รักร้ายๆเมื่อ...สามีฉันเป็นมาเฟีย

โศภิตานั่งฝั่งขวา ส่วนมาร์คัสนั่งตรงหัวโต๊ะ สายตาของเขามักจะวนเวียนม

กินของดีๆ แบบนี้ เธอเล

้ช้อนเขี่ยข้าวไปมา

แต่คนถูกถามไม่รู้ตัว เขาจึงพูดซ้ำ

ก่ที่แทะไปได้ครึ่งหนึ่งแล้ว “อร่อยส

กิริยานั้นอยู่ในสายตาของโศภิตาพอดี

โอ้ทำไมทาน

ันกินไ

ูปร่างอยู่ตลอดเวลา ส่วนมากจะกินแค่สลัดค่ะ” จากนั้นปรายตามองเหมือนฟ้า “คุณฟ้าท่าท

่กินยังไงก็ได้ ส่วนคุณโศหาเงินเก่งก็จริงแต่กลับไม่สามารถ

สเผลอหลุดหัวเราะออกมาเสียงดัง ท

ยว...ตอนหัวเราะก็ดูเป็นผู้ชาย

อำนวยความสะดวกถึงกับตาค้าง...ทำงานอยู่บ้าน

ะไรเป็นพิเศษหรือเปล่

์แสดงความต้

ำลังถามเธอ

าวทำท่านึก ก่อนจะตอบว่า

ด้

ี๋ยวตัวก็เป็นตุ่มหรอก” โศภิต

ที่เป็น

ว่า “โศภิตา ดูเหมือนเธอ

ค่พูดคุยกันเฉยๆ ห่วงคุณ

ชอบน

โศภิตา

งกินเก่ง นานๆ

ไข่เจียวใส่ปาก ตามด้วยไก่ทอด เคี้ยวๆ แล้วกลืน ไม่รับรู้ถึง

สไม่พูดอะไรกับเลย ทั้งๆ ที่เธอ

าก็รีบกลับเข้าห้อง ล้วงคอเพื

ด้แต่ถอนหายใจยาว...สักพักโศภิตาก็เดินออกจากห้อง

จะเอาชนะใจคุณ

ุณโศนี่ล่ะคิดอยู่คนเดีย

้งนั้น ยิ่งมื้อเย็นด้วย โอ๊ย

งนี่คะ คนอื่นเป็นคนยัด

็นท่าทางซื่อๆ ใสๆ แต่นิสัยใช่ย่อยเ

กตัวนอนตะแคงหันหลังให้ ไม่อยากต่อบ

ะตูสุดจึงต้องเป็นคนเปิด พอเห็นร่างสูงใหญ่

นถึงห้องนี่เพราะ...” ยังพูด

ไปนอนกับฉัน