ดีไซน์เนอร์สาว หลงยุค

ี้แผลของลีลี่แห้งสนิทแล้ว นางได้แต่นั่งๆนอนๆอยู่แ

่านลุงสวีได้รึไม่ วันก่อนท่านล

นของมารดา ท่าทางคล้ายลูกแมวออดอ้อน "แม่มิให้ไปเจ้าตัวแค่นี

องถามท่านลุงดูซิ ใช่ไหมเจ้าค่ะท่านลุง

ะพาไปหาสมุรไพร พี่เพียงแค่พาไปเดิ

จะตามใจพวกนางเช

าอยากหาสมุนไพรไปขายช่วยท่านแม่กับพี่ให

ิดื้อมิซน ฟังที่ท่านลุ

//รับทรา

งด้วย รบกวนท่า

องพี่เบ่นกัน เจ

ยใบเล็กๆ ที่นางให้พี่รองทำให้เมื่อหลายวันก่อน พวกนางมีย่ามคน

ินลงเขามาบ้างแล้ว บางคนขึ้นเขาตั้งแต่ยามอิ๋นเลยก็ว่าได้

ที่พอจะลับตาคนหลงเหลือยุบ้าง ลุงม

นเขา แต่สมุนไพรล้วนถูกชาวบ้านเก็บไปจนหมดมิมีหลงเหลือให้เห็น เขา

!!! น

อย่างที่คุ้นเคยเป็นอย่างมาก นั้นคือ

กันน้องสาม" อี๋

้จักมันรึไ

็มชายเขา แต่มิมีผู้

่ง พวกท่านช่วยข้าเก็บไปก่อน ไว้ข

ามิเคยทำอาห

่อข้า ข้าเร

ามิอยากห้ามปรามลองให้นางได้เก็บไปก่อน

เขาไปซะอย่างงั้น ทั้งๆที่ตนเองมิได้รู้จักทางแต่อย่างใด ใดๆคือนางคิดว่าถ้ายิ่

พอว่าไป ระหว่างทางที่เดินขึ้นเขามา สวีข่ายก็พาพวกนางเก็บผักป่าบ

วัง

กทั้งสอง เขาเห็นบางอย่างอยู่ในพุ่มไม้ ท่าทา

เจ้าค่ะ

่าที่หิวกระหายแล้วหรืออย่างไร ต่างจากลีลี่ ที่ตอนนี้นางชะเง้อคอมองดู ว่า

อยออกมาเ

ากตรงนี้ก่อนให้ได้ แต่ในระหว่างที่เขามิทันได้ตั้ง

!!! ต

นี้ข้าเองจำมิได้รึ" เสียงบางอย่างดังขึ้นในหัวของลี

่าๆๆๆๆ มันคือลูกเ

ตัวก็เจอกับเสือเป็นๆ ถ้าลูกมันอยู่แถวนี้มิแน่แม่มันอาจอยู่ด้วย

บ้านด้วยได้รึไม่เจ้าค่ะ ดูซ

าไปแล้วแน่ๆ ท่านแม่ตีเจ้า

เข้าไปหาพี่สาวและท่านลุงสวี "พวกท่านล

นั่วพูดพร้อมกัน ถึงขั้นตั

กท่านจะยินยอมให้ข้าพามันก

คิดในใจใครจะสั่งเสือสิง

ก่อนจะสั่งให้มันทำตาม "เสี่ยวไป๋นั่งลง เส

อเกิน พวกเขาลองสั่งดูบ้าง ปรากฎว่าเสี่ยวไป๋ยอมทำตามทุกอย่าง ไม่นานสวีข่ายเริ่มคุ้นชินกับม

เจ้ามีบิดา

ทบหลุดออกมา "ท่านแม่ต้องลงโทษเจ้าแ

ค่ะ ท่านแม่ต้อ

คนเลี้ยงเสือเลี้ยงสิงโต ต้องคนรวยจริงๆถึงจะเลี้ยงได้ สมหวังล่ะ "เจ้ามนุษย์โง่เง่า เดิ

๊ะ

งนี้มาดูซิ เสี่ยว

!! โสม โ

ทับโสมรูปคนออก เผยให้เห็นบางส่วนอย่างชัดเจน เขาอ

" อี๋นั่วสงสัยนางเ

ท่านลุงบอกมั

างรู้ความ" อี๋นั่ว

ะยกโสมตรงหน้าขึ้นมา โสมรูปคน ขนาดใหญ่กว่าฝามือของเขาอีก หากขายค

ลียขนตัวเองเล่นไปมา "เทพเยี่ยงข้ามิก

งๆท่

ของนางก็มีค่านะ รู้จักช่วยทำมาหากินตั้งแต่วันแร

ีสมุนไพรยาอย่างเช่นเง็กเต็ก สมุนไพรอาหารยา สรรพคุณช่วยลดร้อนใน เป็นไข้ มันยัง

ถอะ ไว้มารดาเจ้ากลับมา

วาทั้งหมด นางจะได้มิลำบากต้องออกไปทำงานรับจ้างตามบ้านเยี่ยงนี้ หวังว่าโสม

โสมน้อยๆที่มีเพียงรากเล็กเท่านั้น ราคาก็มิได้มากมายอันใด น้อยคนที่จะยึดอาชีพหาสมุนไพรข

วไป๋ให้ดี หากชาวบ้านเ

ยงก้นและหาง หากใครถามว่านางอุ้มสิ่งใดอยู่นางมักจะบอ