำมองร่างอ้วนตุ้ยนุ้ยของสาวใช้ที่ชื่อส้มโอ ที่กำลังยืนก้มหน้า

เห็นส้มโอด้

กมาด้วยความสงสัย ก่อนจะก้มหน้านิ

นแกล้งตาบอดอย

นักเกินร้อยไม่แพ้กันด้วยใบหน้ากังขา ก่อนจะร

นมาชายหนุ่มก็โมโหร้าย ดุกร้าวจนน่ากลัว จนใครๆ ก็ไม่สามารถเข้าหน้าได้ติด ขนาดลำไย

้องค่ะ เธอยังไ

น์ตาคมกร้าวกระด้างน่ากลัว “สำออยไม่ว่า เ

ี่พึ่งแต่งงานกันมาได้เพียงอาทิตย์เดียวด้วยท่าทางรังเกียจอย่างเห็นได้ชัดแบบนี้ นี่ยั

์พูดเหม

แล้วไปตามคุณมีนมาพบฉ

นมุ่งหน้าไปยังห้องหนังสือที่อยู่ชั้นล่างปีกซ้ายของ

่อนจะพึมพำออกมาด้ว

หมมะนาว... ไปห้องหนังสือได้โดยที่ไม่ต้องมีคนช่ว

ทุกอย่างได้ เพราะที่นี่คือบ้านของเธอ และเธอก็จำได้ทุกซอกทุกมุมของบ้าน แ

ณนนท์ตาบอดใหม่ๆ ทำไมไ

็นห่วงในความปลอดภัยของนทิชา หล่อนรู้ดีว่าร

ีกว่า รีบไปตามคุณมีนเถอะ ชัก

็นึกว่ารักกันถึงได้แต่งงานกัน แต่ที่ไหนได้พอแต่งกันปุ๊บก็แยกห้

ราะท่าทีของรัชชานนท์นั้นแสดงออกมาอย่างไม่คิดจะปิดบังแม้แต่น้อยว่ารังเกียจนทิ

่ะ ไปตามคุณมีนเถอะ

น้าไปยังห้องหอที่นทิชาพักอยู่อย่างรวดเร็ว เพ

มาได้

เยือกได้ทุกครั้งที่ได้ฟังของรัชชานนท์เอ่ยขึ้นเมื่

้าไปเพื่อเรียกความมั่นใจหลายต่อหลายครั้งไม่ได้ทำให้ต่อมความกล้าหาญของหล่อนทำงานดีขึ้นเลย มันทั้งก

บหล่อน กำลังจะทวงสิทธิ์ในร่างกายของหล่อนหรือเปล่า

ม่ก็ให้มันไหลกลับลงไปในหัวอก คิดไม่ออกจริงๆ เลยว่ารัชชานนท์เกลียดชังอะไรตัวเองนักห

ด้ด้วยเงินเพียงสามแสนบาท ทรมาน เจ็บปวด และขาด

ใจยื่นมือไปจับลูกบิดทองเหลืองที่เย็นเฉียบพอๆ กับอุ้งมือของหล่อนแน่น และไม่ช้าประตูบา

อน หญิงสาวไล่สายตาบนใบหน้ารูปสี่เหลี่ยมที่ดูคล้าย

็นสัน และริมฝีปากบางสีสดที่หยักได้รูปก็ทำให้ใบหน้าของรัชชานนท์สมบูรณ์แบบ หรือบางทีอาจจะพูดได้อย่างเ

อดเนื้อ...

บคลุมกายสาวในทันที และมันก็แผ่ซ่านมุ่งหน

ร้ยางอายแบบนี้ได้ทุกครั้ง ยาม

ย่างฉันเดินไปเปิดประตู

ักขึ้น น้ำเสียงยังเย็นก

บมีนหรือคะ ถึงได

ัติเมื่อรัชชานนท์ที่นั่งไขว่ห้างอยู่บนเก้าอี

้ตึงเครียดแบบนี้นะ และมันก็ทำให้หญิงสาวมึนง

ต่อเขาให้ลึกมากกว่านี้ ต้องเก็

ียต้องมีเรื่องอ

ให้หญิงสาวเย็นยะเยือกไปถึงไขสันหลัง หัวใจเต้นกระหน่ำแ

เพราะฉันตาบอดแบบนี้

อนไม่อาจจะล่วงรู้ได้เลยว่าชายหนุ่มคิดยังไง เมื่อดวงตาทั้งคู่ของเขาถูกปิดบังไว้ด้วยแว่นสีดำอย

งเห็นมีน... คุณนนท์รู

ีตั้งหลายอย่าง เธออย่ามาตัดสินว่าคนตาบอดจะไม่มีทางรับรู้เรื่องใดๆ เพราะ

กเขียนด้วยช่างฝีมือเอกระดับโลกขมวดเข้าห

เวลาหรอกเม

ของฉั

กระทำของเขาไม่ได้ตรงกับคำพูดเลยแม้แต่น้อย หล่อนม

เธอเตรียมตัวให้พร้อม ส

มองอันน้อยนิดของตัวเองเตลิดคิดไปไกลถึงสิ่งที่เขาจะทำกับหล่อนบนเตียงนอน และจากเจ

อยให้เธอนอนหลับอย่างเป็นส

วูบวาบแปลกๆ ในช่องท้อง ทรวงอกอวบใหญ่คล้ายกับเ

คือมีนอยาก...จะขอเวลา...”