ลิขิตหงส์ฟ้าชะตารัก แคว้นเว่ย

ล่ะก็ ตอนนี้หลิวลู่หลินก็คือหนึ่งในตัวละครจา

ับนางเอก และตอนหลังยังอิจฉานางเอกที่ได้หัวใจของพระเอกไป ก็เล

กอัครเสนาบดีจับได้ว่าใส่ยาปลุกกำหนัดลงในถ้วยชาของนางเอกและขังนางเอกไว้กับองครักษ์

รัดคอ และทำให้คนอื่นเข้าใจว่านางแขวนคอตายเพราะความหึงหว

ฉันคือ หลิวลู่ห

่งยื่นถ้วยยาสีดำที่มีไอสีขาวลอยขึ

ก่อนจะยกขึ้นดื่มรวดเดียวหมด ภายใต้สายตา

่นถ้วยเปล่าคืนให้ แล้วลงจากเต

ดูกระจุ๋มกระจิ๋มน่ารักน่าเอ็นดูเป็นอย่างยิ่ง

องที่ทำขึ้นอย่างประณีต แต่ละชิ้นหากนำไปขายคงได้ราคาไม่น้อยเลย ดูอย่างแจกันหยกใบให

าคะ” หงซิ่งที่คอยเดินตามหลังอ

จะเปลี่ยนเป

ในแขนเสื้อแล้วยื่นให้หลิวลู่หลินท

ก้อนเงินเพียงไม่กี่ก้อน กับเหรียญที่มีรูตรงกลางไม่กี่เหร

ดูก็เข้าใจตัวอักษรเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้น นี่คาดว่าคงจะเป็นตั๋วเง

ลึง กับห้าสิบสองอีแปะเจ้

ี่หนึ่งชามร

ยากกินบะหมี่หรือเจ้าคะ บ่าวจ

อยู่ตอนนี้มากหรือน้อยเท่านั้น เอาอย่างนี้ ค่าแรงของเจ้าในแต่ละเดือ

ุณหนูท่านอื่นได้เพียงสามร้อยอีแปะเท่านั้น ส่วนสาวใช้ประจำตัวฮูหยินจะได้แปดร้อยอีแปะ

ินตั้งสองพันกว่าตำลึงเชียวนะ เด

หน้านี้คุณหนูยังบ่นว่าน้อยไปด้วยซ้ำ ซื้อเครื่องประดับได้เพียงชุดเดียวเท่านั้น… หาก

าเครื่องประดับที่ข้าซื

ามตกใจ “คุณ…คุณหนูทำ

ื้อ ตอนนี้ข้าอยากขาย เหตุใดจึงขายไม่ได้”

ะลัก ก่อนจะเดินไปเปิดลิ้นชักที่ตู้ด้านข้างโต๊ะเครื่องแป้ง แส

กนิด รสนิยมของเด็กคนนี้ดูเหมือนจะสูงเกินตัวไปไกลเลยทีเดียว’ หลิวล

งตัว หงซิ่งที่กำลังจัดการกับพวกเครื่องประดับอยู่รีบวางของแล้ว

วเย็นถึงเพียงนี้” หลิวลู่หลินห่อตัว

างอย่างได้ “ตอนนี้พี่ช

คุกเข่าอยู่ในศ

ข้าบอกท่านย่าแล้วนี่ว่าเขาไม่ได้ผล

บนร่างตนเพิ่มอีกหลายชั้น จนตอนนี้ตัวนางราวกับบ๊ะจ่างลูกหนึ่ง และก

ข้าจะไปพาพี

ดี ท่านหมอบอกว่าท่านยังต้องพัก

กผ่อนก็ได้แล้ว เจ้าหลีกไปซะ” หลิวลู

ของหลิวลู่หลินอย่างมาก แต่เมื่อ

นูเจ้าคะ! รอบ

่หลินกำลังยืนกอดอกพิงกำแพงอยู่ “ข้าก็รอเจ้า

นเอง และได้แต่เดินนำไปอย่างยอมจำนนพลางบ่นอุบอิ

ยในชุดบ่าวคนหนึ่งกำลังคุกเข่าอ้อนวอนสาวใช้ทั้งสอง “ท่านป้

็ดขาด จนกว่าจะมีคำสั่งของเหล่าไท่จวิน ยังไงก็ให้เจ้า

ะพลางปาดน้ำตาอย่างน่าเวทนา

าวใช้ทั้งสองและพูดอย่างวางอำนาจ

ั้งสามคนประสานเ

บยมันผู้นั้นซะ!!” ท่าทางร้ายกาจของหลิวลู่หลินทำให้ส

้าตัวสั่นอยู่แวบหนึ่ง “เจ้าน่ะ! ช่างขัดหู

มลุกขึ้น หลิวลู่หลินจึงส่งสัญญาณให้หงซ

ับชื้น ตามทางเดินมีตะไคร่ขึ้นประปราย และถ

ที่ปรากฏตรงหน้าคือแท่นบูชาและป้ายวิญญ

เบาะรองนั่ง หลังของเขาเต็มไปด้วยรอยเลือด เสื้

่าคุณชายที่ไหนกัน หากบอกว่า

ุณชาย” บ่าวตัวน้อยร้องไห้วิ่งเข้าไ

บาหวิวของคุณชายใหญ่ บ่งบอ

ผิวหนังของเขามีแต่บาดแผลเต็มไปหมด เนื้อที่แตกเลือดและเศษผ้าเริ่มติด

ือให้คนมาโบยข้าเพิ่มเล่า” สายตาเย็นชาและด

าน่ากลัวขนาดนี้เลยเห

ไปจากที่นี่” นางพยายาม

งออกไปให้ห่าง แต่ดูเหมือนแรงเขาจะเยอะมากจึงท

บเข้ามาช่วยพยุงนาง

องคุณชายใหญ่ ทำให้หล

งคุณชายใหญ่ทั้งสองข้างมัดไว้กับขาโต๊ะแท่นบูชา และพลิกตั

นคุณชายใหญ่ที่แสนเย็นชากำลังดิ้นไปมาอยู่บนพื้น

้าออกมาจากอกเสื้อก่อนจะอ

ือไม่” นางพูดพลางแย่งขวดยามาจากมือบ่าวชายและสั่งให้เขากับหงซิ่งไปต้มน

ับคนตาย รอจนหลิวลู่หลินทำแผลด้านหลังเสร็จและปล่

อาเสื้อที่ค่อนข้างหนาของตนคลุมให้เขาอ

่งอึ้งทำอะไรไม่ถูกอยู่ด้านข้าง ทั้งสองรีบเข้ามาช่วยพยุงทันที คราวแรก

้ร่างใหญ่สองคนกำลังยืนรออยู่ เมื่อพวกนางเห็นหลิวลู่หลินเดินออกมา และบ่

งหลิวลู่หลิน สาวใช้ร่างใหญ่ทั้งสองก็หลีกทางให้แต่โดยดี ค

ี่เงียบมาตลอดก็พูดขึ้นพร้อมกับส

้ และลากไปทางเรือนของตน “อย่า

จ้าต่างหากที่มีปัญหา เลิกยุ่งกับข้าเสียที” เขาพยาย

ู่จริงๆใช่มั้ย ท

ยามลากคุณชายใหญ่ไปทางเรือนของ

รับคำแล้วเข้ามาช่วยอีก

เช่นนั้นก็ไปเลย ข้าไม่อยากรั้งท่านไว้แล้ว หงซิ่ง พวกเราไปเถอะ” นาง

างกลับให้หงซิ่งนำทางไปที่เรือนข

ินสำรวจรอบๆ ก่อนจะตัดสินใจถือวิสาสะผลักประตูเข้าไป ด้านในเป็นเพียงห้องโล่งๆ มีโต๊ะกลมเก่าซีดหนึ่งตัว เก้าอี้กลมสอ

รวจอย่างละเอียด กระดาษกรุหน้าต่างและประตู

ต่ตำราบนชั้นกลับมีทั้งของเก่าและใหม่ ด้านข้างเป็นโต๊ะหนังสือตัวเล็กที่ขาข้างหนึ่งหักไปแล้ว แต่กลับเ

ไม่ ที่นี่น่ากลัวยิ่งนัก” หงซิ่งพูดพลางเดิน

องพี่ชายใหญ่นะ” หลิวลู่หลิน

ว้เท่านั้น ไม่มีเตียง ชุดเครื่องนอน หรือแม้กระท

้า พวกเจ้าออกไปซะ” เสียงตวาดขอ

ความโมโห และลากออกจากห้อง “เดี๋ยวๆ นี

ประตูเรือนไปอย่างโหดร้าย หงซิ่งร

กึก

จนยิ่ง บ่งบอกถึงการไม่ต้

าจะทำอย่างไร

“ไปเถอะ เอาเครื่องประดับพวกนั้นไปขายให้ห

เหลือพี่ชายใหญ่ผู้นี้ ไม่