เสี้ยวอสูร

ที

ใจขึ้นมาเล็กๆ ก่อนจะต้องออกปากให้พวกคนรับใช้คนอื่นๆ ออกไปรอทางด้านนอก ไม่เว้นแม้แต่พ่อบ้านเหลียงเอง เพราะคิดว่าที่ซิ่นเฉิงยืนนิ่ง ไม่ไหวติงเป็นการต่อต้านอย่างอหิงสาอยู่น

งเขากับซิ่นเฉิง เทียนอี้ซึ่

เลิกดื้อดึงแล้วมานั่

หูทวนลม เห็นดังนั้นเทียนอี้ก

ดช้าๆ ชัดๆ

้รับบาดเจ็บไปพลิกดู เสียงร้องโอดโอยดังลอดออกจากริมฝีปากหนาเล็กน้อย แม่ทัพเทพอสูรเ

ึกนัก ไม่กี

็ดคราบเลือดที่เริ่มแห้งเกรอะกรังให้ ซิ่นเฉิงม

ชวนให้ดูน่ากลัวมากกว่าที่จะน่าสัมผัส กระนั้นมือของเทียนอี้กลับเช็ดคราบเลือดให้เขาอย่างทะนุถนอมและระมัดระวัง จนขนส

วยความเจ็บแสบเมื่อผงสมุนไพรที่ถ

อ๊

เทียนอี้เห

ยงแต่ใบหน้าที่นิ่ว เทียนอี้จึงไม่ได้

นัก ไม่ว่าศัตรูจากทิศใดก็หวาด

ไม่ได้ หัวคิ้วที่ขมวดเป็นปมคลายออกเล็กน้อย จากนั้น

หันไปเอาผ้าสำหรับพันแผลขึ้นมาพันไปที่ท่อนแขนแกร่ง “เมื่อครู่ก็เช่นกัน ในเมื่อเจ้ารู้ตัวว่าสู้ไม่ได้ เจ้าก็

่ซิ่นเฉิงหมายจะ

นลมหายใจออ

ห้สุนัขเช่นเจ้า

เช่นเจ้ามาระรานปั่นป่วนใน

นั้นก็ปล่อยข้ากลับไปสิ จะกักขังข้าไว้

าเจ้าเป็นทาสของข

ด้แต่ก่นด่าอีกฝ่ายในใจ แต่ก็เพียง

ของหัวหน้าเผ่าทะ

มทำ

็นน้องสาวเป็นธิดาของหัวหน้าเผ่า ซิ่นเฉิงก็ย่อมต้องเป

ิธานของบิดา แต่เจ้าใจร้อนเฉกเช่นพายุเพลิงเช่นนี้ เป็นการด

้ฟังก็นึกหงุดหงิดขึ้นมา

ให้เทียนอี้ห

รอบคอบเช่นนี้ เจ้าคงจะดูแลคนของเจ้าได้ลำบาก ดูแล้ว

ี่

ถึงได้ไร้ซึ

การให้ใครมาสั่งสอนเขาในเวลาอย่างนี้ คำพูดประมาณนี้ เขาได้ยินบิดาปรามาสมาบ

ะสงบปากสงบคำ เขากล

งสอง

มันช่

ร็จ

ขัดขึ้นมาเสียก่อน พร้อมกับปล่อยมือออกจาก

เขาทำเพียงมองแขนของตนนิ่ง ข

ี่แผล ดื่มยานี่เสีย จะช

ข้าหรือไร” ซิ่

สูรเหลือบม

ือข้างเดียวก็เสร็จสิ้นแล้ว หา

อีกฝ่ายได้ แต่นั่นก็คือความจริง เมื่อคืนนี้ก็เกือบตายเพราะมือของเจ้าสุนัขป่า เ

าข้า ข้าก็ต้องระวังตัว” เถีย

้นก็ออกปากเตือน “แต่ก็ใช่ว่าเจ้าจะหยิบโอสถใดมาใส่ปากโดยไม่ถามไถ่ข้าก่อนได้ โอสถทุกชนิดล้วนมีทั้งคุณและโทษ ต้องใช้ให้ถู

ซิ่นเฉิ

ท้ๆ ริอ่านแสร้งวา

าเอาสมุนไพรรูปร่างคล้ายดอกไม้ที่ตากจนแห้งขึ้นมาชิ้นหนึ่ง จับใส่ปากด้วยอารา

ม่ต้องอยู่ช่วยงานผู้ใด พักผ่อนให

ะไร คว้าถ้วยยามากระดกดื่ม ขณะเดียวกันก็กลืนเอาสมุนไพรนั้นลง

ยนอี้จึงไ

างกายของเจ้าบวมช้ำเพราะถูกข้าตีอยู่หลาย

งเปลื้องผ้าตามถ้อยคำของ

นั่งนิ่งก็จะเข้ามาปลดเปลื้องอาภรณ์ให้อีก ท

ป็นไม่ ข้

็วๆ หายไปอีกทาง เทียนอี้ก็ไม่ได้คิดจะทักท้วงใดๆ เพราะต่อให้ไม่ประ

ใจขึ้นมาบางอย่าง เดินกลับมาที่ตั่ง เปิดชั้นโอสถที่เขาสั่งห้ามไม่ให้ผู้ใดเปิดออก

าซิ่นเ

าบอกให้ไปซ้าย ซิ่นเฉิงจะไปขวา หากบอกให้ไปขวา ซิ่นเ

ห็นทีว่าหลังจากนี้คงจะมีเรื่องวุ่นวายตามมาอย่างแน่นอน