หัวใจร้าว(รัก)ในวันวาน

ิงชราเดินนำหน้าพร้อมทั้งบอก

้วเดินขึ้นไปชั้นบน เขาเดินไปยืนตรงหน้าห้

อก

็บปวดชอกช้ำหัวใจจนแทบใจขาดตาย เธอเอาแต่ร้องไห้ไม่มีเสียงมีแค่น้ำตาแ

ึ้นนั่ง ก่อนที่จะมองไปยังประตูห้อง เธอใ

้พิสุทธิ์ยืนตัวแข็งทื่อ ชา

บหูชิดบานประตูห้องฟังเสียงคนด้านน

อก

บ แต่กลับเคาะป

ะ” พัชชาไม่อยากเห็นหน้าใครในเวลานี้ เธอจึงปฏิเสธที่จะเป

นด้านในไม่เปิดประตูให้เขาเข้าไปแน่ พิสุ

นประตู เธอเอียงหน้าฟังเสียงข้างนอก

ะ” พิสุทธิ์มองคนข้างห้องที่เปิดประตูออกมาดู

้านในเงีย

ก็แล้ว แต่เจ้าของห้องก็ไม่ไม่พูดอะไรสักคำ จึงทำให้พิสุท

อน ๆ ข้างห้องตะโกนตำหนิว่าพิสุทธิ์เสีย

็นหน้าเธออย่างชัดเจน เขาไม่รอให้เจ้าของห้องอนุญาต เดินเข้าไปในห้อง แล

” พัชชาเดินนำหน้าพาชายห

นพี่มาคืน” พิสุทธิ์ไม่ยอมนั่ง เขา

ะร้องไห้ทุกครั้งเมื่อนึกถึงเรื่องโหดร้าย แล้วเมินหน้าหนีเพราะไ

เธอ” พิสุทธิ์เดินเข้าไปยืนชิดคนตัวน้อย เสียงของเขาส

ทษหนูหรอกค่ะ” พัชชาดันมือหนาออก แ

ทำลายความบริสุทธิ์ของเธอ” พิสุทธิ์สีหน้าหม่น เขาเดินต

หลเป็นสายอาบแก้มสองข้าง เธอทำได้เพียงแค่

างามให้เงยขึ้นมองตากัน เขาใช้นิ้วมือเช็ด

กเสียใจที่ปล่อยใจปล่อยตัวให้เขาเชยชมทั้งที่เธอน่าจะขัดขืนสู้

ทธิ์ก็คว้าข้อมือน้อยกระชากอย่างแรงจนเธอ

ู แล้วพี่มุกล่ะคะ พี่เอาพี่มุกไปไว้ที่ไหน” พ

นแล้ว” พิสุทธิ์ต

พราะว่า ระ...” พัชชาไม่ทันได้พูดว่า ‘เพราะเรามีอะไรกัน

ินไหม คงไม่ได้กินแน่” พิสุทธิ์ถามเสียงเบา แขนกำยำก็กระชับอ้อมแขนกอดเอวคอด

ม่ถึงวินาทีก็แดงระเรื่อเพราะเขินอาย เธอเมินสายตาหนีแล้วคิดตามค

งทุ้มไพเราะ ดวงหน้าหล่อยังวนเวียนชิดใกล้ใบหน้างาม ปลายจมูกโด่งก็ชนกับพวงแก้มหอม ซึ่งเ

เธอได้แต่ยืนร้องไห้ไม่มีเสียง มีแต่น้ำตาแห่งความเสียใจเท่านั้นที่ไหลอาบแก้ม การแต่งงานจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อ