พลับพลึงเหมราช

องรีบซัก” เหมราชเอ่ยถาม นึกสงสารมากข

จาคให้หนูนานแล้ว

่เดินลัดเลาะออกไปตามทางเล็กๆ เพื่อไปยังรถที่จอดอยู่ตรงถนน บ้านของเธอไม่มีทางออก เรียกว่าเป็นที่ดิน ตาบ

ีซีดผูกเอว จัดการซักชุดนักเรียนชุดเดียวที่มีอยู่แล้วทำงานบ้านเล็กๆ น้อยๆ ตามหน้าที่ของตัวเอง ร่างเล

มีขนมปังห่อใหญ่ นมอีกหลายแพ็ก ขนมหลายอย่างที่ดูแปลกตาไม่เคยกินมาก่

ถึงบ้าน กำนันเหิมยิ้มหน้าบานที่ลูกชายคนเดียวกลับมาเยี่ยม ส่วน

งจริงๆ

งคุณพ่อกับ

เรียนพิเ

ับคุณแม่ ผมเรียนเจ็ดวันเลยนะครับ แทบไม

ตเป็นหนุ่มแล้วย

้ว จะเรียนอะไรต่อล

้เรียนบริหา

คุณนายจำปายิ้มแย้มเห็นด้วยกับล

บน้ำอาบท่าแล้วมา

หญิงที่ช่วยเหลือชีวิตเอาไว้ หลังรับประทานอาหารจึงขอบิดามารดาออกไปข้างนอก น

รอลูก” คุณนายจ

่ยวแถว

นหอบอะไร

ไปแจกเด

ค่อยไปพรุ่

คนพูดไม่รอฟัง รีบเดิ

จดีเกินไปไห

้าคะแนนเสียงจะได้เป็นของพี่อีก อีกอย่างข

วิตเอาไว้แต่ปรากฏว่าในบ้านเงียบกริบ ก่อนจะเห็นเด็กน้อ

ไรอยู

อบ ในมือถือไม้ไผ่ด้ามยาวๆ ที่ส่วนป

หรอ” เหมราชเอ

าดนัด แม่ค้าที่ทำขนมจะมาซ

เขายื่นถุงใบโตให้เด็กน้อย

วย แล้วนี่บะหมี่นี่คะ” เธอหยิบมาลูบๆ คลำๆ ดีใจจนน้ำ

งไห้

รหุงมาหลายวันแล้ว พี่ใจดีจังเลย ขอบคุณนะคะ

เหมราชมองไปรอบบ้านแต่ไม่

่อคงออกไปกินเหล้ากั

้น มองเด็กน้อยที่ก

ยังไ

บของเด็กน้อยทำให้เด็ก

ครับ เงินสามบา

ะ ถ้าขายแพงๆ เขาก็ไม่เอาค่ะ” เด็กน้อยพูดแล้วยิ้ม เธอปาดเหงื่อเบาๆ ตามใ

าหาอีกนะ ค่ำแล้

หว้อีกครั้ง เหมราชจึงวางมือบนศีรษ

าอย่างมีความสุข ได้ยินเสียงท่านโวยวายมาแต

บพลึง อ

ู่นี่จ

ไหนล่ะทุนที่บอกว่าจะให้ กู

ม่รู้

นี่ก็ไว้ใจไม่ได้” คนเมาทิ้งตั

ดินเข้าไปถาม เอาผ้าขนหนูผืนเ

ูไม่ได้กินข้า

ยใจดีเอาข้าวสา

คนเมาเอ่ยถาม

มราช” เธอจำชื่อพี

่เมาทุกวันไม่ทำงานทำการอะไ

้กับเสา มุ้งหลังเล็กๆ เก่าๆ มีรู เธอจึงรีบไปหาหนังยางมามัดรูพวกนั้นเอาไว้เพื่อกันยุง ก่อนจะเดินไปนั่งล

กหลายอย่างที่เหมราชเอามาให้แล้วมีความสุข รอยยิ้มไร

็นวันแรกที่เธอกินอาหารอิ่มท้องและรู้สึกว่ามีกับข้าวท

าๆ อีกด้านหนึ่งของมุ้ง ในขณะที่บิดาหลับไปแ

าดสดอย่างแข็งขัน เท้าเล็กๆ ไร้รองเท้าสวมใส่เพราะรองเท้าแตะคู่ล่าสุ

้อใบตองหนู

ื่นไปแล้วเอ่ยตอบเด็กน้อยอย่างไม่สนใจ พลับพลึงหน้าเศร้า เลยเดินไปข

หรอ” เสียงคุ้นเคยที่ดังข

อยยิ้มกว้างเมื่

ั้งหมดนั่

ะซื้อไปท

กเด็กๆ ในหมู่บ้านน่ะครับ เอาเป็นว่าพี่เหมาหมด

แค่ยี่ส

่ให้ห้

านะคะ” เด็กน้อ

นไง วันนี้ไปเที่ยวบ้านพี่ไหม จะพาไป

พลับพลึงเอ่ย

น้อยไปขึ้นรถ บ้านของเหมราชใหญ่โตเป็นบ้า