icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

V-vine ที่รักครับ...ขอรัดหน่อย [Human Trials Series: มนุษย์ทดลองยอดรัก]

บทที่ 6 ไม่ใช่ความฝัน

จำนวนคำ:1735    |    อัปเดตเมื่อ:18/10/2022

ที

ะถางต้นไม้ตรงหน้าก็รับรู้ได้ทันทีว่าท่าไม่ดีแล้ว และก็ต้องรีบผุดลุกขึ้นอ

รขึ้นครั

ณว่าเมื่อไหร่เขาจะกลับ เจ้าหน้าที่คนนั้นไม่ได้มาคนเดียว ยังพ

หาความผิดปกติด้านในกระโดดหายไปอีกทาง น้ำหนักบนแผ่นหลังที่ถูกยกออกไปทำให้เจ้าอรุณรีบตะเกียกตะกายไปข้างหน้าให้คนเห็นด้วยเกร

ออกในชั่วพริบตา และกลับไปยังที่ของมันก่อนจะสงบนิ่ง

ซ้ายขวาเร็วๆ เพื่อหาผู้ชายแปลกหน้าคนที่ลวนลาม

ายไปไห

กไม่ผ่านประตูทางเข้าที่มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยืนอยู่ ซ้ำเรือนกระจก

้ นี่หายไปไหนก็ยังไม่ร

ตอนนี้ ก่อนจะสะด

ุณ ทำไมชั้นนี่มันถึงได

งได้รู้สึกตัว มองไปยังเศษซากกระถางต้นไม้ที่เพาะต้นอ

กี้จู่ๆ ผ

ลกหน้าพยายา

้วก็ซักไซ้ไล่เรียงไม่หยุดหย่อนแน่ แต่ปัญหาก็คือเขาไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นอยู่ไห

หัวข้อในการนินทาเขาต่างหาก ใครมันจะไปเชื่อกัน ยิ่งมันมาจากคนที่

จึงตัดสินใจเปลี

ยวูบไป พอรู้สึกตัวก็เ

จสถานการณ์ คิดไปว่าที่เจ้าอรุณหน้ามืดคงเป็นเพราะท

้วเตรียมตัวเล่าให้ด็อกเตอร์โจเซหน่อยนะครับว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่อย่างนั

ที่ตนไม่ได้ก่อ ความจริงที่เขาทำกระถางต้นไม้พันธุ์ประหลาดพวกนี้แตกกระจา

งโดนต่อว่าทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรด้วย เรื่องทั้งหมดท

ะอย่างยิ่ง การถูกต่อว่าในความผิดที่เขาไม่ได้ทำ ทำให้เขาปราดสายตามองไปยังรอบๆ เรือนกระจกอ

ครับ ทำอะไรหาย เ

มองยังต้นเสีย

กจากผมในเรือนกระ

ดภัยมองหน้ากัน พลันส่าย

เข้ามาก็เห็น

้มๆ ผมกระเซิงๆ ไม่ใส่เส

ะกันอีกระลอก คราวนี้ไม่ได้เป็นการมองในเชิงหาคำตอบให

ีแค่คุณคนเดียว

ะครับว่

พ้ เค้นถามไปอีก

หนักมากไปจนเริ

่ได้เ

ล้วฝันไปหร

ยคดีเลย ถูกย้อนมาอย่างน

ก็ได้ ก่อนหน้านั้นจู่

ถูกผู้ชายหน้าหนวดคนนั้นลวนลามกับสัมผั

้าอะไรจะถึงเนื้อถึงตัวจนเ

ุก ก่อนจะได้สติ

การเอง ไปพักผ่อนเถอะ นอนให้มากๆ ผมว่าคุณชักแยก

มปลอดภัยคนนั้นว่า บางทีเขาอาจจะเบลอจ

อกจากเรือนกระจก ปล่อยเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทำความสะอาดเศษซากอารยธรรมที

ที่ขอบกางเกงด้

งเกงตัวเองทันทีก่อนจะดึงสิ่

ีเขียวอ่อ

มัน

ีบบอกลาคนในนั้นแล้วออกจากอาคาร มุ่งหน้ากลับไปยังอพาร์ตเม้นต์

ล้ว... มันไม่ใ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 รหัสทดลอง 2 บทที่ 2 พืชพรรณประหลาด3 บทที่ 3 ขอเถาหน่อย4 บทที่ 4 เถาวัลย์...5 บทที่ 5 หมดฤทธิ์6 บทที่ 6 ไม่ใช่ความฝัน7 บทที่ 7 ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ8 บทที่ 8 น้ำอะไรก็ได้9 บทที่ 9 รอยยิ้มชั่วร้าย10 บทที่ 10 มีประสบการณ์11 บทที่ 11 จะดูดยังไง 12 บทที่ 12 สาธิตให้ดู13 บทที่ 13 ผิดมหันต์14 บทที่ 14 เอาตัวรอดจากการถูกเถาวัลย์รัด15 บทที่ 15 อย่ามาเรียกฉันว่าที่รัก16 บทที่ 16 เต่งตึงเด้งดึ๋ง17 บทที่ 17 จำไม่ได้เหรอที่รัก18 บทที่ 18 ดูดซึมผิดน้ำ 119 บทที่ 19 ดูดซึมผิดน้ำ 220 บทที่ 20 ดูดซึมน้ำผิดตำแหน่ง21 บทที่ 21 กลั้นความอึดอัด22 บทที่ 22 ไม่ต้องการ23 บทที่ 23 ยังไม่หายโกรธ24 บทที่ 24 ต้องตอบแทน25 บทที่ 25 ไม่อยากเห็น26 บทที่ 26 จงใจแกล้ง27 บทที่ 27 สัญชาตญาณการสืบพันธุ์28 บทที่ 28 จุดประสงค์29 บทที่ 29 ปรับอารมณ์ไม่ถูก30 บทที่ 30 เสียผลประโยชน์31 บทที่ 31 ไม่ต้องการ32 บทที่ 32 มนุษย์ทดลอง33 บทที่ 33 สูดเข้าปอดไปเต็มรัก34 บทที่ 34 มาเปลี่ยนใจก็ไร้ศักดิ์ศรี35 บทที่ 35 เถาวัลย์ของนาย36 บทที่ 36 เป็นความคาดหวัง37 บทที่ 37 หวั่นไหวอีกแล้ว38 บทที่ 38 ความรู้สึกนี้มันคืออะไรกัน 39 บทที่ 39 ถูกลวนลามด้วยเถาวัลย์40 บทที่ 40 ความรู้สึกข้างใน41 บทที่ 41 เถาวัลย์นายเป็นเจ้าตัวเล็กของฉัน42 บทที่ 42 มนุษย์ทดลอง43 บทที่ 43 อารมณ์ขุ่นมัว44 บทที่ 44 ไม่อยากให้ไป45 บทที่ 45 การสัมผัส46 บทที่ 46 ต้องการสิ47 บทที่ 47 ที่รักของนาย48 บทที่ 48 ผู้มีพระคุณ49 บทที่ 49 ชอบนะเดวี50 บทที่ 50 เถาวัลย์ยักษ์ 151 บทที่ 51 เถาวัลย์ยักษ์ 252 บทที่ 52 ความรู้สึกแรก53 บทที่ 53 ผู้ชายคนนี้พัวพันกับเขา54 บทที่ 54 อยากจะปรับความเข้าใจ55 บทที่ 55 สัญชาตญาณ56 บทที่ 56 ปกป้อง57 บทที่ 57 ความผูกพัน58 บทที่ 58 รักที่สุดเลยนะ59 บทที่ 59 ดูดน้ำจากเถาวัลย์60 บทที่ 60 ทำมากกว่าจูบ61 บทที่ 61 การตัดสินใจของเดวี62 บทที่ 62 บ้ากันไปใหญ่แล้ว!63 บทที่ 63 เอาเถาวัลย์ออกมา64 บทที่ 64 ความร้อนก็ใจสั่น65 บทที่ 65 สายตาของใครล่ะ 66 บทที่ 66 อยากบอกรัก... 67 บทที่ 67 พิธีบูชาพระเจ้า68 บทที่ 68 รักที่สุดแล้วคนนี้... 69 บทที่ 69 ต้นกระบองเพชรจิ๋ว 170 บทที่ 70 ต้นกระบองเพชรจิ๋ว 271 บทที่ 71 รังรัก72 บทที่ 72 ปลอบประโลม73 บทที่ 73 ไม่เห็นรู้สึกอะไรเลย74 บทที่ 74 นั่นมันไม่มีชีวิต! 75 บทที่ 75 อย่าปล่อยฉันเลยนะ76 บทที่ 76 เสียวซ่านพร่างพราย77 บทที่ 77 สัมผัสทะนุถนอม78 บทที่ 78 จุดอ่อนไหว79 บทที่ 79 ไม่มีอารมณ์80 บทที่ 80 ฉันเป็นของนาย (จบ)