สุลต่านร้ายขังรัก ชุด ทัณฑ์ทราย
ยู่กับฮันนาอีกพักใหญ่ เขาก็ต้องรีบกลับไปเข้าห้องประชุมอีก
ามสุขที่กำลังจะได้เป็นองค์สุลตาน่า ผู้หญิงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของนครฟาดิลาห์ แม
อาไว้ในอุ้งมือทั้งสองข้างของตน
ข้าไปในอุทยานส่วน
นสวนทางมาเจอฮันนาก็
ีอาห์” ฮันนาถวายความเคารพ
พี่ชายลุ่มหลงด้วยความชิงช
้าไปในอุทยานของเ
ม่อมฉันก็นำพระกระยาหารกลางวันไปถวายอ
เองอย่างนั้นน่ะเหรอ” มารีอาห์มองฮันน
่นัง... เอ่อ จินนี่ใส่ร
เจ้าทำอาหารไม่เป็น แต่
พคะว่าหม่อมฉันเป็นผู้ล
ชื่อน้ำค
ักดิ์ตรงหน้า เพราะรู้ดีว่าอีกไม่น
ะ ขอแค่องค์สุลต่านทรงเชื่อหม
เจ้า
ดตัวอบสมุนไพร เพื่อเตรียมตัวเป็นองค์สุลตาน่าเพคะ”
แม่ม
นด้วยความขัดเคืองใจ “เรา
มย์ เพราะสิ่งที่ตัวเองต้องการก
๊ย.
เข้าไปในที่ลับตาคน และปากของห
. พี่เอ
้าที่ตื่นตกใจของฮันนาก็เ
่ฮู
ลายปีด้วยความพึงพอใจ ฮูเซ็นไม่ได้มีดีแค่หล่อเหลา และรูปร่างที่กำยำล่ำสันเพียงอย่างเดียวเท่
ห้พี่เลย ฮันนาไปเข้าเฝ้าอ
ป็นคำสั่งของท่านพ่อ พี่ก็ร
่หวงฮั
มือนกัน แต่ฉันขัดใจพ่อไม่ได้ เรื่อง
็นคลายมือจากร่างอรชร พ
บบนี้ แสดงว่าจะท
ันไม่เคยคิดจะทิ้งพี่เลย ฉันรั
าก็ต้องไปอภิเษ
นก็ไม่มีวันที่จะทิ้งพี่หรอก ฉันจะลักลอบออกมาหาพี่ทุกครั้งที่ฉันมีโอกาส ยิ
ให้ฮันนาไปเป็นของชายอื่น”
ของฉันไป และเราก็ได้เสียกันมาตั้งนานแล้วด้วย ดังนั้นพี่ฮูเซ็นคือชายคนเดียวที่ฉั
อฮันนาได
ซ็นยอดรัก... ฉ
ำของฮูเซ็นแน่น ยกมือสอดเข้าไปใต้ตัวเสื้อของชายหนุ่ม และ
านอนราบกับพื้น แต่ฮันนาคัดค้าน “ตอนนี้
ในตัวของฮันนา หรือฮันนาไม่ชอบต
้ ฮันนาก็อดใจไม่ไหวในที่สุด หล่อนสูดปากแรงๆ
ะพี่ฮูเซ็น ฉันก
ได้สิ
พร้อมกับดันร่างบอบบางของฮันนาให้นอนหงายลงไป
ัวลงไปสุดแรง ฮันนายิ้มกว้าง และเด้งรับ เจ้าหล่อนชอบความรุนแรง และเขาก็จัดให้ตามคำขอ สองร่างสอดประสานกันอย่างดุดั
ูเซ็น... แค่ครั้งเดี
เช็กความเรียบร้อยของตัวเอง กายส
พี่ไปก
าจากพงหญ้าข้างทาง และมุ่งหน้าเดินกลับเรือ
ับแม่ก่อ
ายยิ้มอย่างอารมณ์ดี พร้อมกับทรุดตั
้กับลูกสาวคนสวย ก่อนจะรอจนฮันนาจิบชาจนเสร็จ
ะไรเหรอค
สาวระบายยิ้มสะใจ “ก็เรื่องที่เจ้
ื่อเข้าใจความ
ยู่แล้วละท่านแม่ แต่ท่า
คำพูดของลูกสาว “ท่านพ่อของเจ้
านพ่อบอกว่าท่านไม่อยากให้
ิดา แต่ใบหน้าของวีณาก
เข้าเฝ้าองค์สุลต่า
รียบร้อยดี
นจะเลิกคิ้วสูงด้วยความแปลกใจ เมื่อเห็น
นหญ้ามาหรือไง ทำไมมีเศษใ
บปัดเศษใบหญ้าออกจากเส้นผม
่น่ะค่ะท่านแม่
ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของนครฟาดิลาห์ในไม่ช้า ดังนั้นเจ้าจะต้องทำตัวใ
ร้อมสำหรับองค์สุลต่านมาตั้ง
เจ้าไม่เข้าครัว
ไม่ไปหรอกท่านแม่ ฉันขี้เกียจ แล
ตลอดชาติไม่ได้หรอกนะ เพราะแม่มีความคิดที่จะขับไล่ม
มหายใจออกมาอ
ยังไงล่ะ เพราะเมื่อฉันขึ้นเป็นองค์สุลตาน่า แม่ครัว
ุลต่านหลงอาหารที่เจ
ช่ท่
งการเสวยอาหารฝีมือของเจ้าอีกล่ะ เจ้า
ุลตาน่าเรียบร้อยแล้ว องค์สุลต่านก็คงไม่กริ้วฉันเพราะรสมือของฉันเป
เจ้าก็ต้องระวั
่าย “ฉันขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะคะ สงสัยกินเยอะก็เลยง่
บางของลูกสาวไปจนลับตา มองด