icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

การแต่งงานที่ไม่คาดคิดของฉันกับ CEO

บทที่ 2 เราออกไปเที่ยวกันนะ

จำนวนคำ:1312    |    อัปเดตเมื่อ:01/04/2022

เช้าวันรุ่งขึ้น ฉันไม่ได้รีบลุกขึ้นจากที่นอนหลังจากที่เหอซวี่ออกไปทำงาน หรือจะบอกว่า ฉันไม่กล้าลุกขึ้นก็ได้ ฉันอยากจะค้นหาร่องรอยต่าง ๆ เพิ่มเติม แต่ฉันก็กลัวที่จะเจออะไรที่น่าเจ็บใจมากกว่านี้ ซึ่งฉันอาจรับมันไม่ได้

ฉันตกอยู่ในสภาพจิตใจที่ย่ำแย่ จนถึงสิบโมงเช้าถึงได้ลุกจากที่นอน เมื่อคืนฉันแทบไม่ได้หลับเลย ตอนนี้ฉันเลยรู้สึกเวียนหัวและไม่เหลือเรี่ยวแรงใด ๆ

ฉันค่อย ๆ เดินไปห้องหนังสือทีละก้าว พลางนึกถึงทุกเรื่องราวแสนเจ็บปวดที่ได้ยินเมื่อคืนนี้ ฉันรู้สึกประหม่าขึ้นมาและหัวใจของฉันก็เต้นเร็วขึ้นจนใจสั่น

นรกขุมใหม่ที่ฉันไม่เคยพบพานมาก่อนกำลังรอฉันอยู่ที่อีกฟากหนึ่งของประตูบานนั้นเหรอ?

เมื่อฉันเปิดประตูออก ฉันก็เห็นห้องที่ตกแต่งอย่างเรียบง่าย สะอาดและเป็นระเบียบเรียบร้อย สภาพภายในห้องดู สะอาดและเป็นระเบียบเรียบร้อย

มีถังขยะในหนึ่งตั้งอยู่ข้างเตียงนอน ในนั้นมีกระดาษชำระใช้แล้วมากมายที่มีกลิ่นน้ำกามที่ผู้ชายหลั่งออกมา

เมื่อดวงตาของฉันกวาดมองไปที่หมอนของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ ฉันก็มองเห็นอะไรบางอย่าง

มันเป็นเส้นผมสีแดงหยิกเป็นลอนยาวสองเส้นที่อยู่บนหมอนใบนั้น

ผมของฉันเป็นสีน้ำตาล และไม่ได้ยาวขนาดนั้นด้วย ผมทั้งสองเส้นนั้นไม่มีทางเป็นของฉันแน่นอน

ฉันเดินออกจากห้องหนังสืออย่างอ่อนล้าที่สุด ราวกับว่า ความมีชีวิตชีวาหายไปจากร่างกายฉันในพริบตา ก่อนจะปิดประตูบานนั้นลงอย่างแผ่วเบา

เหนื่อยเหลือเกิน ฉันไม่มีแรงจะเดินต่อไปอีกแล้ว ฉันเอนตัวพิงกำแพง ทรุดตัวลงนั่งไปกับพื้นราวกับคนหัวใจสลาย พยายามนึกถึงพฤติกรรมที่ไม่ปกติทุกอย่างที่เหอซวี่แสดงให้เห็นในช่วงหลายวันที่ผ่านมานี้

ทันใดนั้น ฉันก็ได้ยินเสียงดังมาจากประตู เป็นเหอซวี่ที่กลับเข้ามาในบ้าน

ฉันรีบลุกขึ้นยืน แสร้งทำเป็นว่าเดินผ่านห้องหนังสือ ไม่ได้เข้าไปในนั้นเลย ก่อนจะเดินตรงไปยังห้องนั่งเล่น และนั่งลงบนโซฟาหน้าทีวี ตอนนั้นเองที่ฉันแสร้งทำเป็นนั่งอยู่อย่างสงบบนโซฟา หยิบรีโมทคอนโทรลขึ้นมาจากโต๊ะกาแฟและพยายามเปิดทีวี ฉันรู้สึกประหม่ามากจนต้องกดปุ่มหลายครั้ง ก่อนที่จะเปิดทีวีได้สำเร็จ

ไม่กี่อึดใจต่อมา เหอซวี่ก็เดินเข้ามาหาฉันที่นั่งบนโซฟา ยืนอยู่ตรงหน้าและจ้องมาที่ฉัน ฉันกลัวว่า เขาจะสังเกตเห็นว่าฉันมีบางอย่างผิดปกติ เพราะเมื่อคืนฉันร้องไห้มาตลอดทั้งคืน ร่องรอยยังคงมีอยู่บ้างและเป็นอะไรที่สังเกตได้ง่าย

“ไปเก็บเสื้อผ้าสิ เราออกไปเที่ยวกันนะ” เขากล่าวด้วยเสียงรายเรียบ

“ออกไปเที่ยวเหรอคะ แต่…คุณงานยุ่งมากไม่ใช่เหรอคะ?”

เหอซวี่เป็นคนบ้างาน เราไม่ได้ไปฮันนีมูนหลังจากที่เราแต่งงานกันด้วยซ้ำ ดังนั้นการขอลางานเพื่อออกไปเที่ยวกันสองคนจึงไม่ใช่เรื่องปกติสำหรับเขา

“ที่ผ่านมา ผมจดจ่อกับงานมากเกินไป เลยไม่ได้ให้เวลากับคุณมากนัก ตอนนี้เธอท้องแล้ว ผมคิดว่าควรพาเธอออกไปข้างนอกบ่อย ๆ จะดีกว่า และการได้ไปพักผ่อนข้างนอกบ่อย ๆ ก็จะดีต่อการเติบโตของลูกน้อยของเราด้วยนะ”

ทว่าสิ่งที่ฉันรู้เมื่อคืนนี้ กลับทำให้ฉันมองว่าเขาเป็นคนหน้าซื่อใจคดกับฉันอย่างมาก ดังนั้น ฉันเลยมองตรงเข้าไปในดวงตาของเขาเพื่อค้นหาคำตอบที่อยากรู้

แต่เขากลับสงบอย่างน่าประหลาดใจ ไม่แสดงอะไรผิดปกติออกมาเลย ท่าทางเขาไม่ได้ดูเหมือนว่าเขาเพิ่งนอกใจฉันเลย ตรงกันข้าม ท่าทางของเขากลับทำให้ฉันเป็นคนที่ดูน่าสงสัยแทน

“เหอซวี่ เมื่อคืนนี้…”

ฉันอยากถามเขาว่าผู้หญิงที่เขามีอะไรกันด้วยในห้องหนังสือเมื่อคืนนี้เป็นใครกันแน่ ทว่าเขากลับจ้องเขม็งมาที่ฉันราวกับกำลังจับผิดอย่างไรอย่างนั้น ทำให้ฉันกลัวจนเปลี่ยนใจและพูดค้าง

“เรื่องเมื่อคืนนี้เหรอ?” เหอซวี่ถามด้วยเสียงราบเรียบ

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ฉันแค่ได้ยินเสียงคุยกันเมื่อคืนนี้”

ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที

“อ่อ เรื่องนั้นเอง มีหญิงท้องแก่คนหนึ่งป่วยหนักแล้วไปรับการรักษาที่โรงพยาบาล ผมเลยต้องรับโทรศัพท์หลายสายระหว่างที่อยู่ในห้องหนังสือ เพื่อให้คำแนะนำพวกเขา ผมส่งเสียงดังรบกวนเธอไปหรือเปล่า?”

‘ขณะที่มีอะไรกันอยู่นั้น พวกแกจงใจครางดังมาก ก็เพื่อให้ฉันได้ยินเสียงแห่งความสุขของพวกแกไม่ใช่เหรอ? แล้วตอนนี้แกยังจะมาทำเป็นกังวลว่าเสียงดังพวกนั้นจะเป็นการรบกวนฉันไปได้!ตลกสิ้นดี!

ฉันส่ายหน้าเป็นคำตอบ เดินไปที่ห้องนอน เก็บเสื้อผ้าบางส่วนลงกระเป๋าเดินทาง แล้วลงไปข้างล่างกับเขา แสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ตอนนี้ฉันอายุยี่สิบหกปีแล้ว ไม่ใช่ผู้หญิงหุนหันพลันแล่นในแบบที่ฉันเคยเป็นอีกแล้ว ในตอนนี้ ฉันจำเป็นต้องสืบหาความจริงให้กระจ่างก่อนที่จะบอกให้เขารู้ว่า ฉันรู้เรื่องที่เขานอกใจฉันแล้ว

ฉันคิดว่าฉันคงจะเป็นฝ่ายได้เปรียบ เพราะฉันตัดสินใจที่จะรอดูว่าสิ่งต่าง ๆ จะออกมาเป็นอย่างไร ทั้ง ๆ ที่ฉันรู้ความลับของเขาแล้ว ปรากฏว่าฉันนั้นคิดผิด

ถึงฉันจะมีความเยือกเย็นพอสมควร แต่ฉันก็ยังไม่ได้เก่งพอที่จะคาดการณ์กับสิ่งที่จะเกิดขึ้นข้างหน้าได้

ในที่สุดฉันก็ตกหลุมพรางของเขา และโดนเขาผลักลงสู่ขุมนรก

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทที่1 เสียงครวญครางในห้องหนังสือ2 บทที่ 2 เราออกไปเที่ยวกันนะ3 บทที่ 3 กับดักร้ายแรง4 บทที่ 4 คืนนี้ ฉันสิ้นหวังเหลือเกิน5 บทที่ 5 ไม่กลัวผมจะหลอกคุณหรือ?6 บทที่ 6 สติปัญญาของเขากับความอับอายของฉัน7 บทที่ 7 ความจริงที่ทำฉันช๊อค8 บทที่ 8 เธอเป็นมนุษย์ล่องหนหรือฉ้นตาบอดคะ9 บทที่ 9 ผมเชื่อมั่งตัวเอง10 บทที่ 10 คำสัญญาที่ไร้ค่าเท่าขี้หมาของผู้ชาย11 บทที่ 11 การเผชิญหน้าที่น่าอับอาย12 บทที่ 12 หมื่นเหรียญพอที่จะชดเชยมโนธรรมได้หรือ?13 บทที่ 13 ความปกป้องอย่างไม่เกรงกลัวใครหน้าไหนของเขา14 บทที่ 14 บทที่14 เสียงไพเราะที่น่าฟังมาก15 บทที่ 15 ความล่าช้านี้จะไม่เป็นผลดีสำหรับเธอหรอกนะ16 บทที่ 16 เขาปกป้องฉันอย่างแข็งแกร่งแน่วแน่17 บทที่ 17 รู้จักคำว่ามีชื่อเสียงโด่งดังเพียงเพราะเอากันคืนเดียวไหมละ?18 บทที่ 18 บทที่18 ผมชอบรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ของเธอ19 บทที่ 19 การที่ใจอ่อนมากเกินไปก็ไม่ใช่สิ่งที่ดีนะ20 บทที่ 20 ถ้าเงินไม่พอ ละก็...21 บทที่ 21 สิ่งที่คุณเป็นหนี้ผมนั้นไม่มีวันจ่ายได้ด้วยเบียร์แก้วเดียวหรอกนะ22 บทที่ 22 ผู้ที่ไม่กล้ายอมรับผลพ่ายแพ้จะต้องพ่ายแพ้แน่นอน23 บทที่ 23 เสียงบันทึกที่เป็นหลักฐาน24 บทที่ 24 ผมรู้สึกเหมือนมีครอบครัวแล้วนะ25 บทที่ 25 ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วจะไร้เดียงสาเหมือนสาวโสดได้อย่างไร?26 บทที่ 26 การสูญเสีย27 บทที่ 27 การที่ให้ผู้ชายโสดค้างคืนที่บ้านเป็นเรื่องอันตรายนะ28 บทที่ 28 ฉันไม่เคยทำอะไรที่อุกอาจขนาดนี้มาก่อน29 บทที่ 29 ลองแล้วจะรู้30 บทที่ 30 ไม่มีใครห้ามได้ มันถูกกฎหมายโดยสมบูรณ์31 บทที่ 31 อย่าทำตัวเองเดือดร้อน และอย่าทำเวลาที่เหลือสูญเปล่า32 บทที่ 32 กลับเป็นโสดอีกครั้ง33 บทที่ 33 ฉันขี่จักรยานรไม่เป็นนะ34 บทที่ 34 การออกกำลังกายทำให้คนมีความสุขได้35 บทที่ 35 ผมอยากมีอะไรกับคุณ36 บทที่ 36 ผมไม่ได้ล้อเล่น37 บทที่ 37 ผมนอนกับคุณ เพราะผมอยากจะแต่งงานกับคุณ38 บทที่ 38 อย่าเสียเวลากับคนไม่สำคัญ39 บทที่ 39 เพราะสามีของคุณกำลังหลงรักคุณมากไง40 บทที่ 40 ทุกอย่างที่นี่เป็นของเธอนะ41 บทที่ 41 เรื่องทำอาหาร ฉันก็ไม่เป็นรองใครเลย42 บทที่ 42 ความจริงที่เผยออกมาก43 บทที่ 43 คุณตาบอดไปแล้วหรือไง44 บทที่ 44 ภรรยาของผมชื่อเสิ่นหยวูครับ45 บทที่ 45 ผมไม่สามารถจัดงานแต่งงานให้เธอได้ในตอนนี้46 บทที่ 46 โกรธครั้งแรก47 บทที่ 47 ทำไมเธอถึงทำตัวเชิงรุกกับผมได้ขนาดนี้48 บทที่ 48 เธอจะทดสอบความอดทนของผมสินะ49 บทที่ 49 สามีเธอจะพาไปกินของอร่อยเอง50 บทที่ 50 ผมทำลายชื่อเสียงของเขาได้51 บทที่ 51 ผู้หญิงอะไร ?เตุะต่อยเก่งชะมัด52 บทที่ 52 เธอเป็นผู้หญิงของกู53 บทที่ 53 ทำไมนายถึงแต่งงานกับผู้หญิงที่เคยหย่าร้าง54 บทที่ 54 คุณอิ่มไหม55 บทที่ 55 เขากำลังรอฉันอยู่56 บทที่ 56 ช่วยเช็ดตัวให้ผมหน่อยสิ57 บทที่ 57 แกนี่ โชคดีจริง ๆ58 บทที่ 58 เราเป็นสามีและภรรยากันนะ59 บทที่ 59 แมวที่ชอบกินปลา60 บทที่ 60 รูปภาพเก่า61 บทที่ 61 เป็นเจ้าหน้าที่รับโทรศัพท์62 บทที่ 62 เรื่องนี้คงปิดบังไม่ได้อีกแล้ว63 บทที่ 63 ใครสำส่อนเหรอ64 บทที่ 64 คุณอย่าทำอะไรเธอนะ65 บทที่ 65 การร่วมรักของเราที่เร่าร้อนเมื่อคืนนี้66 บทที่ 66 เขาไม่ได้นอนกับฉัน67 บทที่ 67 บทที่67การซื้อโดยไม่รู้จักยับยั้งใจ68 บทที่ 68 ชีวิตคู่ที่ทั้งหยอกล้อและหัวเราะไปด้วยกัน69 บทที่ 69 ใจสลายเสียแล้ว70 บทที่ 70 สะกดรอยตาม71 บทที่ 71 ฉันเป็นเลขาของคุณตู้หยวุน72 บทที่ 72 เราอย่ากันเถอะ73 บทที่ 73 ยืนมาทั้งคืนแล้ว74 บทที่ 74 ฉันเข้าใจผิดเข้าแล้วจริง · ๆ75 บทที่ 75 ท่านซีอีโอกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเธอนี่แหละ76 บทที่ 76 สามีจะเป็นคนทำทุกอย่างให้เอง77 บทที่ 77 พ่อของเธอใจกว้างจริง ๆ78 บทที่ 78 งานแต่งงานวันนี้จะต้องวิเศษมาก79 บทที่ 79 ขอบคุณที่ปล่อยฉันไปนะ80 บทที่ 80 กรรมตามสนอง81 บทที่ 81 เขาเป็นสมาชิกครอบครัวเพียงคนเดียวของฉัน82 บทที่ 82 คุณเป็นคนวางแผนก่อเรื่องนั้นในงานแต่งงานหรือเปล่า83 บทที่ 83 ตู้หยวุนคือสามีของฉัน84 บทที่ 84 มันเหมือนกับโชคชะตาที่เล่นตลก85 บทที่ 85 ลูกพี่ลูกน้องของผมกำลังกลับมาจากต่างประเทศ86 บทที่ 86 เขากำลังแก้แค้นผม87 บทที่ 87 เขาเป็นนักร้องนำของวงธอร์นเบิร์ด88 บทที่ 88 ให้ถามสีกางเกงในของผู้ชายคนแรกที่ผ่านประตูเข้ามา89 บทที่ 89 ลูกพี่ลูกน้องของผม90 บทที่ 90 พวกเขารักกันมากไหม91 บทที่ 91 เธอขาดความมั่นใจ92 บทที่ 92 ฉันควรจะเห็นมันอย่างชัดเจนตั้งแต่แรก93 บทที่ 93 ผมก็ไม่ใช่ผู้ชาบแปลกหน้านะครับ94 บทที่ 94 ผมแค่อยากคุยกับเธอให้เคลียร์ครับ95 บทที่ 95 คุณต้องการเท่าไหร่96 บทที่ 96 ความรักของฉันตีราคาไมได้97 บทที่ 97 เราทั้งคู่เองก็ไม่ได้มีความรักลึกซึ้งเท่าไหร่นัก98 บทที่ 98 คุณหมอรูปหล่อยังโสดอยู่ด้วยล่ะ99 บทที่ 99 ที่จริง ผมเองก็เสียใจเหมือนกัน100 บทที่ 100 ฉันอยากยั่วให้คุณโกรธ