icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

สาปรักรัตติกาล

บทที่ 2 ตื่นจากฝัน

จำนวนคำ:2141    |    อัปเดตเมื่อ:26/04/2022

กติและเหงื่อที่ชื้นเต็มตัว มือเรียวสั่นระริกขณะที่ยกมันแตะริมฝีปากของตนเอง เธอรีบผุดลุกไปส

สามปีแล้วนะ

วคืนนั้นพ่อกับแม่ทะเลาะกันเสียงดังจนเธอต้องหนอนเอาหมอนปิดหูแต่ใจหนึ่งก็เป็นห่วงว่าแม่จะเป็นอันตราย ครอบครัวที่เคยอบอุ่นมาตลอดแต่จู่ๆ วันหนึ่งก็มีผู้หญิงคนหนึ่งมาแสดงตัวกับแม่ว่าเป็นภรรยาน้อยของพ่อ ครอบครัวที่เคยอบอุ่นแตกสลายในพริบตา เธอหลบขึ้นมาอยู่บนห้องตามคำสั่งของแม่

เธอลุกขึ้นไปยืนดูที่หน้าต่างก็ไม่เห็นมีสิ่งใดผิดปกติผู้คนยังคนเดินผ่านหน้าบ้านเช่นทุกวันที่เคยเป็นมา แต่สิ่งที่เปลี่ยนแปลงคือถ้อยคำของแม่ท

มพิ

ยยางสีดำ ใบหน้าหวานตบแต่งบางๆ เหมือนเช่นทุกวันเธอหยิบย่ามใบโปรดที่ได้มาจากเชียงรายของฝากจากหมู่บ้านกะเหรี่ยง น้ำอุ่นทำให้เธอสดชื่

มารดาของยิหวาทักเมื่อเห็นลูกสาวคนเดียวเดินมา

เธอยิ้มทะเล้นแล้วหยิบข

แก้วดุลูกสาวแต่ยิหวากลับไม่ส

่ยถามปนหัวเราะน้อยๆ แล้วยกชามข้าวต้มวางตรง

หวายิ้มแล้วยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลา “

นะ” ปลายรุ้งทำท่า

ยิหวาเอ่ยพอดีกับภาพข่าวในโทรทัศน

.จีจี้ไม่เคยไปสถานที่แบบนั้นเลยค่ะยกเว้นงา

คาหนังคาเขาละซิถึงจะ

จี้นี่ไปปาร์ตี้ยาอีอะไรจริ

..เคยทิ้งนิสัยเดิมที่ไหนอ่ะไม่เชื่อถามปลายดูก็ได้”เธอหั

้ค่ะ ปลายไม่ใช่น

ะยะต้องเข้าข้างฉันซิ” ยิหวา

จ๊ะแม่นักข่าวสาวคนเก่ง” ปลายรุ้งยิ้มกว้างแล้

บ้านแม่เรือนจริงๆ น่ารักแบบนี้

อี้แล้วกอดคอปลายรุ้ง “ตั้งแต่ปลายมาอยู่บ้านเรา

่ง” คุณช่อแก้วยิ้ม “แต่แม่อยากให้หวาทำต

ยิหวาหัวเราะแล้วหยิบย่ามคล้องไหล่ “เอาเป็

มันเป็นรถเต่าเก่าแก่อายุมากกว่าเธอสักยี่สิบปีเห็นจะได้ แต่สภาพเครื่องยนต

งมากกว่า แต่ไม่รู้ยังไงทำไมถึงจับเธอให้มาทำงานสายบันเทิง ทีแรกเธอก็ไม่คิดอะไรมากจบมาสมัครงานแล้วได้งานท

่ได้ขัดสนเรื่องเงินทองและพ่อยกบ้านหลังนี้ให้เธอกับแม่อยู่ และเธอยังมี ‘ปลายรุ้ง’ เพื่อนสาวที่แสนดีคอยให้กำลังใจ ยิหวาหัวเราะออกมาเมื่อนึกถึงวันที่เธอไปหาปลายรุ้งที่บ้าน บอกเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างพ่อกับแม่ของเธอ คนที่ร้องไห้กลับเป็นปลายรุ้งแทนที่จะเป็นเธอ ปลายรุ้งกอดเธอแน่นแล้วร้องไห้เสียงดังจนป้าของปลายรุ้งต้องเข้ามาดูพวกเธอ ปลายรุ้งเป็นเด็กกำพร้าและเป

็เดินเข้ามาที่ทำงานปกติเช่นทุกวันที่เคยเป็นมา ชีวิตที่แสนจะวุ่นวายทำให้เธ

บก.เ

แต่ก็พอจะเดาได้ว่าเรื่องอะไร หญิงสาวเดินหน้าบึงตึงเข้าไปในห้องทำงานของ

เรียกหว

กคำหน้าคำเดียว” คุณชิงชัยเป็นหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบห้าแต่

กเสียงยียวนแล้วทรุดตัวลงนั่

งกัดของจีจี้มา

รู้ทัน “ก็แล้วแต่พี่ชิงนะคะ แต่หวายืนยันหว่าคลิปมือถือน

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 ตื่นจากฝัน3 บทที่ 3 ทำงาน4 บทที่ 4 มาแล้วเหรอ5 บทที่ 5 รู้สึกได้6 บทที่ 6 จมูกดี7 บทที่ 7 มีอะไรก็พูดมา 8 บทที่ 8 งานหนักเลยนะเนี้ย 9 บทที่ 9 ทะเลาะวิวาท 10 บทที่ 10 อย่าไป 11 บทที่ 11 เป็นความผิดของผมเหรอ 12 บทที่ 12 กรุงเทพฯ 33 ปีที่แล้ว 13 บทที่ 13 แด่..ลูกแกะตัวที่ 5 14 บทที่ 14 ต้อนรับ15 บทที่ 15 เสียงสั่น 16 บทที่ 16 คิดอะไรอยู่ 17 บทที่ 17 มันไม่เวอร์ไปหน่อยเหรอ 18 บทที่ 18 ผลประโยชน์มันเยอะ 19 บทที่ 19 ลาออก 20 บทที่ 20 แน่ใจแล้วเหรอ21 บทที่ 21 เขายังเหมือนเดิม 22 บทที่ 22 ปีศาจร้าย 23 บทที่ 23 ไร่ชงคา 24 บทที่ 24 เจ้าทำร้ายผู้หญิงของข้า25 บทที่ 25 ผมแค่พนักงานในไร่คนหนึ่งเท่านั้นครับ26 บทที่ 26 หิว 27 บทที่ 27 ลังเล 28 บทที่ 28 ไม่กล้าสบตา29 บทที่ 29 รับบทนางรอง 30 บทที่ 30 แบบนี้น่าจะเรียกว่า...Destiny31 บทที่ 31 เหยื่อก็ยังเป็นเหยื่ออยู่วันยันค่ำ32 บทที่ 32 ผมไม่ได้อยากเป็นเพื่อนกับคุณ!33 บทที่ 33 หวานไหม34 บทที่ 34 เคยมาที่นี่35 บทที่ 35 ช่วยลุกทีครับ 36 บทที่ 36 คุณเรียกผมไง37 บทที่ 37 ทำไมไม่รัก 38 บทที่ 38 มีเสน่ห์นะแต่ไม่รู้ตัว39 บทที่ 39 อยากร้องไห้40 บทที่ 40 กระหาย41 บทที่ 41 คุณฝันร้ายมากเหรอคะ 42 บทที่ 42 เมื่อคืนคุณจูบฉันหรือเปล่าคะ43 บทที่ 43 อาจเป็นเพราะ...44 บทที่ 44 เป็นห่วงตัวเองก่อนเถอะ45 บทที่ 45 เขาไม่อยากเป็นเพียงแวมไพร์ชั้นสวะ46 บทที่ 46 ทำไมคุณไม่ใส่เสื้อ47 บทที่ 47 หลงใหล48 บทที่ 48 เกิดมาสวยมันช่วยไม่ได้จริงๆ49 บทที่ 49 ขอโทษที่ทำให้ลำบากใจ50 บทที่ 50 ลบปมด้อย51 บทที่ 51 คุณจำเบอร์ฉันได้เหรอ 52 บทที่ 52 ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง 53 บทที่ 53 หน้าดิฉันมีอะไรติดเหรอคะ54 บทที่ 54 คุณเข้าใจไม่ผิดค่ะ55 บทที่ 55 ตัดสินใจ 56 บทที่ 56 ข่มความตื่นเต้น 57 บทที่ 57 มากันแล้ว 58 บทที่ 58 แก้ต่างแทน59 บทที่ 59 ประสาทสัมผัสแย่ลงไปหรือเปล่า60 บทที่ 60 พ่อหนุ่มบ้านไร่61 บทที่ 61 ข่มความปวดร้าว62 บทที่ 62 น่ารัก63 บทที่ 63 ดวงใจของฌาน64 บทที่ 64 ยังดื้ออีก 65 บทที่ 65 ที่รัก 66 บทที่ 66 ทำไมมองผมเป็นแวมไพร์ไปได้67 บทที่ 67 คุณจะตายไม่ได้68 บทที่ 68 ผมไม่เป็นไร69 บทที่ 69 จบ