ลิขิตมาร ชุด จอมมารที่รัก

หน้าขึ้นจากผ้าใบที่คลุมร่างของหล่อนรวมกับผลไม้จำนวนมากมองไปยังสิ่งก่อสร้างที่วิจิตรงดงามเบื้องหน้าอย่างอาลัยอาวรณ์

หัวใจของเขาทำด้วยอะไรกันนะ ไม่หวั่นไหวแบบที่หล่อนรู้สึกทุกครั้งที่ได้เข้าใกล้ที่ได้สบตากับเขาเลยหรือไง ก็อย่างว่าแหละ เขามัน

ช่หรือ แล้วนี่มันถึงแล้วหรือไง... แองเจลล่าค่อยๆ ผงกศีรษะออกจากผ้าใบนั้นอย่างระมัดระวังเพื่อจะมองสถานที่รอบตัว แต่แล้วก็ต้องชะงักงันอ้าปาก

เดล

มก็รู้แล้วล่ะว่

ันกลับเต็มไปด้วยความเดือดดาลที่หาที่สิ้นสุดไม่ไ

อฉั

กซะ แล

่ให้ตลบไปด้านหลัง แองเจลล่าในชุดเดรสสีดำตัวเดิมค่อยๆ ก้าวลงมาจากรถอย่างไม่มีทางเลือก แต่คงเป็น

หน่อยส

น แต่พอมองซ้ำอีกทีก็พบเจอแต่ความว่างเปล่าไร้ความรู้สึกเช่นเคย หล่อนคงคิดไปเอง

เป็นเห

รใช้ใครคุณบ้าปีนลง

แบบนั้น ฉันก็ห

ตอนนี้หนีรอดหรือไง” พ่อเจ้าประคุณกระชากเสียงตอบออกมาอย่างเดือดดาล จากน

.. ฉัน

่านี้อีก ถ้าคนที

งใด แต่ความเจ็บระบมที่ได้รับมันก็ไม่ได้น้อยไปกว่ากันเท่าไหร่เลย สะโพกของหล่อน บั้นท้ายของหล

ันหรือไง แต่ถึงจะใช่มันก็ย

ล่อนมีเสน่ห์ และเขาก็พอใจในทุกอย่างที่เป็นหล่อน แต่นั่นไม่ได้รวมนิสัยเอาแต่ใจ ปากร้

นเดียวมันไม่

นตัวโตคงเห็นว่าหน้าข

ช่ไหมล่ะ” ยิ่งเห็นเขาทำหน้าเดือดดาลเท่าไห

นสิบๆ รอบต่อคืนคงไม่ป

่างเจ็บระบมของหล่อนให้ขึ้นไปเผชิญหน้า สายตาคมกริ

นะ... นาย

น์หรือเปล่าล่ะว

าะคนพูดเล่นเค้นเสีย

ตียง และอีกอย่าง ไม่ชอบผ

ัน มองสาวน้อยในอ้อ

ไปจนกว่าเราจะกลับเข้า

หมายความว

วยความตื่นตระหนก แต่คู่สนทนาข

ใจแบบนั้นสิคุ

้วยแสงของจันทราและก็พบว่าที่นี่มีกระ

จเอาไว้ในทะเลทราย

ำให้หัวใจของหล่อนเต้นแรงโครมครามแทนเสียนี่ ก็จะไม่ใช้หัวใจเต้นแรงได้ยังไงในเมื่อพ่อฟาเดลจอมเถื่อนหล่อลากไส้ลากตั

การรอนแรมอยู่ในทะเลทรายก็น่าจะเป็นอีกทางเลื

้ฉันอยู่ในทะเ

งอาทิตย์ก

ีสาวใช้สองคนจะตามมารับใช้ แต่พ่อเจ้าประคุณฟาเดลโบกมือไล่ซะงั้น จากนั

้ด้วยความหวังดี

แองเจลล่าจะผงกศีรษะหนีแต่คนตัวโตใช้มือหน้าตวัดรอบลำคอระหงของหล่

านั้นที่รออยู่ ดังนั้น

ทั้งๆ ที่ภายในอกก็อดสะพรึงกลั

ู่กับนายมันน่าก

หรี่ตากวาดมองใบหน้า

องจี้ เวลาอยู่นอกเตียงแล้วคุณทำอะไรแทบไม่เป

ถูกฉันมากไ

ยอมปล่อยท้ายทอยของหล่อน แถมยังรั้งเข้า

งคุณได้อย่างทะลุปรุโปร

ใยดีอะไรหล่อนเลยก็ถอยออกห่างเสียดื้อๆ ทำเอา

ลทรายมันลำบากกว่าอยู่ในวังหลวงหลายสิบเท่าแม้ว่าในระห

กระโจม แองเจลล่ากัดฟันพยุ

สิ ฉันเหนียวตัว

นกลับมามองหล่อนด้วยสายตาประหลาดแบบนั้น หรือว่าคนที่นี่เ

าบน้ำก็ตา