สาวน้อยหัวใจไต่รัก

นท

ผมว่าเมฆก็ได้ ส่วนสาวสวยรวยรอยยิ้มคนนี้...” โตยธรดึงรั้งกายอรชรมานั่งแนบชิด ส

จมูกแทบจะชิดติดกันอยู่ นัยน์ตาขุ่นขวางอยู่

อื้อนเอ่ยเสียงหวาน กลีบปากอิ่มคลี่ยิ้มแย้มเยือนละมุนละไม “ได

งมากใช่ไหมคะ” มนต

วยความอิจฉานิดๆ ด้วยมนต์สิกานต์แต่งงานมีลูกโตเป็นสาวแล้ว แต่เธอก็ฟังออกถึงความรั

กับปืนลูกซองแฝดสักรอบสองรอบเสียแล้วซิ จะว่าไปวันก่อนไปยิงกระต่ายป่า แต่พลาดไปเสียไกลเลย ช่วงนี

่ากลับมีเยื่อใยของความรักระหว่างพี่น้อง แม้ไม่ได้เกิดจา

ิกานต์เอ่ยถาม “หรือเคนไปเล่าเรื

ันกันบ้าง แต่กลับรักกันเหมือนพี่น้อง เหมือนกับคนสายเลือดเดียวกันเลยค่ะ” ปัทมพรปรายสายต

ารคอยสังเกตพฤติกรรมของโดโนแวนทั้งสิ้น ทุกครั้งที่เขาเอ่ยถึงสองสาวต่างวัย นัยน์ตาจะเป็นประกายอย่างคนมีความ

้นไหว้ปัทมพรอย่างแกนๆ ด้วยถูกสายตาของบิดาและใบหน้าเรียบจ

กงอง้ำหันไป ปรายสายตาน้อยอกน้อยใจไปมองโดโนแวน คงนินทาเรื่องของเธอกับผ

ินริม

กันต์กนิษฐ์ก็หุบปากเงียบแล้ว แต่ใบหน้าเหงาเศร้าหม่นมอง สายตาน้อยใจและเจ็บปวดยามที่ทอดมอง

มเข้าใจและห่วงหาอาทรซึ่งกันและกัน นั่นแหละถึงจะเป็นรักแท้ ที่กันต์กนิษฐ์ต้อ

ีกว่าค่ะ พี่เมฆอยู่ดูแลเคน ไม่ใช่ชวนทะเลาะนะคะ” มนต์สิกานต์เอ่ยเตือ

รดปลายเท้าไปหาโดโนแวน แต่กลับต้องหยุดชะงักด้วยใบหน้าหมองเศร้า เมื่อเจอ

ม่ดีกว่

ร้องด้วยการส่งรอยยิ้มหวานปะเหลาะฉอเลาะ แต่

า สลับเหลียวสายตามองโดโนแวนด้วยความน้อยใจ เพราะเขาไม่มองเธอ ในสายตาคู่นั้นไม่ว่ากี่

ยหนุ่มมาเกี่ยวร้อยพันหัวใจเธอเลย ยังไม่ทันเข้าใกล้ขอบหัวใ

อกลับยกธงขาวแล้ว ไม่! เธอต้องไม่ยอมแพ้ ต้

ธรก็หันหน้ามาหาโดโนแวนทันค

เพียงแค่ลับเข้าไปในห้องทำงานที่ซ่อนอยู่ใต้ห้องทำงานปกติเท่านั้น ชายหนุ่มก็สะบัดทุกอย

่เดินออกมาจากห้องน้ำ กันต์กนิษฐ์เอ่ยถามด้วยท่าทา

น้าเป๋อเหลอ กลอกตาไปมา สู้อุตส่าห์หลบเลี่ยงหลีกหนีทุกทางแล้ว แต่สุดท้ายก็

ดค้อนปะหลับปะเหลือก มองโดโนแวนด้วยสายตาเจ็บช้ำ “คุณป๋าทำอย่างนี้ได้

ะเมฆ ถ้าจะขอให้คุณ

อแล้ว ถ้าจะต้องอยู่ร่วมบ้านด้วย...เธอคงอกแตกตายเป็นแน่แท้ กลีบปากอิ่มเม้มเ

ป็นเพื่อนข้าวฟ่างด้วย นี่ก็ใกล้ถึงงานสงกรานต์แล้ว ปีนี้ทางอำเภอติดต่อมาว่าให้ไ

อย่างใจ อีกทั้งรู้ที่บิดาทำลงไปนั้นเพราะต้องการผลักไสให้โดโนแวนถอยห่างไปจากแม่และตัวเธอ แต่คนอื่นใ

คนที่คุณป๋า

ฐ์ตวาดแวดเสียงแหลมเล็ก จนคนฟังเบ้หน้