icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

สาปรักรัตติกาล

บทที่ 3 ทำงาน

จำนวนคำ:2213    |    อัปเดตเมื่อ:26/04/2022

ชิงชัยถอนหายใจหนักๆ เสยผมยุ่งๆ อย่างไม

ก๋ “พี่ชิงน่าจะย้ายหวาไปทำงานโต๊ะข่าวสายการเมืองหรือไม่ก็อาชญากรรมให

าๆ มันมีคนศอกกลับย้อนถามว่าแกไป

าเขียนสารคดีของหวาต่างหาก ที่นี่ไม่ห

ำคาญรุ่นน้องคนนี้เต็มที “เอาเป็นว่าแกปล่อยๆ ยั

รอกคะแต่มันอดเอาเรื

ัว” ชิงชัยยกกาแฟร้อนขึ้นจิบ “เร

ท่าแหวะแล้วลุกขึ้นยืน “ถ้าไม่มีอะไรแล้วหว

ด็นเรื่องงานนะเว้ย อย่าไป

นสายบัว “แต่ถามเป็นการ

าเป็นนางเอกใหม่ดีกว่า” ชิงชัยโบกมือไล่ “ไปไกลๆ ได้แล้วพี

งตัวเอง เมื่อจัดการเก็บอุปกรณ์ที่จะใช้สัมภาษณ์เธอก็

ที พี่โห

มูลบางอย่าง เธอชะโงกหน้าดูรูปที่ปรากฏบนจอคอมพิวเตอร์ ภาพนางแ

นพี่สว

่มหัวเราะปากว้าง “ใกล้ๆ

เคยไปเที่ยวไร่องุ่นที่ไหนสักแห่งแ

...แค่นี้ก็หลง

ึ้นจมูก “อย่าคิดว่าคน

าพหนุ่มหัวเราะ “ได้ยินว่าโดนพ

ิมนั้นแหละ”

ะวังจะถูกย้ายที่ทำงานใหม่

แต่ทำอะไรไว้ก็ต้

ช่างภาพหนุ่มได้แต่ส่ายหน้าไปมาอย่างอ่อนใจเขาเป็นรุ่น

นตำราเรียนต้องเรียนรู้จา

.

นวาวเน้นสัดส่วนและเปิดเผยเรือนร่างจนคนที่เงยหน้ามองตกใจจนยกมือทาบอก

’หรืออดีต ‘อาร์ม’ ชายหนุ่มหัวใจสีรุ้งกุมขมับ “พี่ว่าให้พี่เลือ

านใหญ่ที่ฉายภาพเธอได้เต็มตัว “พี่อามี่เลือกอะไรให้จีจี้ใส่ดูแ

ในสังกัด ทั้งเธอเองก็นึกรำคาญจนอยากตบหัวสักผัวะ! สองผัวะ! เหมือน

ดเหรอคะ” เธอยังคงเสียดายชุดดำม

จะได้เงียบๆ หน่อยไง” อามี่เดินไปเล

นบ้างนี่คะ” ยังพูดไม่จบผู้จัดการหนุ่มห

มามากพอแล้วนะ” อามี่อยากบีบคอขาวๆ ของจีจี้นัก “ถ้าว่

้วนี่” เธอพูดจาไม่สนใจกับหน้าตาดุๆ ของผู้จัดการนัก “แ

มพูไข่มุกให้จีระนันท์ “ไปลองซะจะได้ดูว

เดินออกไปแล้วเธอก็ทำหน้าเลี่ยนๆ “แหวะ! ที

งในงานปาร์ตี้คืนนั้นไม่ได้ และเดาได้ไม่ยากนักหรอกสำหรับแม่สาวขี้อิจฉาอย่างยิหวาที่

สองเคยทำร่วมกันแต่เธอได้เป็นดาวเด่นเสมอและเป็นดาวประจำคณะ รุ่นพี่หนุ่มๆ หลายคนแวะเวียนมาจีบเธอและเป็นรุ่

าไปหนึ่งเทอม แต่ก็ช่างเถอะ! ไม่ค่อยมีใส่ใจเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว ถึงเรียนจบเร็วก็ต้องมาเตร่หางานทำเหมือนยิหวากับปลายรุ้งอยู่ดี แต่ไม่รู้ยังไงยิหวาถึงได้มาทำงานเป็นนักข่าวบันเทิงคงจะอิจฉาเธอมาก

ัวใจสาวของตน เธอจึงเดินออกมาด้านนอกเรียกพนักงานคนหน

้านจะแก้ให้พอดีกั

จีระนันท์อดสั่งไม่ได้ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่

สุดๆ อยู่แล้ว” จีบปากจีบคอพูดไปอย่างนั้นแต่ก็รู้สึกหมั

ปิดออก ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งผิวขาวสวมแว่นกันแดดสีชาเดินเข้า

ดสำเนียงไทยได้ชัดเอ่ยถามกับพนักงานสาวที่กำลังดูแลจีจี้อยู่

กครู่ก็เข้ามา หรือจะให้ดิฉันโทรตามให้คะ”พนักงานสาวรีบโปรยยิ้

เขาชี้นิ้วไปที่โซฟารับแข

ยค่ะ เดี๋ยวดิฉ

้มๆ และเมื่อเห็นหญิงสาวที่รู้สึกคุ้นๆ หน้าจ้องมองมาทางเขา

รอ” จีระนันท์อดกระซิบ

คุณอินไงคะ” ‘ติดใจ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 ตื่นจากฝัน3 บทที่ 3 ทำงาน4 บทที่ 4 มาแล้วเหรอ5 บทที่ 5 รู้สึกได้6 บทที่ 6 จมูกดี7 บทที่ 7 มีอะไรก็พูดมา 8 บทที่ 8 งานหนักเลยนะเนี้ย 9 บทที่ 9 ทะเลาะวิวาท 10 บทที่ 10 อย่าไป 11 บทที่ 11 เป็นความผิดของผมเหรอ 12 บทที่ 12 กรุงเทพฯ 33 ปีที่แล้ว 13 บทที่ 13 แด่..ลูกแกะตัวที่ 5 14 บทที่ 14 ต้อนรับ15 บทที่ 15 เสียงสั่น 16 บทที่ 16 คิดอะไรอยู่ 17 บทที่ 17 มันไม่เวอร์ไปหน่อยเหรอ 18 บทที่ 18 ผลประโยชน์มันเยอะ 19 บทที่ 19 ลาออก 20 บทที่ 20 แน่ใจแล้วเหรอ21 บทที่ 21 เขายังเหมือนเดิม 22 บทที่ 22 ปีศาจร้าย 23 บทที่ 23 ไร่ชงคา 24 บทที่ 24 เจ้าทำร้ายผู้หญิงของข้า25 บทที่ 25 ผมแค่พนักงานในไร่คนหนึ่งเท่านั้นครับ26 บทที่ 26 หิว 27 บทที่ 27 ลังเล 28 บทที่ 28 ไม่กล้าสบตา29 บทที่ 29 รับบทนางรอง 30 บทที่ 30 แบบนี้น่าจะเรียกว่า...Destiny31 บทที่ 31 เหยื่อก็ยังเป็นเหยื่ออยู่วันยันค่ำ32 บทที่ 32 ผมไม่ได้อยากเป็นเพื่อนกับคุณ!33 บทที่ 33 หวานไหม34 บทที่ 34 เคยมาที่นี่35 บทที่ 35 ช่วยลุกทีครับ 36 บทที่ 36 คุณเรียกผมไง37 บทที่ 37 ทำไมไม่รัก 38 บทที่ 38 มีเสน่ห์นะแต่ไม่รู้ตัว39 บทที่ 39 อยากร้องไห้40 บทที่ 40 กระหาย41 บทที่ 41 คุณฝันร้ายมากเหรอคะ 42 บทที่ 42 เมื่อคืนคุณจูบฉันหรือเปล่าคะ43 บทที่ 43 อาจเป็นเพราะ...44 บทที่ 44 เป็นห่วงตัวเองก่อนเถอะ45 บทที่ 45 เขาไม่อยากเป็นเพียงแวมไพร์ชั้นสวะ46 บทที่ 46 ทำไมคุณไม่ใส่เสื้อ47 บทที่ 47 หลงใหล48 บทที่ 48 เกิดมาสวยมันช่วยไม่ได้จริงๆ49 บทที่ 49 ขอโทษที่ทำให้ลำบากใจ50 บทที่ 50 ลบปมด้อย51 บทที่ 51 คุณจำเบอร์ฉันได้เหรอ 52 บทที่ 52 ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง 53 บทที่ 53 หน้าดิฉันมีอะไรติดเหรอคะ54 บทที่ 54 คุณเข้าใจไม่ผิดค่ะ55 บทที่ 55 ตัดสินใจ 56 บทที่ 56 ข่มความตื่นเต้น 57 บทที่ 57 มากันแล้ว 58 บทที่ 58 แก้ต่างแทน59 บทที่ 59 ประสาทสัมผัสแย่ลงไปหรือเปล่า60 บทที่ 60 พ่อหนุ่มบ้านไร่61 บทที่ 61 ข่มความปวดร้าว62 บทที่ 62 น่ารัก63 บทที่ 63 ดวงใจของฌาน64 บทที่ 64 ยังดื้ออีก 65 บทที่ 65 ที่รัก 66 บทที่ 66 ทำไมมองผมเป็นแวมไพร์ไปได้67 บทที่ 67 คุณจะตายไม่ได้68 บทที่ 68 ผมไม่เป็นไร69 บทที่ 69 จบ