Like Daddy, Like Baby แด๊ดดี้ครับ...

กานต์พยักหน้ารับไปอีกที ตอนนี้เขามีสภาพไม่ต่างจากเด็กเล็กๆ เลยแม้แต่น้อย มองใบหน้าคร้ามด้วยสายตาใสซื่อ รอให้ออสตินพูดประโยคอะไรก็ได้ออกมาอีกเพื่อให้เขาสบายใจขึ้นกว่าเดิม หากแต่ออสตินไม่พูดอะไรสักคำ นอกจากจะยกมือขึ้นจับปลายคางมนของเด็กหนุ่มให้เงยขึ้นสบตาเขา

ดวงตากลมสีนิลสบประสานกับนัยน์ตาอัลมอนด์สีน้ำทะเล ความเงียบงันทำให้เวลาภายในห้องครัวหยุดนิ่ง จะมีก็แต่ออสตินเท่านั้นที่ไม่ได้หยุดตาม เขาใช้ปลายนิ้วโป้งแตะลงไปเบาๆ บนกลีบปากสีเชอร์รีของเด็กหนุ่ม กดและลูบเบาๆ ไปทั่วทั้งริมฝีปากบนและล่าง

กานต์ตกใจอยู่ไม่น้อย แต่ก็ไม่ได้ขยับไปไหน ทำเพียงเบิกตาโตขึ้นมา แต่แล้วก็ต้องแปรเปลี่ยนเป็นรู้สึกร้อนรุ่มแทนเมื่อออสตินออกแรงกดปลายนิ้วสากลงมาอีก

กด...และดุนดันเข้าไปในปาก ลากไปตามแนวฟันขาว

วูบหนึ่งกานต์ก็รู้สึกมันเขี้ยวขึ้นมา ปากอ้าขึ้นโดยอัตโนมัติ ก่อนจะใช้ฟันคมๆ งับลงมาบนนิ้วนั้นไม่แรงนัก งับแล้วก็เหลือบมองสีหน้าของอีกฝ่ายว่าออสตินอนุญาตให้เขาทำแบบนี้ได้หรือไม่ ทว่าออสตินกลับไม่พูดอะไร ดันปลายนิ้วเข้าไปด้านในอีกก่อนจะวางมันลงบนลิ้นนุ่ม