icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

V-vine ที่รักครับ...ขอรัดหน่อย [Human Trials Series: มนุษย์ทดลองยอดรัก]

บทที่ 8 น้ำอะไรก็ได้

จำนวนคำ:1737    |    อัปเดตเมื่อ:18/10/2022

ข้างหนึ่งออกมาตรงหน้า ฉับพลันปลายนิ้วชี้ก็มีเถาวัลย์เถาเล็กๆ งอกออกมาก่อนจะ

ื่อ! เป็

าอรุณไม่เคยหัวสมองตื้อตันอย่างนี้มาก่อน เขาไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรต่อไป ปฏิกิริยาต่อไปหลั

ยค่อนข้างหยาบคายไปหน่อย พอดี

คายแล้วล่ะ โคตร

ะหาที่พึ่

่ทันคิด ทำเอา

เป็น

นนี้ว่าเถาวัลย์เป็นพืช

อดูดน้ำและสารอาหาร วิธี

เราวะ ทำไมไม่ไปพึ่งพ

ากอีกเช่นกัน จะอะไรก็ไม่รู้ล่ะ ตอนนี้ถือว่าผู้ชายคนนี้เป็นตัวอันตราย

่างๆ ฉันเด

ใช้เป็นอาวุธก็ยื่นออกไปตรงหน้า คนหน้าหน

ย่าวู่วาม วา

ใครจะไปกล้าวางกรร

าตาม

ระแวง พอเห็นอีกฝ่ายไม่ขยับ ไม่ตามมา เขาก็รีบหันหลังตั้งท่าจะวิ่งออกไปข้างนอก หากแต่ไม่ทันจะได้ก้าวพ้นธรณีประตูก็สะดุดเข้ากับอะ

ปล่อยน

ปข้างนอกให้คนอื่นได้ยินบ้าง แต่คิดผิดเพราะทันทีที่เขา

เสียง

ยับปลายนิ้ว เพียงนิดเดียว เถาวัล

็นการค้นพบครั้งยิ่งใหญ่ของมวลมนุษยชาติ แต่ทำไมเหยื

อยู่แทบเท้าของมนุษย์เถาวัลย์ ก่อนจะถูกอีกฝ่า

ยนะ ไม่ไหว

! ฝันร

ีดอกตูมสีแดงๆ งอกออกมาทีละน้อยก่อนมันจะค่อยๆ ผลิบาน เขาไม่รู

่งๆ น่ะ สักชั่วโมง

ีกหรือไง โดนรัดไปทั

เป็นไปดั่งใจของไอ้หนวดเพราะทันทีที่ดอกตูมเริ่มบา

รุ

ด็อกเตอร

ยคนนั้นยกตัวเองออกจากเจ้าอรุณ ซ้ำยังมีการใช้เถาวัลย์ดึงตัวเจ้าอรุณขึ้นมายืน จัดแ

นอยู่ที่นี่ ไม่อย่าง

ำขู่ที่ไม่ได้จริงจังแต่กลับทำให้เจ้าอรุณเชื่อฟังได้ชะง

...

ั่นอยู่ดี ดีที่โจเซไม่ได้สังเก

เขาสนใจมาก เมื่อกี้เลยโทรมาบอกว่าอาทิตย์หน้าอยากจะเข้ามาฟังรายงา

้าอรุณจะได้แสดงศักยภาพแล้วรีบหลุดพ้นจากการชดใช้ทุนสักที เขาควรจะดีใจที่ได้รับความไว้วางใจและความสนใจจากผู้ใหญ่อย่างนี้ หากแ

้วกันว่าไม่อยาก

ร์ครับ ค

แล้ว เขาจะทำเรื่องขอยกเลิกการชดใช้ทุนของนายให้เลย ตั้

แล้วก็โบกมือลา เดินกลับออกไปเสียอย่างนั

ร์เอ๊ย! จะรีบ

วและไม่ได้ใส่ใจสักเท่าไหร่นัก แต่คร

ัลย์มันจะเริ่มรัด

ิดลง คนที่หมอบอยู่ก

้ลุกลนดีเนอะ

ุณเหลือบมองคนพูดตาขวาง เหนื่อยหน่

นะ นายต้อ

ออกไปอย่างนั้น การถูกถามโดยไม่ทันตั้งตัวท

การอะไร แค่ขอ

าขอพึ่งพิงแล้วก็ขอดู

ีกอย่างก

ปหล่อเลี้ยง

ดนิ้ว พยัก

ว่าน้ำอะไรก

ื้

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 รหัสทดลอง 2 บทที่ 2 พืชพรรณประหลาด3 บทที่ 3 ขอเถาหน่อย4 บทที่ 4 เถาวัลย์...5 บทที่ 5 หมดฤทธิ์6 บทที่ 6 ไม่ใช่ความฝัน7 บทที่ 7 ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ8 บทที่ 8 น้ำอะไรก็ได้9 บทที่ 9 รอยยิ้มชั่วร้าย10 บทที่ 10 มีประสบการณ์11 บทที่ 11 จะดูดยังไง 12 บทที่ 12 สาธิตให้ดู13 บทที่ 13 ผิดมหันต์14 บทที่ 14 เอาตัวรอดจากการถูกเถาวัลย์รัด15 บทที่ 15 อย่ามาเรียกฉันว่าที่รัก16 บทที่ 16 เต่งตึงเด้งดึ๋ง17 บทที่ 17 จำไม่ได้เหรอที่รัก18 บทที่ 18 ดูดซึมผิดน้ำ 119 บทที่ 19 ดูดซึมผิดน้ำ 220 บทที่ 20 ดูดซึมน้ำผิดตำแหน่ง21 บทที่ 21 กลั้นความอึดอัด22 บทที่ 22 ไม่ต้องการ23 บทที่ 23 ยังไม่หายโกรธ24 บทที่ 24 ต้องตอบแทน25 บทที่ 25 ไม่อยากเห็น26 บทที่ 26 จงใจแกล้ง27 บทที่ 27 สัญชาตญาณการสืบพันธุ์28 บทที่ 28 จุดประสงค์29 บทที่ 29 ปรับอารมณ์ไม่ถูก30 บทที่ 30 เสียผลประโยชน์31 บทที่ 31 ไม่ต้องการ32 บทที่ 32 มนุษย์ทดลอง33 บทที่ 33 สูดเข้าปอดไปเต็มรัก34 บทที่ 34 มาเปลี่ยนใจก็ไร้ศักดิ์ศรี35 บทที่ 35 เถาวัลย์ของนาย36 บทที่ 36 เป็นความคาดหวัง37 บทที่ 37 หวั่นไหวอีกแล้ว38 บทที่ 38 ความรู้สึกนี้มันคืออะไรกัน 39 บทที่ 39 ถูกลวนลามด้วยเถาวัลย์40 บทที่ 40 ความรู้สึกข้างใน41 บทที่ 41 เถาวัลย์นายเป็นเจ้าตัวเล็กของฉัน42 บทที่ 42 มนุษย์ทดลอง43 บทที่ 43 อารมณ์ขุ่นมัว44 บทที่ 44 ไม่อยากให้ไป45 บทที่ 45 การสัมผัส46 บทที่ 46 ต้องการสิ47 บทที่ 47 ที่รักของนาย48 บทที่ 48 ผู้มีพระคุณ49 บทที่ 49 ชอบนะเดวี50 บทที่ 50 เถาวัลย์ยักษ์ 151 บทที่ 51 เถาวัลย์ยักษ์ 252 บทที่ 52 ความรู้สึกแรก53 บทที่ 53 ผู้ชายคนนี้พัวพันกับเขา54 บทที่ 54 อยากจะปรับความเข้าใจ55 บทที่ 55 สัญชาตญาณ56 บทที่ 56 ปกป้อง57 บทที่ 57 ความผูกพัน58 บทที่ 58 รักที่สุดเลยนะ59 บทที่ 59 ดูดน้ำจากเถาวัลย์60 บทที่ 60 ทำมากกว่าจูบ61 บทที่ 61 การตัดสินใจของเดวี62 บทที่ 62 บ้ากันไปใหญ่แล้ว!63 บทที่ 63 เอาเถาวัลย์ออกมา64 บทที่ 64 ความร้อนก็ใจสั่น65 บทที่ 65 สายตาของใครล่ะ 66 บทที่ 66 อยากบอกรัก... 67 บทที่ 67 พิธีบูชาพระเจ้า68 บทที่ 68 รักที่สุดแล้วคนนี้... 69 บทที่ 69 ต้นกระบองเพชรจิ๋ว 170 บทที่ 70 ต้นกระบองเพชรจิ๋ว 271 บทที่ 71 รังรัก72 บทที่ 72 ปลอบประโลม73 บทที่ 73 ไม่เห็นรู้สึกอะไรเลย74 บทที่ 74 นั่นมันไม่มีชีวิต! 75 บทที่ 75 อย่าปล่อยฉันเลยนะ76 บทที่ 76 เสียวซ่านพร่างพราย77 บทที่ 77 สัมผัสทะนุถนอม78 บทที่ 78 จุดอ่อนไหว79 บทที่ 79 ไม่มีอารมณ์80 บทที่ 80 ฉันเป็นของนาย (จบ)