ต้านรักสัมผัสร้าย

ากแฟนฉันเด

จนผู้คนที่มุงรอบกายผงะถอยห่างกันเป็น

พร้อมตรงเข้ามาคว้าแขนของพลอยชมพูหมายฉุดดึงให้ออกมาจากผู้ชายร่างใหญ่ท่าทางไร้ซึ่งความ

มายุ่ง! นี่มั

นภพถึงกับหน้าตึงขณะที่ปณิตาแอบชำเลืองมองเจ

คุณเมามากแล

คที่ทำให้คนถูกกอดแขนแน่นต้องก้มลงมองด้วยความฉงนแต่ก็นึกสะ

นเถอะฮันนี่” จบคำชวนเจ้าของร่างสูงใหญ่ก็คว้าเอว

ชมพูจะปฏิเสธ เพื่อนของเธอกลับเดินตามผู

่ขยับเข้ามาขวางกั้นเจนภพซึ่งตั้งท่าจะตามไปได้ ป

**************

ังวานถามขึ้นหลังจากเจ้าตัวพาเจ้าของเร

มองด้วยสายตาหวานหยด แม้จะรู้ว่าอาการนี้เป็นผลพวงมาจากฤทธิ์ของสารอะไรสักอย่างที่ผสมลงไปใน

ามรู้สึกบางอย่าง ลึกๆก็รู้สึกอยากครอบครองแต่ความรู้สึกหนึ่งก็แย้งว่

อะไรห

เขาบังเอิญเห็นตอนเจ้าหล่อนเดินเข้ามาในงาน ดวงตาท

า...ติ๊ก...

นเธอมาด้วย แบบนี้เขาจะเอาเธอไปส่งที่ไหน แล้วไม่รู้

..อยู่

ต้นแขนแล้วตัดสินใจพากลับไปห้องของตัวเอง

่กำลังหัวเราะเกินกว่าเหตุตรงเข้าห้องนอนที่แยกเป็นสัดส่วนด้านในทันที จับเธอขังไว้ในห้องนี้

เรียวแขนงามที่ทำท่าผละจากแต่โดยดีกลับวาดขึ้นคล้องต้

เขาไม่เคยพานพบ คนกำลังใจเต้นโครมครามกับความรู้สึกประหลาดล้ำได้ยินเสียงหวานพึมพำอะไรสักอย่างก่อนที่เจ้าของจะเบี่ยงหน้าหันม

ของเธอจรดมาแผ่วเบาเขาถึงได้รู้สึกราวถูกไฟแผดเผาไปทั้งกายและใจ ความรู้สึกที่พยายามเก็บกดไว้พุ่งพรวดขึ้นมาจนเขาไม่อยากหักห้ามใจได้อีก บางทีดวงตา

ยิ่งอยากสัมผัสโลมไล้เธอมากเท่าไรเขาก็รู้สึกราวจะขาดใจเสียให้ได้ ไ

ย่างซึ่งทาบทับอยู่บนเรือนร่างเธอ สิ่งนั้นช่างหนักเสียเหลือเกิน หนักเกินกว่าเธอจะผลักไสออกไปไหว และตอนนี้

ยคล้ายกำลังมีฝูงผีเสื้อโบยบินอยู่ในนั้นมันวาบหวิวแปลกประหลาดจนเธอต้องแขม่วเก

ฏคล้ายจะแจ่มชัดแต่ก็สุดท้ายพร่าเลือน หญิงสาวรับรู้ในจิตใต้สำนึกว่าภาพที

ณ..

้าที่ผุดพรายขึ้นมาแผ่วเบาได้เพียงคำนำหน

เคยแสดงต่อเขามาก่อนในชีวิต สองมือเลื่อนมาประคองใบหน้าหล่อเหลานั้นแล้วส่ง

นหายไปทันทีที่ริมฝีปากหยักสวยถูกประกบจูบ ความรู้สึกประหลาดล้ำในกายชายตื่นต