เล่ห์ร้ายทรายสิเน่หา
นท
มูกมา ถ้าเป็นอย่างที่คิดจริงๆ เขาคงไม่ปล่อยให้เนื้อสมันหวานๆ แบบนี้หลุดรอด
นุ่ม มือใหญ่ยื่นกุญแจรถให้ปิยาพัชร “ทีหลังก็ขับรถร
ได้ยิน แต่ก็รับรู้ด้วยใจว่าที่ชายหนุ่มคนนี้พูดเพราะหวังด
กชื่อตัวเองออกไป มือเรียวยกขึ้นปิดปากทันควัน ก่อนจะเอ่ยพูดใหม่อีกครั้ง “ขอบคุณน
าเข้าใจผิดนะครับ” ชายหนุ่มรีบเอ่ยบอกเสียงหวานนุ่มทุ้ม เพราะกลัวลูกกวางน้อยจะตื่นหนีเสียก่อนที่เขา
สวยและน่ารักเพียงใด และสำหรับนายเขา ฟารฮาน คอลีฟา ยา อูซาหมัด น้องชายประมุขประเทศซัลจาร์บาเม
ไม่เท่าไหร่ แต่ยังมีสาวน้อยสาวใหญ่ที่เคยอยู่เคียงข้างและต้องการก้าวขึ
ื่อตัวเองออกไปตามความเคยชิน “แหะๆ คุณคงไม่ถือนะคะ อีกอย่างแค่คุณสองคนให้การช่วยเหลือดิฉัน แค่นี้ก
มครับ ผมจะไปโรงแรม ไฮปาร์ค
กัน ถ้าไม่เป็นการรบกวนละก็ มั
ิ้มกระจ่างสดใสจากคนที่กำลังพูดอยู่ คิดแล้วก็อยากเห็นหน้าสาวเจ้าขึ้นมาจริงๆ
ต่ถ้าหากทำเช่นนั้น เท่ากับทำให้กวางตัวน้อยตื่นตัวและหนีหายไป แล้วอีกอย่างในเมื่อ
กักบ้าง แต่กลิ่นหอมอ่อนๆ ที่รวยรินออกมาจากกายให้ความสดชื่นเป็นยิ่งนัก และอย่างที่ไม่ต้องพูด
ับน
้าไม่ได้นั่งโต๊ะหน้าๆ ก็ไม่ได้เห็นเจ้าชายฟารฮานนะแก” สาวน้อยร่างเล็กในช
ักที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่เล็กๆ แล้วยังได้ทำงานที่เดียวกันอีกด้วย ใบหน้าขาวสวยกระจ่
ที่สุด เพราะรู้กิตติศัพท์ความหวงน้องสาวราวกับจงอางหวงไข่ของกัญญาพัชร กว่าที่ปิยาพัช
ลับหลังละก็ โหย...ไม่อยากคิดถึงผลลัพธ์ที่ตามมา แค่คิดก็หนาวเข้าไปทั้งแผ่นหลัง...การลงโทษด้วยสายตาที่มองราวกับไม่มีตัวตน ไม่พูดไม่จาทำหูท
้ ฉันจะมายืนสวยเลิศต่อหน้าแกห
งต่อเวลานี่หว่า?” จันฑีราทำเมินหน้าหนี สองมือเล็กเรียวยกข
เรียนวิชางอนมาด้วยเหรอนี่ โอ๋ๆ แต่ช้าแต่ไม่งอนเค้าน้า...” มือเล็กเรียวยกขึ้นสะบัดไปมาต่อหน้าเพื่อนสาว โดยไ
แต่ด้วยเพราะร่างที่หันข้างให้เลยทำให้ได้เห็นเพียงแค่เสี้ยวหนึ่งของใบ
าหวานใสจับใจ ที่จะเสียดายอีกอย่างก็คือว่างานเลี้ยงคืนนี้จัดแบบให้ทุกคนสวมใส่หน้
อุ่นร้อนเอ่อล้นคลอเบ้าแล้วไหลลงอาบสองแก้มอย่างรวดเร็วราวกับสั่งได้ แต่ดวงตากลับพราวระยับเมื่อเห็นใบหน้าซีดเผือดของคนที
้วนะ มัน...มันเกยขึ้นไปหมุนติ้วๆ บนฟุตบาท เหลือแค่นี้” มือเรียวยกขึ้นมาทำระยะระหว่างนิ้วชี้กับนิ้วก้อยประมาณสองเซ็น ใบหน้าสวยซีดเผือด ถึงแม้เหตุการ
อาใจ “เค้างี้กลัวจนตัวสั่นเลยรู้ไหมจันตี นี่ถ้าไม่มีสอง