กรงรักในมือซาตาน
เซียวตัวร้อนรุ่มดั่งกับไฟ อาการป่วยที่เหมือนจะทุเลาเบาบางก็กลับคืนมาป่วย
างร้อนรน เมื่อนานแล้วแต่หมอก็ไม่มาเสียที อานัสเดินวนพร้อม
ที่เขาแอบซ่อนเผยออกมาอย่างลืมตัว มือหนาลูบหัวค
บผนังห้อง คนร้อนรนใจเพราะอาการของฟาตินน่าเป็นห่
งเข้มแผดดั่งลั่นทำให้บอร์ดี้การ์ดต่างวิ่งกรูกันจ้
ร่งกระแทกกับใบหน้าบอร์ดี้
ยบอกหลังจากที่ถูกตบเข้าใบหน้าเต็ม ๆ เเม้จะเจ
เรื่อง!!" อานัสต่อว่าเสียงเข้ม บอร์ดี้การ์ดทั้
แล้วคร
ัมกาส" อานัสออกคำสั่งก่อนจะ
ชิญหมอเพื่อทำการรักษาผู้หญ
มากเลยทำให้ล่าช้า" อัมกาสโค้งหัวอย่างน
งำคนที่ดุร้ายในสายตาลูกน้องและฟาติน เขาตะเบ็งเสียงต่อว่าพร้อม
แม้จะสงสัยกับประโยคคำพูดที่เหมือนห่วงใยทั้งที่ก
ปไหน
ับท
องนอนที่มีฟาตินกำลังได้รับการรักษาจากหมอหญิง สายตา
สเอ่ยถามทันทีเมื่อเห็นแล้วว่
ให้เธอบ่อย ๆ ค่ะ...หากมีไข้สูงกว่านี้เธออาจจะช็อกได้ค่ะควรเฝ้าระวัง" หมอหญิงบอกเล่าอาการของฟาติน
ตอนนี้ แล้วพาฟา
ับท
าเดิม คงทนไม่ไหวหากเธอจะเป็นอะไรไปมากกว่านี้ แม้สิ่งที่เป็นความเจ็บปวดในใจที่ไม่มีใครรับรู้ สองคว
ที่เป็นสิ่งหล่อเลี้ยงช่วยเหลือร่างกายให้มีแรง พิษไข้ที่ได้รับการรักษาในโรงพยาบาลแ
ะลึกในก้นบึ้งของหัวใจนั้นห่วงใยเธอ แต่บางอย่างที่บดบังครอบงำทำให้เขานั้นทำร้ายเธอด้วยอารมณ์ขุ่นเคือง เรื่องราวที่ยังไม่ใครรู้แจ้
กระทบกับการได้กลิ่น สายตาที่พร่าเบลอสอดส่ายสายตามองโดยรอบอย่างไม่ชัดเจน มือบางจับ
ของฟาติน คนหน้านิ่งขรึมก็ยังคงวางท่า ใ
าลงอีกครั้ง โดยยังไม่รู้ว่ามีอี
เสียงนิ่งเ
อกใหญ่ ใบหน้าคมเข้มกับสายตาคมดุที่มองมายังเธอทำให้นึกกลัว ภาพการทำร้าย
น้ำเสียงเย็นเฉียบดั่งสายน้ำที่ไหลจากเทือกเขาสูง
้รู้สึกดี แล้วเช่นนี้ใครจะอยากมีชีวิตอยู่ต่อ ชีวิตถดท้อทรมานขนาดนี้ไม่มี
เสียดแทงหัวใจอยู่ร่ำไป แม้กระทั่งเธอเลือกที่จะเง
าย เธอไม่อยากมีปากเสียงกับเขา แค่ตอนนี้ร่างกายที่อ่อนล้าก็แทบจะยกแขนไม
วามเงียบของฟาตินไม่ไหว ตะเบ็งเสียงดังใส่จนฟาตินนั้นสะด
อเ
หมือนคนที่ดั่งไร้ความรู้สึกเพราะเวลาและการอยู่ร่วมกับเขาเป็นเวลาน
ถามออกไป ใบหน้าเข้มของชายหนุ่มอยู่ใกล้เพียงคืบ ดวงตาคมจ้องมองลึกเข้าไปในดวง
ด้จนต้องลดน้ำเสียงพูดให้ดูอ่อนลงแต่ยังคงซ่อนความกระด้างเช่นเดิม ไม่รู้เพราะเหตุ
อพูดออกมาด้วยน้ำเสียงตัดพ้อก่อนจะทอดถอนลมหายใจแรงพ่นออกมา นอนนิ่ง
านัสปล่อยเรียวแขนเล็กเป็นอิสระและเดินกลับมานั่งที่เดิม เปิดหนังสือที่ชอบอ่านทำเหมือนไม่สนใจคน
ง ๆ ไม่มีสิ่งใดเลยหรืออย่างไรจะทำให้ห
ินอยู่ อยู่อย่างคนเป็นแต่ก็เหมือนดั่งคนที่ตายแล้วตกนรกก็ไม่ปา