หวานใจที่รัก

นเป็นอะ

ยู่ต้องทิ้งตัวลงนอนอีกครั้งหลังจากพยายามลุกไป

ามืดมิดแต่มีแสงดาวระยิบระยับเปล่งประกายแต่คล้ายไม่ใช่ฟ้ากลับเป็

่อนคุ้นเคย ไม่เคยเห็นแม้ผ่า

นคือที

ับเอาไว้จนขยับไม่ได้ หล่อนเพ่งมองกระจกเงาที่ปลายเตียงมันยังสะท้อนภาพดวงหน้าคุ้นเคยที่

กระจกเงานั่นค

ลวก ๆ ด้วยความเคยชินแต่ยังไม่ทันเสร็จก็ต้องสะ

่ว่าแต่ม

ใช่ เสียงเจ้าตูบที่บ้านของหล่อนก็

รนของใ

ไปไม

ียง หล่อนถึงกับเด้งตัวออกห่างทันทีที่รู้ว่าไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวบนเตียงห

รก

ค

ห็นผ่านครรลองสายตาจนหล่อนต้องยกมือปิดปากไม่ให้ส่งเสียงกร

ั้นมีรอยแผลเป็นจาง ๆ พาดผ่านกลางหลังไม่เป็นระเบียบหลายรอย

อยสักรูปไม้กางเขนบนข้อมือที่พาดมาทับเอวหล่อนด้วย ผู้ชายดี ๆ

นพวกมาเฟีย ห

ไม่ได้

ิอีกครั้งมองไปรอบห้องจึงพบว่ามันเป็นผนังสีดำเข้ากันเป็นอย่างดีกับฝ้าเพดาน ภ

บบนี้ บนเตียงนี้และนอนข้างหล่อนด้วยสภาพกึ

หล่อ

วเองแล้วถึงกับหน้าถอดสี ช่วงบนมีเพ

่วนอื

งอก ยังดีที่ชิ้นสำคัญยังอยู่ ความทรงจำเมื่อค

็อยากจะ

นมางานฉลองสละโสดของนุดีวยกา

งลูกสาวผู้มีพระคุณ เธอทั้งสวยโฉบเฉี่ยว ห

าเผยอเทียบช

บระยะสุดท้าย ปารมีสาวใต้ตาคมรูปร่างสูงชะลูด และบราลีเพื่อนสาวนุ่มนิ่มบอบบางที่เป็นเพื่อนร่วมชั้นปี แม้

นทั้งสามของหล่

ิ่งตกงาน โดนคนรักที่คบกันแบบไม่เปิดเผยตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยปี

และที่สำคัญไม่มีใครรู้เรื่องความสัมพันธ์ของหล่อนกับกรรณ์มาก่อนควา

บ้านี่คนห

่นหลังแถมรอยสักยังน่ากลัว แค่ลักษณะภา

ให้พ้นจากห้องน

าพตัวเองจนต้องมองหาเสื้อผ้าแต่มันกองอยู่บนพื้นไกลจากเตียงค่อนข้างมาก หล่อนยื่นเท้าออกไ

ไหน..

ยุ่งกับ

พลิกตัวมากักหล่อนไว้ในอ้อมแขน ทิวาชะงักตาค้างแทบลืมหายใจแต่

ดหน่อ

. อะไ

ไง ผมห

กอ

งั้น

จะมากไ