icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ปกรณัมใต้แสงดาว

บทที่ 2 ดวงกินภรรยา

จำนวนคำ:1314    |    อัปเดตเมื่อ:02/06/2022

มสง่าถูกควบขี่เข้าประตูเมืองอย่างรวดเร็ว ชาวบ้านหลบหลีกแล้วชะเง้อมองแผ่นหลังองอาจของแม่ท

นคนเสียงดังอยู่แล้ว คำพูดธรรมดาจึงทำให้บรรดาบ่าวไพร่ตัวสั่นรีบทำตามทันที หลัวหลิวหยางอุ้ม ‘เด็กหนุ่ม’ ไปนอนบนเตียงในห้องปีกซ้าย เขาอย

ร้ผู้อารักขากันบ้าง เขาเข้ามาประจำการที่ชายแดนตะวันออกสองปี แม้จะสงบมากขึ้นกว่าแต่เดิมแต่ยังกวาดล้างโจรถ่อยไม่หมด รอยต่อระหว่างชายแดนสองแคว้นคือที่ซ่อนตัวที่ดีข

ูซ

ท่านแม

ดูตราบนรถม้าและข้าว

บทร

้รับคำสั่งก็หมุนตัวออกไปอย่างไม่ลังเล เขา

พ ท่านหมอม

สูดลมหายใจลึกก่อนแหวกสาบเสื้อของเด็กหนุ่มออก หลัวหลิวหยางเงยต

ม่นมเหมยกุ้ย

อร

คำสั่ง ไม่ว่าผู้เป็นนายสั่งอะไรไม่มีใครกล้าตั้

ที่ใช้จะเบาลงแต่ความหนักแน่นผสานแร

ศษของท่านแม่ทัพ

่าจะทำอย่างไรกับ ‘เด็กหนุ่ม’ ผู้นั้น จะว่าไปเขาไม่ได้สนใจชื่อเสียงของตนเองจ

ไปมอง เขาหมุนตัวเดินไปก้มมอง แขนซ้ายมีรอยบาดเป็นทางยาว ดูแล้วไม่น่าจะลึ

มยกุ้ยมา

นแม่

วามเคารพดุจญาติผู้ใหญ่ นางยกชายกระโปรงก้าวเร็วๆ เข

นแม่น

้าที่ “เด็กๆ ไปยกน้ำอุ่นมา ผ้าสะอาดด้วย ห้าม

นหายใจเบาๆ แล้วหมุนตัวเดินออกมา เพียงยกเท้

านแม่ทัพแล้ว ท่านควรผลัดเปลี

ทราบ

าทำงาน เขาจึงวางใจเรื่องเหล่านี้บ้าง รวมทั้งพ่อบ้านที่แม่นมคัดเลือกมา จวนที่ไร้ฮูหยินมาดูแล จึงมีแต่แม่นมเหมยกุ้ยที่เลี้ยงดูเขาตั้งแต่กำเนิดคอยจัดการเรื่องต่างๆ ด้วยนางไร้

ือกให้ เขาแต่งภรรยาคนแรกตอนอายุสิบแปด เข้าพิธีเสร็จวันรุ่งขึ้นก็ต้องเดินทางออกรบ ออกรบครั้งนั้นการศึกยืดเยื้อเขาถูกฝ่ายตรงข้ามจับกุมตัวไปสิบวัน ปล่อยข่าวว่าเขาถูกฆ่าแล้ว ทำให้ภรรยาคนงามตรอมใจจนป่วยไข้ กว่าเขาจะเอาชีวิตร

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ไม่อยากเชื่อเลย 2 บทที่ 2 ดวงกินภรรยา3 บทที่ 3 บาดเจ็บ4 บทที่ 4 เสี้ยวเวลาอันแสนสั้น 5 บทที่ 5 ห้ามพูดเรื่องนี้นะ6 บทที่ 6 อย่าขยับ7 บทที่ 7 นางเป็นใคร8 บทที่ 8 ข้าเชื่อเจ้า9 บทที่ 9 เรียกข้าว่าฟางซินก็ได้10 บทที่ 10 แขนซ้ายเจ้ายังเจ็บอยู่11 บทที่ 11 เจ้าแมวน้อย12 บทที่ 12 ท่านไม่รีบแต่ข้ารีบ13 บทที่ 13 จวิ้นอ๋องแห่งแคว้นเหยี่ยน 14 บทที่ 14 แม่น้ำดุจดารา 15 บทที่ 15 ท่านแม่ทัพดูถูกข้าหรือ 16 บทที่ 16 อย่าได้คิด17 บทที่ 17 เงาดำในหัวใจคงสลายไปในสักวัน18 บทที่ 18 สุรารสแรง 19 บทที่ 19 เรื่องเล่า20 บทที่ 20 ไม่มีผู้ใดตายเพราะถูกจูบหรอกนะ21 บทที่ 21 อย่าดุนักสิ ข้าเป็นคนเจ็บนะ22 บทที่ 22 ข้าก็เป็นของข้าอย่างนี้23 บทที่ 23 เจ้าแมวเนรคุณ!24 บทที่ 24 เจ้าไม่รู้ตัวเองต่างหาก25 บทที่ 25 เหตุใดจู่ๆ หน้าแดงถึงเพียงนี้ 26 บทที่ 26 เจ้าควรซาบซึ้งใจในสิ่งที่ข้าทำให้27 บทที่ 27 ลดตัว28 บทที่ 28 เกาะท่านไว้ให้เหมือนปลิงนะหรือ 29 บทที่ 29 นางหายไปแล้ว30 บทที่ 30 เขาบาดเจ็บถึงเพียงนี้เชียวหรือ 31 บทที่ 31 ข้าจะไปเพียงลำพัง 32 บทที่ 32 เจ้าพูดจาเหลวไหลอันใด!33 บทที่ 33 เจ้าชอบข้า34 บทที่ 34 ไม่ได้นะ ห้ามจูบข้าอีก 35 บทที่ 35 บทส่งท้าย1.36 บทที่ 36 บทส่งท้าย2.37 บทที่ 37 ตอนพิศษ1.ข้าตามหาเจ้าเป็นร้อยปี ให้ข้ากินเจ้าให้อิ่มหนำเถิด38 บทที่ 38 ตอนพิศษ2.จำเรื่องในชาติภพก่อนได้หรือไม่นั้น ล้วนไม่สำคัญ39 บทที่ 39 ตอนพิเศษ3.ข้าชอบที่ตื่นมาแล้วเห็นท่านอยู่ใกล้ๆ อย่างนี้40 บทที่ 40 ตอนพิเศษ4. จำใจ41 บทที่ 41 ในชาติภพนี้42 บทที่ 42 ตั้งครรภ์43 บทที่ 43 ภาคปีศาจภูเขา : 1.44 บทที่ 44 ภาคปีศาจภูเขา : 2. 45 บทที่ 45 ภาคปีศาจภูเขา : 3. 46 บทที่ 46 ภาคปีศาจภูเขา : 4. 47 บทที่ 47 ภาคปีศาจภูเขา : 5. 48 บทที่ 48 ภาคปีศาจภูเขา : 6. 49 บทที่ 49 ภาคปีศาจภูเขา : 7. 50 บทที่ 50 ภาคปีศาจภูเขา : 8.51 บทที่ 51 ภาคปีศาจภูเขา : 9.52 บทที่ 52 ภาคปีศาจภูเขา : 10.53 บทที่ 53 ภาคปีศาจภูเขา : 11.54 บทที่ 54 ภาคปีศาจภูเขา : 12. (จบ)