ร้อยเล่ห์พรางใจ
นุษยธรรม จิตใจเหี้ยมผ
อกตัวเองว่าทำถูกแล้ว ช่อมาลีไม่มีคุณสมบัติมากพอที่จะทำงานที่นี่ต่อไปได้เพราะหากเรื่องที่เกิดขึ
ยหยาดน้ำตาและเสียงต่อว่ารุนแรงก
กริ๊งงงง...
ธานหนุ่มหลุดออกจากภวังค์ มือใหญ่ยื่นไ
ังไงค
เสียงหวานของเลขานุการตอบมาตามสาย ภีมวัจน์ปรับสี
ปที่ห้องรับร
ท่าน
้ตัวใหญ่ ปลายนิ้วแกร่งเคาะโต๊ะราวกำลังใช้ความคิด เพียงไม่ถึงนาที ร่างสูงให
นหญิงสาว ร่างเล็กทรวดทรงกะทัดรัดลุกขึ้นยืนต้อนรับเขาแทนที่จะเป
ูเป็นธรรมชาติ แต่ที่ดูสะดุดตาเห็นจะเป็นดวงตาสุกใสราวมีดวงดาวนับล้
ครับ คุ
างเล็กเอ่ยทักทายกลับพร้อมแนะนำตัวเอง เมื่อเสี
โนมัติก่อนเดินไปนั่งยังที่ประจำของตนแล้ว
ีนัส เชิญ
ครึ่งด้วยท่าทางมั่นอกมั่นใจไม่บ่งบอกความขัดเขินหรือประหม่าแม้แต่นิด ซ้ำดวงตาคู่สวยยังสบประสาน
น้ำตาลไหม้จ้องมองหญิงสาวผู้มาเยือนอย่างสังเกตทุกอิริยาบถ เขาพอรู้มาบ้างว่า
รนั้นทำเอาเขาต้องซ่อนรอยยิ้มขันเอาไว้ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเรี
ภีมวัจน์
ค่ะ คุณ
ท่านไปไหนเสียล่ะ” เขาเอ่ยถามหลังจากที่บอกกล่าวเรื่อ
รูปหล่อ ด้วยเธอรู้สึกเหมือนเขาทำราวกับเธอช่างต่ำต้อยเสียเหลือเกิน ท่าทีห่างเหินไว้ตัว แม้ใบหน้า
ครั้งนี้ก็คือการเจรจาต่อรองขอส่วนลดในออร์เดอร์ล็อตต่อไป ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้วต่อให้ได
นี้ท่านงานรัดตัวจนแทบไม่มีเวลาหยุดพักเลยค่ะ แล้วนี่ก็ติดภารกิจด่วน ส่วนดิฉันเรียนจ
รื่องเป็นราว แล้วพ่อคุณก็ส่งคนที่ไม่
มเยาะ พร้อมดวงตาสีน้ำตาลไหม้ที่ฉายแววขบขัน นั่นทำเอาสาวสวยที่เต็มไปด้วยความมั่นใจเกิดอากา
ี้สักเท่าไร แต่คุณพ่อท่านให้ความสำคัญกับทางค
งมาก เพราะแทนที่เธอจะรู้สึกต่ำต้อยและเสียความมั่นใจในตัวเองจากคำพูดดูแคลนของเข
ับมอบหมายครั้งนี้จะสำเร็จ” ภีมวัจน์หรี่ต
รับความเมตตาจากผู้ที่มากไปด้วยความรู้และเชี่ยวชาญอย่างคุณช่วยชี้แนะและให้มุมมองเกี่ยวกับด้านนี้ค่ะ” วีนัสบอกพร้อมคลี่ยิ้มหวานให้ ดวงตาของเธอพร
ผมจะต้อนคุณไปทางไหน ก็ต้
ู้สึกจากใจ นั่นคื
ศีรษะให้เขาน้อยๆ อย่างอ่อนน้อมด้วยความพึงพอ
หวะเพื่อดูท่าทีอีกฝ่าย แต่เมื่อวีนัสยังคงจ้องมองเขาด้วยแววตาที่เจือด้วยรอยยิ้มไม่มีทีท
าก็อาจได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนความคิดซึ่งกันและกัน” เขาบอกต่อพร้อมมองอย่างจับสังเกต แต่วีนัสก็ไม่ได้แสดงอาการดีอกดีใจจนออกนอกหน้ากับ
ณจะช่วยชี้แนะแก่ผู้ด้อยความรู
์ วันนี้ผมต้องขอโทษด้วย คุณคงไม่ว่า
อนยกภูเขาออกจากอก เพราะการที่ไม่ต้องรีบรวบรัดพูดคุยในวันนี้ก็เท่ากับช่วยต่อลมหายใจของเธอให้ยาวออกไป และการที่เ
ย่างภีมวัจน์นั้นฉลาดเป็นกรด ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่ได้รับความไว
ร์คอมเรียกเลขาฯคนเก่งให้มารับหน้าที่ต่อจากเขา จากนั้นชายหนุ่มก็หัน
ละดวงตาที่โดดเด่นแล้ว เธอยังมีรสนิยมในการ
แล้วเจอกัน” ภีมวัจน์
พุ่มไหว้แล้วก
ัสด
วเดิน แต่เพียงแค่ผ่านหน้าหญิงสาวไปได้ไม่เกินสามก้
มีอีกเรื
บมากะทันหัน แล้วเธอก็ได้คำตอบเมื่ออีกฝ่ายเอ่ยประโยค
ทนตัวเองว่า ‘วีนัส’ จะดี
ต่ก็ไม่ได้ดูเป็นการทอดสะพานให้เขาจนเกินงาม ซึ่งข้อนั้นวีนัสรู้ดีอยู่แล้ว ผู้ชายเป็นเพศที่มีสัญชาตญาณในการเป็นนัก