icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
แรกพบสบรัก

แรกพบสบรัก

icon

บทที่ 1 ขอร้องล่ะ!

จำนวนคำ:3292    |    อัปเดตเมื่อ:22/02/2022

ย่างในโทรทัศน์อะไรแบบนั้น มันเป็นความฝันที่ผมเฝ้าคะนึงหามาตลอดชีวิตวัยเด็กเลยก็ว่าได้ จนกร

น... ผมได้มา

ื่อน สมมติว่าตัวเองเป็นยอดมนุษย์อะไรสักอย่างที่ชื่นชอบในสมัยนั้น ก่อนที่จะพลาดพลั้งตกต้นไม้ลงมา หัวกระแทกเข้ากับพื้นอย่างจัง หากทว่าผมกลับไม่ได้มีอา

ะหลังจากอุบัติเหตุในครั้งนั้น ผมก็มีพลังวิ

คือการมองทะลุเสื้อผ้าบนร่างกายของมนุษย์

าดหมาเลียตูดไม่ถึงขนาดนี้ ผมคงได้มองร่างกายสาวๆ จนเปรมไปเลย แต่บอกเลย ถ้าใครคิดอย่าง

้ช

ทุกคน ทุกเพศ ทุก

งระวังให้ไม่ไปสบตาใคร ไม่อย่างนั้นล่

ติกห่ออาหารวางขายตามซูเปอร์มาเก็ต มีขนาดใหญ่ขึ้นมาหน่อยอะไรงี้ แต่จะอะไรก็เอาเถอะ ไอ้การที่ได้ไปอยู่ในดงชีเปลือย เห็นตั้งแต่ของเพื่อนยันของครู ลามไปถึงคนแปลกหน้าเดินโทงเทงผ่านหน้า

ียนอยู่มหาวิทยาลัยรัฐย่านชานเมืองแล้ว ผมก็ยังคงมีนิสัยแบบนั้นอยู่ ถึงจำเป็นต้องอยู่หอพักเพราะระยะทางจากบ้านไปยังมหาวิทยาลัยมันค่อนข้างไกล ผมก็ยังยืนยันที่จะพักคนเดียวด้วยไม่ต้องการเห็นของรูมเมตตลอดเวลา อย่าง

แม่ที่มีรายได้ไม่แน่นอนก็ไม่เพียงพอต่อการส่งเสียค่าใช้จ่ายส่วนตัวให้ผมทุกเดือน รวมถึงค่าหอพักที่ผมต้องแบกรับคนเดียวโดยไม่มีใครมาหารค่าใช้จ่ายด้วย ผมเลยจำเป็นต้

ที่ควรคิดถึงเป็นอันดับแรกในตอนนี้คือหางานพิเศษทำเพื่อแบ่งเบาภาระทางบ้านก่อน อย่างน้อยกา

แม่งมีแต่งานที่ต้องไปเ

้คนทั้งสิ้น แน่นอนว่าผมเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องเผลอไปสบตาผู้ชายด้วยกันอย่างแน่นอนถ้าต้องทำงานแบบนั้น แล้วก็ต้องเจ

าไปเช็ดพื้นหน่อยนะ ตรงแถวๆ โถฉ

ับป

องน้ำชายของห้างสรรพสินค้าแ

ต่อใครบ้างก็ไม่รู้ แต่มันเป็นงานที่หลีกเลี่ยงผู้คนได้ดี

กป้าๆ พนักงานเหมือนกันเท่านั้นแหละที่ชอบทำความสะอาดเวลามีคนใช้งานอยู่ แต่ผมไม่ทำแบบนั้น มันยุ่งยาก ทำไปให้จบเป็นรอบๆ มันสะดวกกว่า

ปลือย

ยๆ ด้วย เรียกได้ว่าถึงจะเป็นงานที่ไม่น่าพิสมัย แต่ก็นับว่าสบายถ้าหากเทียบกับพวกงานเสิร์ฟแ

ให้ลูกค้าของห้างที่กำลังใช้งานคนสุดท้ายออกจากห้องน้ำถึงได้เดินเอาป้ายไปตั้ง จากนั้นถึงได้ป

ติก็รีบผลักคืนตามสัญชาตญาณทันทีเมื่อรู้ว่าถ้ามันโผล่เข้ามา ผมจะต้องเห็นอะไรที่ไม่ควรเห็นแน่ แต่ไม่ทันละ ไอ้บ้านั่นแรงเยอะมาก ออกแ

ผมไม่ไหวแล้ว

งส้วมอย่างรวดเร็ว ทิ

ไหวจริงๆ แค่อย่าไปสบ

นทำธุระเสร็จอีกครั้ง ทว่าเรื่องมันไม่จบแค่มีไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู

บ พวกผมก็

กับทำให้ผมชะ

่ซ้าห้าหน่อ กูจะหลบยังไง

เดินหลบมุมไปจนแทบจะสิงกับผนัง ปล่อยให้พวกมันไปยืนเรียงหน้ากระ

ไอ้คชา หนังใก

้แล้ว ร

้มตาถูพื้นอย่างเดียวกระทั่งผู้ชายพวกนั้นจัดการธุระหน้าโถฉี่เสร็จและถอยออกมา ผมเลยได้โอกาสตรงเข้าไปทำความสะอาด ทว่าไอ

้างมืออยู่กรูเข้ามาหาผม ยื่นมือเข้ามา

ไรหรือเ

เจ้าของคู่ข้างนั้น และว้าบบบ... ตาสบตา ใจประสานใจ เสื้อผ้าบนตัวเจ้าของมือก็อันตรธานหายไปทันที หายคนเดีย

... หันขวาก็มะเขือยาว หันซ้ายก็แตงร้าน เอ้า ไอ้หม

แล้วนะ ยังจะมาโดนพ

ยางในทันทีทันใดก็แลดูมีพิรุธ ทำได้แค่หันหนีเพียงเล

ค่อยดีเลย

ยที่ผมไม่ต้องการแต่มัน

ู่ในดงผู้ชายเปลือยเหมือนหนัง GV

นสภาพเหมือนดารา GV เพื่อจะได้สงบจิตสงบใจ หา

๋ยวช่วยพาออกไป หน

เริ่มเป็นกันเองมากขึ้น แต่บอกแล้วไงว่าผมไม่ต้

ห้องส้วมที่ถูกไอ้เวรที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดก็เปิดออกม

ะไรก

มมะตุ้มขายผักสดบ้างเหี่ยวบ้างกันอยู่อย่างพร้อมหน้าพร้อมตา และด้วยความที่ผมกลัวว

อนี่แค่ลื่นล้

๋อ

บโอกาสเลยรีบตั้งท

ตัวไปทำงา

็อบ ลุกขึ้นยืนแล้วแหวกกลางวงออกมาเองเสียเลย ทว่าในวินาทีที่

จะเห็นว่าเป็นคนที่ชื่อคชา พอหมอนั่นเห็น

นอยู่น่ะครับ

คัญเลย สำคัญที่ว่า

้ามันไม่หายไ

ย่างอึ้งงันราวก

นว่าเสื้อผ้าอันตรธานหายไป ก่อนที่ผมจะสังเกตเอาในตอนนี้ว่าหมอน

เรียนที่เดียว

าย

เปล่งเสียงออกไปอย่าง

รั

วสูงตอบรับก่อน

.มายร

ยกทำไม ตอนนี้ทำหน้าเอ๋อกินไปแล้ว ผมก็พูดอะไรออกไปไม่รู้ตัวเหมือนกัน จะอธิบายว่าไอ้ที่พูด

โทษที่ทำให้ว

หรอกเว้ย! ทำกูโดนพืชผักสว

สัญชาตญาณ คนที่ชื่อคชาหันมามองผมด้วยสีหน้าง

าเถอะ เราสัญญาว

ียงดังราวกับว่าไม่คิดไม่ฝัน

ูดอะไรว

แต่มาอยู่ด้วยก

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ขอร้องล่ะ!2 บทที่ 2 ผมไม่ทำแบบนั้นหรอก 3 บทที่ 3 อย่าบอกนะว่าคิดอะไรแปลกๆ4 บทที่ 4 มึงนี่โรคจิตกว่ากูอีก!5 บทที่ 5 อยากได้คืน6 บทที่ 6 งั้นแยกกัน7 บทที่ 7 ฮิคารุซามะ8 บทที่ 8 ความเจ้าเล่ห์9 บทที่ 9 มันไม่ได้เล็งผม10 บทที่ 10 ชวนผมไปห้อง11 บทที่ 11 คนสะอาด12 บทที่ 12 เสียงที่ได้ยิน13 บทที่ 13 ดูหนัง GV14 บทที่ 14 มากมายมหาศาล15 บทที่ 15 มันกอดเอวผม!16 บทที่ 16 คัดแยกเสื้อผ้า17 บทที่ 17 ปะ...โปสเตอร์ฮิคารุซามะ18 บทที่ 18 หุบปาก19 บทที่ 19 ทำเสียมารยาท20 บทที่ 20 ก้างขวางคอ21 บทที่ 21 เหตุผลฟังไม่ขึ้น22 บทที่ 22 หงุดหงิดก็แค่ตอนนั้น23 บทที่ 23 ช่างแม่ง24 บทที่ 24 สมน้ำหน้า25 บทที่ 25 ไม่แกล้งแล้ว26 บทที่ 26 เป็นบุญตา27 บทที่ 27 สเปกคนที่พี่ชิณณ์ชอบ28 บทที่ 28 ดวงตามีเสน่ห์29 บทที่ 29 คชานิสัยดีนะครับ30 บทที่ 30 ช่างแม่งเถอะ 31 บทที่ 31 ตื่นเต้นกับมันทำไมวะ32 บทที่ 32 อย่าหาเรื่องกันเลย33 บทที่ 33 มึงตดเหรอ!34 บทที่ 34 เอาน่า...นิโหน่ย35 บทที่ 35 ขอบกางเกง! 36 บทที่ 36 เสียเวลาตั้งนาน37 บทที่ 37 ลาออกจากงานเก่า38 บทที่ 38 มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย! 39 บทที่ 39 สับสน40 บทที่ 40 เรื่องบ้าบอคอแตก41 บทที่ 41 จินตนาการหน้าฮิคารุซามะ42 บทที่ 42 หล่อโดนใจ43 บทที่ 43 ขอไม่ทำได้ไหม44 บทที่ 44 คนนิสัยเสีย45 บทที่ 45 ครั้งแรกในชีวิต46 บทที่ 46 ไม่ได้ตั้งใจ47 บทที่ 47 หนักใจ48 บทที่ 48 ไอ้คชามันจูบผม!49 บทที่ 49 ในคืนนั้น50 บทที่ 50 เป็นแบบนี้ก็ดีแล้ว51 บทที่ 51 คนละเรื่อง52 บทที่ 52 ตอบรับ53 บทที่ 53 โผล่มาทำไมตอนนี้54 บทที่ 54 ปล่อย!55 บทที่ 55 ไม่เอาแล้ว56 บทที่ 56 อนุญาตแล้วเหรอ57 บทที่ 57 ง้อเหรอ...58 บทที่ 58 ขอโทษ...59 บทที่ 59 ตกหลุมรัก60 บทที่ 60 ใจร้ายแล้วไม่รักหรือไง61 บทที่ 61 ผัวนะเนี่ย ใจร้ายฉิบ62 บทที่ 62 ไปซื้อชานมไข่มุก63 บทที่ 63 กล้าพูดออกมาได้ยังไง64 บทที่ 64 จะต้องเห็นมันเปลือย...65 บทที่ 65 ไอ้ผีบ้า...66 บทที่ 66 การกลับมาที่ยิ่งใหญ่67 บทที่ 67 มึงกดกูแน่ๆ!68 บทที่ 68 ทำก็ทำ69 บทที่ 69 ไข่สั่น70 บทที่ 70 ผมไม่พูดอะไรแล้วล่ะ71 บทที่ 71 The Scream72 บทที่ 72 เดินกลับไปทำไม73 บทที่ 73 ไม่ได้งอน74 บทที่ 74 มาเที่ยวบ้าน75 บทที่ 75 มันติดต่อได้โดยความรัก (จบ)