Uncle on my moon คุณอากับหนูขา
ที
ไปรับไปส่งหญิงสาวที่มหาวิทยาลัยอยู่ดี เพิ่มเติมมากขึ้นไปอีกตรงที่จากเดิมที่ให้จันทร์เจ้าขารอเขามารับ กลายเป็นอินทัชที่ไปรอ จันทร์
ดิ๊กๆ ในห้องคนเดียวแล้วเขาเข้ามาเห็นน่ะ ปัญหานี้แก้ด้วย
รื่องวันนั
่องว
ส่ชุด...
าไม่เห็นรู
ื่องจริงๆ จันทร์เจ้าขาเลยไม่กล้าพูดอะ
ชุดอะไรก็ไ
ัชเป็นผู้ชายที่เป็นสุภาพบุรุษเป็นอย่างมาก จากที่ชอบมากอย
ด้ได้อย่างไร ไม่ว่าผู้หญิงคนไห
พของจันทร์เจ้าขาในชุดซีทรูสีฟ้าบางเบาว่อนไป
านะที่เห็นสิ่งสวยๆ งามๆ ถูกตาต้องใจแล้วอดไม่ได้ที่จะคิดวกวนไม่
ุกวี่วันไม่ให้คิดอุบาทว์ไปมากกว่านี้ ก่อน
ารอนา
“ไม่หรอก อาเพิ่
รียกได้ว่ามีงานอะไรค้างคาไว้อยู่รีบทิ้งมาทันที หนูขาของเขาสำคัญกว่า อยากจะมาดูด้วยว่าจะมีไอ้หนุ่มหน้
นอะไรมาหรือย
เราเถอะ หิวหรือเป
รีบกลับกันเถอะ ห
นื้อจากร้านฟาสต์ฟู้ดเจ้าโปรดของ
มจริงกินฟาสต์ฟู้ดบ่อยๆ มันไม่ดี แต่
บดวงหน้าหวานทันที
อาไม่รู้บ้
เกี่ยวกับเธอ ไม่ว่าเธอจะชอบหรือไม่
ค่ะ หนูมีอะไรก็บอกคุณ
นะว่าไ
ทร์เจ้าขาพยักหน้าขณะกำ
ไม่มี
าจะมีแฟน อาก็ต
เขาเริ่มห
งใบหน้าคร้ามที่จ้
ถามอย่าง
าอะไรยัดลงกระเพาะอยู่เนือ
ค่อย
รู้ทำ
ูมาย้อนถามกลับ” กลายเ
ยื่น “ก็หนูอยากรู
ที่ไม่ต้องถาม
ียงฟังดู...
อารมณ์ดีตลอดเวลา ครั้นจะอารมณ์เสียขึ้นมา เธอจะจับสังเกตได้
ะทั่งความคิดหนึ่
คิดอะไร
่ เพียงแต่ตั้งแต่ที่เกิดเรื่องนั้นขึ้น เขาตามประกบเธอชนิดที่ว่าไม่ให้ยุงริ้นไต่ตอม ไม่ว่าจะไปไหนมาไหน เขาล้วนมาเ
จะทำให้ถึงขนาดนี
าขาเริ่มไม่กล้าสบตาอินทัชต่อแล้ว ยิ
บอกอาไม
ุบสายตาลงต่ำห
อย่าหลบ
่มีอะไรเกิดขึ้นด้วยการกินแฮมเบอร์เกอร์เสียเลย ทว่าอินทัชไม่ยอมปล่อยให้เธอทำอย่างนั้น เห็นเธ
าอย่าหลบ
ลำบาก สะกดกลั้นความตื่นเต้นในใจอย่างเต็มที่ กระนั้นกลับไม่ช่วยให้เธอหายใจเต้นระส่ำได
..อะ
มีเพียงเสียงเครื่องปรับอากาศที่ดังหึ่งๆ ไปทั
เสียงก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายของจันทร์เจ้าข
ในสถานการณ์อย่างนี้จะไม่ช่วยเหลือเลยสักนิด ความเงี
ใกล้จันทร์เจ้าขาเพียงสองฝ่ามือ สายตาเธอหลุกหลิก ไม่รู้จะจับจ้องไป
นการณ์อย่างนี้ อย่าบ
ี ถึงจันทร์เจ้าขาจะไม่เตรียมตัวเตรียมใจมาก่อน ห
ทิ้งโอกาสด
ีกไม่กี่อึดใจให้หลังเมื่อเ
ยเบอร์เกอร์น
กมือของจันทร์เจ้าขามาถือเอาไว้ หญิงส
คุณอาไ
อะไร
บหนูเ
้าถามกันเล่า! อินทัชกลัวเธอทำ
ฝีปากแน่น ส่ายหน้าเ
ยร์เอกสารบริษัทต่อ หนูก็คงเหนื่อยแล้วด้ว
มองไปนอกหน้าต่าง มือรับแฮมเบอร์เกอร์มาถือไว้อย่างนั้นแหละ ไม่มีอารมณ์อยากจะกิน
น้ายู่เชียว อาร
งเล็กน้อยก่อนกลับมาทำ
มีอะ
น่
ื้
เป็นสุภาพบุรุษเกินไปไหมนะ จบก
นที่ความเงียบงันจะเข้าครอบงำท