icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ร้ายรัก กลซาตาน

บทที่ 6 รู้แล้วน่า

จำนวนคำ:1444    |    อัปเดตเมื่อ:09/05/2022

ูดให้ถูกเขาได้กลิ่นตั้งแต่เปิดประตูห้องนอนออกมาแล้ว ชายหนุ่มยิ้มกว้างเมื่อเ

ๆ เหมือนตุ๊กตามากกว่า แต่เพราะกาสะลองชอบทำขนมจริงๆ ช่วงปิดเทอมเธอเรียนทำขนมจนฝีมือดีขนาด ขายเป็นรายได้พิเศษระหว่างเรียนมาแล้ว เมื่อเขาเรียนจบวิศวะ ทำตามสัญญาที่ให้กับกาสะลอง เขาออกแบบร้านเบเกอรี่เล็กๆ ให้ ‘ร้า

กาสะลองสักคน...แม่เ

่เหรอ” กาสะลองส่งเสียงทักทายเมื่อเห็นพี่ชาย

ุณเพลินตาดังมาจากข้างหลังลูกชายตัวโต “นี่บ

กาสะลองหัวเราะน้อยๆ แล้วขยับแว่นสายตา

ตาดุลูกชาย “เป็นผู้ชายต

แล้ว

้าวต้ม ความสูงที่ต่างกันมาก ทำให้เขาก้มมองหญิงสาวรู้สึก

รอ” ลวิตร

่งไปมา “เตรียมของแล้วก็นอน ความจริงน่าจะนอนเร

เครียด แต่เมื่อกาสะลองหันม

ช้าก็เลยยังเพลียอยู่ สายๆ

ช่วยที่ร้านด

ค่ะ พี่ลวิตร

ป็นไร

้ววิ่งหนีนะซิ” เพลินตาแขวะลูก

หน้าเบ้แต่แม่กับน้องสาวกลับหัวเราะกันคิกคัก

ัดกับคุณลำยอง

ซ็ง “เมื่อไหร่แม่จะเลิกดูหมอ-หมอดูอะไ

ินตาพูดลอยหน้าลอยตาไม่สนใจสีหน้าของลูกชา

งแอบหัวเราะสองแม่ลูกที่ทำตัวเหมือนเป็นเพื่อนกันมากกว่า หลังจากเสร็จอาหารเช้าแล้ว

เพราะคุณเพลินตาแค่ดูดวงหรือโชคชะตา ไม่ได้ไปทำอะไรไม่ดีให้น่าเป็นกังวลรวมทั้งค่าใช้จ่ายในการดูดวงแต่ละครั้ง ก็

กนี้อีก” ลวิตรบ่นเมื่อทั้งสองคนช่วย

ว่างไม่มีลูกค้าเธอจึงหยิบตะกร้าใส่อุปกรณ์เย็บผ้าออกมานั่งเย

นาดนี้” ลวิต

มเขินๆ “หัดทำจากในอินเตอร์เนทค

วามอ่อนโยนของ

ทางแล้ว พี่เลี้ยงดูปีปกับแ

กาสะลองถอ

เป็นเรื่องโชคดีแล้ว นี่ยังได้ทำความฝันของตัวเองอีก มีร้านเบเกอรี่เล็กๆ มีรายได้พอเลี้ยงดูตัวเอง แค่น

ี่ต่างหากที่ต้องขอบใจปีป เพราะปีปเข้ามาทำให

ต่แล้วเธอก็หาวออกมาจนน้ำตาไหล ลวิตรหั

ที่ยวกลางคืนอ

ม่น “ทั้งที่ไม่ได้ออกไปไหนแต

ยายามยิ้มกลบเกลือน

ะ แต่แค่ช่วงนี้เหมือ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 ฝันร้าย 3 บทที่ 3 มีลูกชายก็เหมือนไม่มี4 บทที่ 4 เจ้าของสถาบันการเงิน5 บทที่ 5 ชื่อดาหลาค่ะ6 บทที่ 6 รู้แล้วน่า7 บทที่ 7 ความลับ8 บทที่ 8 รู้ใจ9 บทที่ 9 น้องสาวเท่านั้น10 บทที่ 10 การเดิมพันครั้งนี้11 บทที่ 11 ในความทรงจำ12 บทที่ 12 นี่ใคร ดาหลาหรือปีป13 บทที่ 13 ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น14 บทที่ 14 อย่าปล่อยให้พี่รอเก้อนะครับ15 บทที่ 15 จะดีหรือคะ16 บทที่ 16 ช่วยฉัน 17 บทที่ 17 คุณเป็นตำรวจงี่เง่าที่สุดที่ฉันรู้จักมาเลย!18 บทที่ 18 วูบหนึ่งของความรู้สึก19 บทที่ 19 มันเกิดขึ้นอีกแล้ว 20 บทที่ 20 เราสองคนไม่ได้เป็นพี่น้องทางสายเลือด21 บทที่ 21 ดอกไม้เล็กๆ สีขาวๆ22 บทที่ 22 วันเกิดปีปก็วันเกิดฉันด้วยนะ23 บทที่ 23 สิบปีที่แล้ว 24 บทที่ 24 โรคสองบุคลิก25 บทที่ 25 ลูกค้าV.I.P26 บทที่ 26 มาทำอะไรที่นี่27 บทที่ 27 ผมจะไปส่ง28 บทที่ 28 ‘เป็นพี่เป็นน้อง...’29 บทที่ 29 ได้ยินว่าตอนนี้คั่วกับตำรวจอยู่นี่30 บทที่ 30 อย่าไปโรงพยาบาล!31 บทที่ 31 ใบหน้าร้อนผ่าว 32 บทที่ 32 ไม่รู้จริงๆ 33 บทที่ 33 คุณช่วยผมนี่ 34 บทที่ 34 ผมเป่าให้จะได้ไม่เจ็บ35 บทที่ 35 แล้วต้องให้ผมทำยังไง36 บทที่ 36 เรื่องอดีตของเรา37 บทที่ 37 ริมฝีปากที่เผยอขึ้น38 บทที่ 38 ระวังตัวด้วย 39 บทที่ 39 นังตัวแสบ40 บทที่ 40 เด็กฝาแฝดคนนั้น 41 บทที่ 41 คุณเลือกใคร 42 บทที่ 42 ผมต้องการคำอธิบาย43 บทที่ 43 คืนนั้น 44 บทที่ 44 เราไม่เคยจากกันไปไหนหรอก45 บทที่ 45 ยิ้มเจ้าเล่ห์ 46 บทที่ 46 จบ