เพลิงหัวใจไฟเสน่หา
นท
ายตัวแสบที่ยิ้มเยาะเย้ยเขาอยู่ หัวใจเขา
เลขาวัยกลางคนที่น่าจะกันสองสาวนี้ไว้ แต่ก็ไม่เห็นแม้แต่
หรือไงไอ้เสือเจ้าชู้” บุษย์น้ำเพชรตวาดเสียงแปดหลอดใส่ชายหนุ่มที่ยังไม่ยอมติดกระดุมเสื้อใ
รงเร็ว แล้วก็โกรธตัวเองที่ดันเผลอมอง
ยิ้มได้ของพยัคฆ์ที่มองมาอย่างเกรี้ยวกราด แต่มันก็ปะปนไปด้วยความกระห
้าย ไปมองบุษย์น้ำพราวที่ยิ้มแหยๆ หญิงสาวส่ายหน้าด
นี่ย่าจะเอายายเด็กหน้าอ่อนที่มาเป็นเมียเขาหรือไง แค่เจอกับพวกที่เขาเคยมีอะไรด้วยสักคนสองคน ที่จ้องจะมาอาละว
เขี้ยวอยู่ใกล้ๆ กับว่าที่ภรรยาของเขา ดวงตาคมปลาบมองหญิงสาวราวกับต้องการจะปลดเปลื้องเสื้อผ้าอ
ังจากแต่งงานกับบุษย์น้ำพราวแล้ว จะต้องรักเ
าคนตรงหน้าเองไม่ได้สนใจอะไร นอกจากผู้หญิงสาวสวยที่น
ถึงเพียงนี่ แล้วหลับหลังมันไม่พาผู้หญิงเข้าไปกกก
ี่เห็นผู้หญิงเป็นของใช้สิ้นเปลือง ใช้แล้วก็ทิ้งอย่างไอ้บ้าเสือนี่นะ แม่ง...เห็นแล้วขั
น้องสาวให้ออกจากห้องทำงานพยัคฆ์ เธออับอายและขยะ
าที่เจ้าสาว...ยังจะทำอะไรกับหญิงอื่นต่อหน้าต่อตาเธออีก ทำให้เธออับอายขายหน้าแ
ห้รู้เรื่อง ไม่งั้นแต่งงานกันไปแล้วพี่จะต้องถูกม
นนี้จะให้ทำอะไรก็ได้ ขอแค่ได้ออกไปจากห้องที่แสนจะน่าเกลียดนี่เร็วๆ และเธอก็จ
้อนใส่พี่สาววงโต “พี่ท
ีขาวที่ตกอยู่ใกล้ๆ กับเท้าบุษย์น้ำพราวนั่งบนตักกว้างใหม่อีกครั้ง พลางดันตัวเสื้อให้ตกลงมาอย่างแผ่วเบา เผยให้เห็
มื่อปทุมถันถูกครอบครองและปลายน
ใจกล้าหน้าด้านหน้าหนาของพยัคฆ์ และหญิงสาวอีกคน ที่ไม่ร้องห้าม
ยด บัดสี
ก็บุญเท่าไหร่แล้ว” พยัคฆ์สวนกลับในทันที มือยังคงนวดเฟ้นปทุมงาม ราวกับต้องการให้หญิงสาวที่ยืนหน้าแดงรู้ว่า
องสาว และพยายามดึงมือบุษย์น้ำเพชรให้
ษย์น้ำเพชรยื่นมือไปขอกระเป๋าจากพี่สาว เธอไม่อยากให้มืออันขาวสะอาดของเธอ ได้แต
าวยื่นกระเป๋าให้น้องสาว แล้
พยัคฆ์ที่นัวเนียอยู่กับอัญญิกา หญิงสาวยกมือขึ้นหมายจะฝาดกระเป๋าใส่ศีรษะทุย แต่แค่เพียงแวบ
อนจะฉกริมฝีปากมาประทับบนเรียวปากนุ่มอิ่มเต็มสีชมพูระเรื่อ เขาจับแขนเรียวยาวไพล่หลัง แ
กสาวน้อยในอ้อมแขนช่างหอมยั่วใจเขาเหลือเกิน แล้วไหนจะความ
องต้นกล้า มือเคล้าคลึงปทุมถันเต่งตึงแผ่วเบาและนุ่มนวล เม
ายใหญ่ ที่ถูกพิษเศรษฐกิจเล่นงานและการทำงานที่ผิดพลาดจนต้องเกือบจะล้มละลาย จึงคิดหาวิธีฟื้นตัวด้วยการส่งลูกสาวคนโตมาเป
้...ถ้าเป็นเนื้อนุ่มนิ่มอย่างคนตรงหน้า กับเงินแค่ร้อยสองร้อยล้านเขาก็ว่าคุ้มเก
...อื