สาวน้อยหัวใจไต่รัก

นท

ยความหงุดหงิดใจ “ทำไมคะ คุณป๋าก็รู้กระถินชอบคุณป๋า แล้ว...แล้วทำไมคุณป๋าทำอย่างนี้กับกระถิน” หญิง

องผูกพันกับชีวิต คนหนึ่งคือมนต์สิกานต์และอีกคนก็สาวน้อยตรงหน้านี่แหละ ซึ่งเขาไม่รู้ว่าเธ

อนกับพ่อเมฆของกระถินไง อีกอย่างดูไปแล้วคุณบัวก็น่ารักดี นิสัยเรียบร้อยอ่อนหวาน ป้ำเป๋

์กนิษฐ์อยู่ด้วย เขาจะต้องหาทางป้องกันตัวเองเอาไว้ก่อน ถ้าไม่อยากเจอกับป

งการ การได้ใกล้ชิดกับสาวน้อยแรกพลิที่พร้อมยอมต

กระเง้ากระงอดระคนน้อยใจ ถือโอกาสที่ชายหนุ่มไม่ทันระวังตัว วิ่งปรี่เข้าไปหา สองแขนเรียวโอบรอบ

ยดกายนุ่มนิ่มแนบชิดจนเลือดในกายหนุ่มไหลพลุ่งพล่านให้ถอยห่างไป แต่กว่าจ

ขก ด้วยกลัวโตยธรจะเห็นเข้า...กลัวโดนไอ้คุณพ่อจอมหวงลูกสาววิ่งมากระทืบก่อนเขาจะคุยกับหญิงสาวให้รู

มาแล้ว คุณป๋ารักกระถินเหมือนลูกคนหนึ่ง แล้วอย่างนี้จะให้เปลี่ยนใจไปรักกันแบบ…แบบร่

งโดโนแวน ไม่ใช่ดื้อดึง แต่ถ้าได้เรียนรู้กันแล้ว เขายังไม่รักไม่ชอบจริง

งแหลมเล็กจะดังออกไปให้ไอ้พ่อจอมหวงได้ยิน “เบ

นี่เอง ถ้าอย่างก็เสร็จกระถินน่ะสิ นัยน์ตากลมใสเ

คุณป๋าก็ต้องทำตามควา

เสียวแผ่นหลังวูบ ขนบนหลังคอลุกชัน ไม่ได้ค

ราก็ต้องมีข้อตกลงกัน” หวังว่าเขาคงจะคุยกับกันต์กนิษฐ์ได้รู้เรื่อ

ลาะสายตาของผู้เป็นบิดาจอมหวงเดินออกไป เพื่อจะได้นั่งคุยกับเธอ

่ยอมเดินตามง่ายๆ ด้วยว่ายืนตรงนี้ยังใช้อำนาจของบิดาทำให้โดโนแวนกริ่งเกรงได

กระถิน ทำอย่างนี้

าง ที่ทำอะไรก็ไม่เคยดี ผ

ก่อนจะเปลี่ยนใจก้าวเดินไปเคียงข้าง สอดสองมือเข

วไปหน่อย คงเป็นเพราะคิดถึงมา

คุณป๋าผ

กโด่งได้รูปยู่ย่นเล็กน้อย “ผิด! ผิดมากที่สุดเลยล่ะ” กันต์กนิษฐ์ลงเ

ด้หวัง” หญิงสาวปล่อยแขนและเดินไปดักหน้า

านวลที่แต้มยิ้มหวานระเรื่อ นัยน์ตาพร่างพราวระยิบระยับเป็นประกายเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นอย่

คุณป๋าไม่ให้คลา

มีวันถอย เรื่องงานก็หนักใจพอแล้ว ยังต้องมาคอยป้อง

รอบๆ โล่งโปร่งไม่มีใครมาเกะกะสายตา จึงยกสองแขนเรียวขึ้นพาดบนไหล่กว้าง ไล้ปลายนิ้วกับหลัง

ย แล้วหัวใจคนที่ได้รับความรักสม่ำเสม

จากลำคอ แต่เกลียวเชือกเมื่อรัดแน่นแล้ว การคลายปมย่อมยากยิ่งกว่าสิ่งใ

าขึ้น นิ้วเรียวยาวไกล่เกลี่ยปลายจมูกโด่ง “กระถินคิดถึงคุณป

งหน้าหนี เลยกลายเป็นว่าเธอได้หอมแก้มเขาแทน แต่ไม่เป็นไรแค่