เพลิงหัวใจไฟเสน่หา

นท

ยงของเธอจะไม่ดังเข้าไปในหูชายหนุ่มแม้แต่น้อย ปากหนาขบเม้มลากไล้ไปตามลำตัวเนี

ษะทุยให้ห่างจากกาย เมื่อรับรู้ว่าชายหนุ่มกำลังเคล

วกับผลทับทิม ดวงตาคมมองราวกับกำลังสะกดใจหญิง

ร้อมกับล๊อกขาเรียวเอาไว ก่อนเขาจะแยกกลีบดอกไม้อันอ่อนเยาว์และนุ่มนิ่มออกจากกันอย่างเชื่องช้า ชายหนุ่

กทายกลีบดอกไม้อันอ่อนเยาว์จากเชื่องช้าเป็นระรัวเร็วเมื่อได้พบกับความหวานนุ่ม

ทำได้ กลืนกินน้ำหวานที่หลั่งไหลออก

อย่าทำอย่างนี

อระบายความเสียวซ่านที่ถูกปลุกขึ้น ลมหายใจหอบพร่าเหมือนกำลังวิ่งอยู่บนถนนกว้างและยาวไกล ใบหน้านวลส่ายไปม

พยัคฆ์ร้องบอก ในขณะที่ลิ้นสากและนิ้วใหญ่เริ่มคืบคลานเข้

อมแพ้ แต่ยิ่งเธอต่อต้านมากเท่าไหร่ลิ้นและนิ้วเรียวยาวก็ยิ่งรุกล้ำดอก

ความกระสันเสียวที่ถูกปลุกขึ้นไม่ไ

่ยังคงไม่หยุดเล่นกับร่างกายนุ่ม ชายหนุ่มเคลื่อนไหวตัวขึ้นมาจ

อีกสาวน้อย” ปากหนาซอก

ยนะ” หญิงสาวขอร้องด้วยหวังว่าชายหนุ่มจะไม่

แต่งงานกับพี่สาวฉันแล้ว อย่

นจะแต่งงานกับยายพี่สาวขี้กลัวของเธออีกห

ปเป็นส่วนหนึ่งแล้ว พยัคฆ์ก็จัดขาเรียวให้แยกออกห่าง พร้อมกั

ร่างกายใหญ่ หน้าอกหน้าใจนุ่มเต่งตึงก็โดนโจมตีฟ้อนเฟ้นจากมือใหญ่ ปาก

ธอไหลอาบแก้ม เจ็บร้าวเ

ญ่ก็ฟอนเฟ้นเคล้าคลึงปทุมงาม ราวกับต้องการจะปลอบประโลมหญิงสาวให้ผ่อนคลายจากความเจ็บปวดที่เขาเป็นคนสร้างขึ้น ขณะที่ภมรหนุ่มก็

จะนำทั้งความสุขสมและปวดร้าวมาให้มาก

่นแทรกเข้ามาด้วย เมื่อชายหนุ่มหลอกล่อด้วยชั้นเชิงที่เหนื

เสือ

อมจะรับเอาความสุขที่เขาจะมอบให้แล้ว ชายหนุ่มเคลื่อนไหวนำทางอย่างช้าๆ ใ

ทึกเส้นผมนุ่ม พลางหยัดยกเรือนกายขึ้นรับความแข็งแกร่งที่เคลื่อนไหวเข้าหาอย่างหนักหน่วงรุนแรงและถี่ยิบ บ้างก็เคลื่อนไหวอย่างห

อบอุ้มอาวุธคู่กายตอดรัดถี่ยิบ จนเขาทนไม่ไหว จึงเคลื่อนไหวร่างกายเพื่อให้แนบชิดกับกายบอบบางมากที่สุด กดฝังเมื่อก้าวผ่านพ้นไปถึง

ตีสลับผลักดันกายแกร่งให้ถอยห่างไป เพื่อเธอจะได้รีบเก็

็ดี...ฤทธิ์เยอะอย่างนี้ฉันช

ม็ดเล็กๆ บนใบหน้าอย่างอ่อนโยน ก่อนจะลากลงไปจนถึงปทุมถันเล็กกะทัด

ให้ฉันได้ปราบทั้งคืนนะ” ชาย

อก็ทุบตีและปัดป้องไม่ยอมให้พยัคฆ์ถูกเนื้อต้องตัว แต่ยิ่งเธอเคลื่อนไหวเรือนกายมากเท่าไหร่เหม

รไม่ได้ เมื่อเจอกับสัมผัสชวนสยิววาบหวามทรวง กายก

ธอปลุกมันขึ้นมานานๆ

น เริ่มเคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้าแต่หนักแน่นและมั่นคง เริ่มต้นนำทางบุษย์น้ำเพชรไปท่องเที่ยวบนเส้นแห่งสายรุ้งอีกครั้ง โดยไม