บ่วงสวาทนางฟ้า

ที่

ล้วไง จะเอาอะไรอีก” ริมฝีปากอิ่ม

ักคอก็อย่าเรียกเลย มัน

ยนแปลง อารมณ์เลยขึ้นๆ ลงๆ สงสัยจะจ

สบ” โดมินิกแยกเขี้ย

ำคอเรียวระหงมองเลยไปยังทรวงอวบอิ่มซึ่งเขาเพิ่งสังเกตเห็นว่ามันไม่เล็กสมตัวเลย แต่อวบใหญ่เกินตัวด้วยซ้ำ ยิ่งยามนี้อยู่แนบชิดจนอกนุ่มเบียดแนบแผงอกหนาของเขา ทำให้รู้ว่าขนาดของมันไม่ธรรมดาเลย โดมินิกกลืนน้ำลายฝืดคอเมื่อสายตาซอกแซกขอ

็ยิ่งน่ากิน โทสะเมื่อครู่เลือนหายไปแต่มีอารมณ์อื่นแทรกแซมเข้าม

่นมองเห็น

อ่อนใสอย่างพินิจ ปลายนิ้วคลึงลง

ห็นค่

ม้ไหน เมื่อกี้ทำท่าอย่างกับจะหักคอเ

วใส่ท

ก้มนวลให้หันมามองสบตา ยามไร้สิ่งบดบังใบหน้าของ สาวน้อยดูน่ารักน่าเ

นทำให้ขี้เหร่ค่ะ” นภัสรดาตอบคำถามเสียงแผ่

จริงๆ นั

ผุดขึ้นมาในใจ เหมือนคล้ายว่าเขาเคยสัมผัสใบหน้างามนี้มาก่อน แต่มันจะเป็นไปได้อย่างไรเมื่อเขาเพิ่งเคยพบเธอครั้งแรก โดมินิกเขม้นมองใบหน้าของ นภัสรดา หกปีแล้วที่เขาไม่เคยโกรธใครมากเท่านี้ นภัสรดาทำให้เขาตบะแตกหลุดมาดอสูรน้ำแข็ง กลายเป็นยักษ์ขี้

้องหายไปในลำคอ เมื่อริม

ไรน้อง

คนที่กำลังเพลินกับริมฝ

โดมินิกครา

็หล่นไปกองอยู่ตาตุ่มเมื่อรู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่ เขาหันมามองสาวน้อยในอ้อมกอด ใบหน้าอ่อนใสแดงเรื่อ ร่างบางสะบัดตัวจนหลุดจากอ้

่าไม่อยากแต่งงาน ไม่สนใจเด็ก แต่ที่แกทำมันตรงข้ามกับท

ียวก็มาปล้ำจูบเขาแล้ว ถ้าปล่อยให้อยู่ด้วยกันจะทำอะไรยิ่งกว่านี้ไหม พอคิดถึงตอนนี้คนแก่เริ่มหายโกรธ เมื่อนึกได้ว่าตนเองอยากให้สอ

ากจะแก้ตัว แต่ถูกมา

โทรเรียกพ่อแม่หนูฟ้ามาที่นี่ ไหนๆ ก็ต้องรอยายมิเชลฮันนีมูนตั้งเจ็ดวัน ระหว่างนี้แ

งมารดาไม่ทัน เขาหันไปมองนภัสรดาหวังว่าสาวน้อยจะปฏิเสธ แต่คิ้วหนาต้องขมวดนิ่วดวงตาล

ับเขาให้อยู่หมัด แม่ของเขาก็เหมือนจะมาถูกจังหวะราวกับวาง

ุบัติเหตุนั่นแหละ บางทีความควบคุมของเขาอาจจะต่ำไปนิด หนูก็ให้อภัยพี่เขาหน่อยนะลูก เ

ารดาของเขากับยายเด็กแสบเลย ดูเถอะท่าทางสนิทสนมกลมเกลียวกันแบบนี้ มันช่างทำให้ลูกในไส้อย่างเขาขยาดกลัวอนาคตที่มาไม่ถึง ข

งหาทางกำจัดยายเด็ก

้องพักของตัวเอง คิดหาทางจัดการยายตัวแสบก่อนที่จะถูกจ

มีทางหมั้นกับเธอหรอก”

ไม่มาขัด เขาคงเตลิดไปไกลแล้ว แค่ได้แตะริมฝีปากนุ่มนิดเดียวหัวใจก

กเป็นบ้าอ

มฝีปากอิ่มจนลืมตัวเคลิ้มไปตกภวังค์ราวกับเด็กหนุ่มเริ่มริรัก เขาไม่ได้รักยายเด็ก