เพลย์บอยทวงรัก
” ชายหนุ่มถาม ส่งย
วาชิมแล้วค่ะ ทานได้จ
พจน์ตอบหลังชิมร
…มีคุณหมอคอนเฟิร์ม
งหมดหวันยิหวาทำได้ ยกเว้นอบขนม ถ้าเป็นตำแหน่งนั้นคง
ต่ไม่รู้จะพูดอะไรจึงได้แต่
วะเข้ามา เธอยิ้มกว้างพูดคุยกับลูกค้าอย่างเป็นกันเ
รคะนี่” พรรณนาเอ่ยทัก น
์ผุดลุกขึ้นยืน ทำความเ
่ะลูก” นางหันไปเอ็ดบุตรสาว เมื่
ถามหมอซิคะ…หวายัดเหยี
นใจ นางเดินไปหยิบจาน ใช้คีมปากใหญ่คีบขนมอบน่ารั
่งคิดสูตรได้…ไม่มีแ
บทานมากกว่า…ให้หวาออกแบบ
ู่ เมื่อภาพบางอย่างแวบเข้ามาในหัว…เหมือนมีใครบางคนกดเปิด
นใจ ท่านลุกขึ้นจากที่นั่ง ถลาเข้ามาโอบบ่าหวันยิหวาไ
เป็นอะไ
รไม่รู้ค่ะ...แวบขึ้นมาในหั
”พรรณนาประคองบ
ดูเหมือนความจำบางส่วน
วามทรงจำ แต่ไม่ใช่แบบถาวร ความจำของหล่อนเลือนหายไปชั่ว
ึ้นลูบพวงผมด้านหลังท้ายทอ
หลังหายเจ็บตามร่างกาย เธอกลายเป็นคนที
จแล้ว” พรรณนากล่าว สวมกอดบุตรสาว ยกมือขึ้นลู
ตอบเอียงใบหน้าแนบอกอวบของ
รามาพยายามไปด้วยกันนะล
้งอดีตที่แสนเลวร้ายไปตลอดกาล เพราะในทันที ที่หวันยิหวาจำได้ หล่อนคงโศกเศร้าอย่างหนัก เส
ม่สนใจอดีตที่ผ่านไปแล้ว เขารู้ตัวดีหวันยิหวาพิเศษสำหรับเขา หากบุพกาลีขอ
ี้มากเป็นพิเศษ ข้อเดียวที่ตขิดตะขวงใจ คือนายแพทย์ผู้นี้รู้ ปม ของบุตรีตนเอง ปมที่แม้แต่น
ร้าน ท่านชะงักกึก มองภรรยาและบ
ายสูงวัยเดินเข้ามารวมกลุ่ม ถุงใบ
ส่งยิ้มให้บิดา ทั้งที่น้ำต